นมัสการพระยะโฮวาด้วยมือที่สะอาด
ภายใต้การดลใจ ดาวิดผู้ประพันธ์เพลงสรรเสริญทรงขับร้องว่า “ข้าแต่พระยะโฮวา, ข้าพเจ้าจะล้างมือเป็นสำคัญว่าบริสุทธิ์: แล้วจะเดินเวียนรอบพระแท่นของพระองค์.”—บทเพลงสรรเสริญ 26:6.
ในการประพันธ์เนื้อร้องเหล่านี้ ดาวิดอาจพาดพิงถึงธรรมเนียมของพวกปุโรหิตชาวเลวีของยิศราเอลที่ขึ้นไปทางลาดสู่แท่นบูชา แล้ววางเครื่องบูชาบนไฟ. แต่ก่อนที่จะทำกิจปฏิบัติในการนมัสการเช่นนี้ พวกปุโรหิตต้องล้างมือและเท้าของตน. เรื่องนี้ไม่ใช่เป็นข้อปลีกย่อยที่ไม่สำคัญ. ถ้าไม่ได้ทำตามขั้นตอนแรกนี้ปุโรหิตจะเสียชีวิต!—เอ็กโซโด 30:18-21.
การชำระล้างโดยนัยก่อให้เกิดความสะอาดทางฝ่ายวิญญาณและศีลธรรม. (ยะซายา 1:16; เอเฟโซ 5:2, 6) ทุกวันนี้ พระยะโฮวาทรงต้องการให้เรา “เดินเวียนรอบพระแท่นของพระองค์” โดยการรับใช้พระองค์. แต่พระองค์ทรงเรียกร้องให้เราทำเช่นนั้นด้วยมือที่สะอาด—ดังที่ดาวิดได้กล่าวไว้ มือที่ได้รับการชำระล้าง “เป็นสำคัญว่าบริสุทธิ์.” เรื่องนี้ไม่ใช่ข้อเรียกร้องที่ไม่สำคัญ เพราะคนเหล่านั้นที่ประพฤติในทางไม่สะอาดจะไม่ได้รับราชอาณาจักรของพระเจ้าเป็นมรดก. (ฆะลาเตีย 5:19-21) ชีวิตที่ทำงานรับใช้พระเจ้าไม่ได้ให้สิทธิคนเราในการประพฤติผิดศีลธรรม. ด้วยเหตุนี้ อัครสาวกเปาโลจึงเขียนว่า “ข้าพเจ้าทุบตีร่างกายของข้าพเจ้า และจูงมันเยี่ยงทาส เพื่อว่าหลังจากข้าพเจ้าได้ประกาศแก่คนอื่นแล้ว ตัวข้าพเจ้าเองจะไม่กลายเป็นคนที่ไม่เป็นที่พอพระทัยในทางใดทางหนึ่ง.”—1 โกรินโธ 9:27, ล.ม.
คนเหล่านั้นที่แสวงหาความพอพระทัยจากพระเจ้าและความสุขที่แท้จริงต้องรับใช้พระยะโฮวาด้วยมือที่สะอาด. เช่นเดียวกับดาวิด พวกเขาดำเนิน “ด้วยใจสัตย์ซื่อ และด้วยความเที่ยงธรรม.”—1 กษัตริย์ 9:4, ฉบับแปลใหม่.