“ผมไม่ได้ฝันไปใช่ไหม?”
รายงานต่อไปนี้มาจากประเทศมาลาวี เป็นเรื่องเกี่ยวกับหนึ่งในการประชุมภาค “ผู้สรรเสริญที่ชื่นชมยินดี”ครั้งสำคัญของพยานพระยะโฮวาที่จัดขึ้นที่นั่นระหว่างฤดูร้อนปี 1995.
“ริมถนนใหญ่ที่มุ่งสู่ฝั่งทะเลสาบมาลาวีด้านตะวันตกไปราว ๆ ครึ่งทาง มีการติดตั้งป้ายเป็นครั้งแรกใน 29 ปี อ่านว่า ‘การประชุมภาคของพยานพระยะโฮวา.’
“รถบรรทุกขนาดใหญ่จอดข้างป้ายนั้น และมีตัวแทนจากเมือง มซูซู 200 กว่าคนออกมาจากรถพ่วง. พวกเขานำหีบห่อเสื้อผ้า, ผ้าห่ม, หม้อ, ถังน้ำ, อาหาร, ฟืน, และคัมภีร์ไบเบิลมาเพื่อร่วมกับพี่น้องของเขาราว 3,000 คนจากสถานที่อื่น ๆ.
“ขณะที่เราทักทายพวกพี่น้องที่ออกมาจากรถบรรทุก จอร์จ ชีกาโก วัย 63 ปีก็มาถึง เข็นรถจักรยานของเขามาตามพื้นทราย เขาถีบจักรยานเป็นเวลาสองวันมาจากหมู่บ้าน นโกตาโกตา. ตลอดหลายปี บราเดอร์ชีกาโกถูกต้องโทษจำคุกสี่ครั้งเนื่องจากการไม่ยอมอะลุ่มอล่วยหลักการในคัมภีร์ไบเบิล. ลูกพี่ลูกน้องของเขาเสียชีวิตเนื่องจากถูกทุบตีขณะอยู่ในคุก. บราเดอร์ชีกาโกถามว่า ‘ผมไม่ได้ฝันไปใช่ไหม? การประชุมภาคนี้จัดขึ้นกลางแจ้ง และผู้คนเหล่านี้กำลังร้องเพลงราชอาณาจักรออกเสียงดัง! หลายปีทีเดียวที่เราต้องประชุมกันในความมืดตอนกลางคืน ร้องเพลงราชอาณาจักรเบา ๆ, และเอามือถูกันเพื่อปรบมือ. ขณะนี้เราประชุมกันอย่างเปิดเผย และผู้คนประหลาดใจที่เห็นว่าพวกเรามีกันมากขณะที่พวกเขาคิดว่าพวกเรามีนิดเดียว!’
“สถานที่ประชุมมีรั้วหญ้ากั้นโดยรอบและมีหลังคามุงอย่างหยาบ ๆ ด้วยต้นอ้อ. มีการสร้างกระท่อมหญ้าหลังเล็ก ๆ และที่พักกลางแจ้งสำหรับตัวแทนที่เข้าร่วม. บรรยากาศกลางคืนเต็มไปด้วยเสียงทำนองไพเราะซึ่งจะไม่เงียบลงอีกต่อไปเนื่องจากความกลัวการกดขี่ข่มเหง.
“ช่างเหมาะจริง ๆ ที่การประชุมภาคคราวนี้มีอรรถบทว่า ‘ผู้สรรเสริญที่ชื่นชมยินดี’!”
[ที่มาของภาพ]
Mountain High Maps®Copyright © 1995Digital Wisdom, Inc.