เมื่อ “ลมจะพัดไปทางไหนก็ไม่สำคัญ”
“เมื่อคนเราไม่รู้ว่าจะแล่นเรือไปเทียบท่าไหน ลมจะพัดไปทางไหนก็ไม่สำคัญ.” ถ้อยคำเหล่านี้ เชื่อกันว่าเป็นของลูคีอุส อานแนอุส เซเนคา นักปรัชญาชาวโรมันในศตวรรษแรก ยืนยันความจริงซึ่งเป็นที่ยอมรับกันมานานแล้วที่ว่า เพื่อชีวิตจะมีจุดมุ่งหมาย เป้าหมายเป็นสิ่งสำคัญ.
แต่บ่อยครั้ง ชีวิตล่องลอยไปโดยไม่มีจุดมุ่งหมาย. หลายคนพอใจเพียงแค่จะหลบเลี่ยงโขดหินหรือวังน้ำวนของชีวิตประจำวัน. โดยไม่มีทิศทางที่แน่นอน เขาก็เป็นเหมือนคลื่นที่ “ถูกลมพัดซัดไปซัดมา.” (ยาโกโบ 1:6) สำหรับคนเช่นนั้น “ลมจะพัดไปทางไหนก็ไม่สำคัญ.”
คัมภีร์ไบเบิลให้ตัวอย่างเกี่ยวกับคนเหล่านั้นที่ตั้งเป้าหมายให้ตัวเองเสมอ บุคคลเช่นนั้นจึงเป็นตัวอย่างเด่นสำหรับคริสเตียนในทุกวันนี้. โมเซ “จดจ้องไปที่การรับรางวัล.” (เฮ็บราย 11:26, ล.ม.) เปาโลเขียนว่า “ข้าพเจ้าบากบั่นมุ่งไปสู่เป้าหมายเพื่อจะได้รางวัล.” ท่านสนับสนุนเพื่อนร่วมความเชื่อให้ “มีทัศนะอย่างนี้.”—ฟิลิปปอย 3:14, 15, ล.ม.
ด้วยการจดจ้องอยู่ที่คำสัญญาในคัมภีร์ไบเบิล ขอให้เราเลียนแบบความเชื่อของบุคคลดังกล่าวที่ตั้งเป้าหมายให้ตัวเองเสมอ.—เทียบกับเฮ็บราย 13:7.