อดีตผู้พิพากษาขอขมา—ภายหลัง 45 ปี
ในห้องพิจารณาคดีในกรุงเบอร์ลิน เมื่อเดือนสิงหาคม 1995 อดีตผู้พิพากษาศาลสูงสุดได้แสดงความเสียใจของเขาต่อพยานพระยะโฮวาคนหนึ่งสำหรับความผิดที่เขาได้ทำเมื่อ 45 ปีก่อนหน้านี้.
ในเดือนตุลาคม 1950 ศาลสูงสุดของสาธารณรัฐประชาธิปไตยเยอรมัน (เยอรมนีตะวันออก) ได้ประกาศว่าพยานพระยะโฮวาเก้าคนมีความผิดในการปลุกระดมต่อต้านรัฐและทำจารกรรม. สองคนถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิต และอีกเจ็ดคน—รวมทั้งโลทาร์ เฮอร์นิควัย 22 ปี จำเลยที่สี่จากด้านขวาในภาพ—ถูกจำคุกระยะยาว.
สี่สิบปีภายหลัง เยอรมนีตะวันออกกลายเป็นส่วนหนึ่งของสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมัน. ตั้งแต่นั้นพวกเจ้าหน้าที่ได้สอบสวนความไม่เป็นธรรมที่ได้กระทำในอดีตเยอรมนีตะวันออก และได้พยายามดำเนินการตามความยุติธรรมแก่คนเหล่านั้นที่ต้องรับผิดชอบ. หนึ่งในการกระทำที่ไม่เป็นธรรมก็คือการพิจารณาคดีพยานพระยะโฮวาในศาลสูงสุดในปี 1950.
เอ. ที. ตอนนี้อายุ 80 ปีเป็นหนึ่งในผู้พิพากษาสามคนซึ่งประกาศคำตัดสินเมื่อพยานฯเก้าคนถูกพิจารณาคดี. ตอนนี้ถูกกล่าวหาว่าบิดเบือนความยุติธรรม เขาจึงปรากฏตัวต่อหน้าศาลแขวงในเบอร์ลินเพื่ออธิบายเหตุผลในการตัดสินชี้ขาดของเขา.
ในคำแถลงของเขาต่อศาล อดีตผู้พิพากษายอมรับว่า เขาได้ลงมติสำหรับการตัดสินว่ามีความผิดเมื่อ 45 ปีก่อนหน้านี้ ถึงแม้เขาเห็นชอบกับการตัดสินลงโทษที่รุนแรงน้อยกว่า. แต่การพิจารณาคดีไม่นานมานี้ทำให้เขาไตร่ตรองอีกครั้งหนึ่ง. เพราะเหตุใด? พยานพระยะโฮวาถูกข่มเหงโดยพวกนาซีระหว่างสงครามโลกครั้งที่สองเพราะพวกเขาไม่ยอมสนับสนุนฮิตเลอร์. หลังจากสงครามแล้ว พยานฯถูกข่มเหงอีก ครั้งนี้โดยระบบการปกครองของคอมมิวนิสต์. เรื่องนี้ทำให้ผู้พิพากษา “รู้สึกรันทดใจเหลือเกิน.”
โลทาร์ เฮอร์นิคแจ้งต่อศาลว่า เขาถูกขังเดี่ยวเป็นเวลาห้าปีครึ่ง และไม่ได้ถูกปล่อยตัวจากคุกแบรนเดนเบิร์กจนกระทั่งปี 1959. เมื่อได้ฟังคำแถลงของเฮอร์นิค อดีตผู้พิพากษาร้องไห้. “ผมเสียใจมากครับ” เขาสะอึกสะอื้น. “โปรดให้อภัยผมเถอะครับ.” เฮอร์นิคยอมรับคำขอขมา.—เทียบกับลูกา 23:34.
[ที่มาของภาพหน้า 32]
Neue Berliner Illustrierte