ผู้ประกาศราชอาณาจักรรายงาน
คนเหล่านั้นที่รักพระยะโฮวามีค่าสำหรับพระองค์
เลบานอนมีชื่อเสียงในด้านทรัพยากรธรรมชาติมาตั้งแต่สมัยคัมภีร์ไบเบิล. (บทเพลงสรรเสริญ 72:16; ยะซายา 60:13) สิ่งที่มีค่าเป็นพิเศษคือต้นสนที่ตระหง่านของประเทศนี้ ซึ่งเป็นที่ต้องการมากเพื่อใช้เป็นวัสดุก่อสร้างเนื่องจากความสวยงาม, กลิ่นหอม, และความคงทนของไม้ประเภทนี้. ในศตวรรษแรก สิ่งที่มีค่ามากกว่านั้นอีกมาจากเลบานอน. กิตติคุณของมาระโกรายงานว่า จากเมืองตุโรและเมืองซีโดน ในเขตแดนเก่าแก่ของเลบานอน “คนเป็นอันมากเมื่อทราบถึงสิ่งที่ [พระเยซู] ทรงกระทำนั้นก็มาหาพระองค์.”—มาระโก 3:8, ฉบับแปลใหม่.
เช่นเดียวกันในทุกวันนี้ เลบานอนยังคงเกิดผลที่มีค่ามากในสายพระเนตรของพระยะโฮวาอยู่ต่อไป. ประสบการณ์ต่อไปนี้ทำให้เรื่องนี้เด่นชัด.
• มีการขอให้พยานฯ หนุ่มชื่อวิสแซมบรรยายเป็นเวลา 30 นาทีต่อชั้นเรียนของเขาที่โรงเรียน. วิสแซมตัดสินใจว่าคงเป็นโอกาสดีที่จะให้คำพยาน. ดังนั้น เขาใช้หนังสือชีวิต—เกิดขึ้นมาอย่างไร? โดยวิวัฒนาการหรือมีผู้สร้าง? และเตรียมคำบรรยายในหัวเรื่องเกี่ยวกับการทรงสร้าง. อย่างไรก็ดี เมื่อเห็นเนื้อหาของเรื่องแล้ว ครูของวิสแซมกล่าวว่าเนื่องจากนี่เป็นเรื่องสำคัญ วิสแซมจะขยายคำบรรยายของเขาออกไปได้ถึง 45 นาที.
ขณะที่วิสแซมเริ่มคำบรรยาย ครูได้ขัดจังหวะเขาแล้วส่งคนไปเรียกครูใหญ่มา. ไม่ช้าครูใหญ่ก็มาถึง และวิสแซมตั้งต้นใหม่. ขณะที่ฟังวิสแซมตั้งคำถามต่าง ๆ ในคำนำของคำบรรยาย ครูใหญ่รู้สึกตื่นเต้นและกล่าวว่านักเรียนทุกคนควรได้รับสำเนาของคำบรรยายที่ถ่ายเอกสารไว้.
ต่อมาสักครู่ ครูอีกคนหนึ่งซึ่งผ่านมาได้สังเกตเห็นความตื่นเต้นในห้องเรียนจึงสอบถามว่ามีอะไรกันหรือ. เมื่อได้รับทราบ เขาจึงถามว่า วิสแซมพยายามจะพิสูจน์เรื่องมีผู้สร้างหรือเรื่องวิวัฒนาการ. คำตอบคือ “มีผู้สร้าง.” เมื่อรู้ว่าวิสแซมเป็นพยานพระยะโฮวาคนหนึ่ง ครูจึงบอกกับนักเรียนชั้นนั้นว่า “พวกเธอจะเห็นจากคำบรรยายของเขาว่า วิทยาศาสตร์สนับสนุนเรื่องมีผู้สร้าง ไม่ใช่วิวัฒนาการ.”
ปรากฏว่า ครูคนนี้มีหนังสือมีผู้สร้าง อยู่เล่มหนึ่ง และเคยใช้หนังสือนี้บรรยายที่มหาวิทยาลัย! ก่อนจากไป ครูคนนี้ถามว่าเขาจะกลับมาในวันต่อไปพร้อมกับนักเรียนของเขาได้หรือไม่ เพื่อว่าวิสแซมจะพูดต่อนักเรียนทั้งชั้นของเขาได้. นั่นยังผลด้วยการให้คำพยานถึงพระยะโฮวาอย่างดีอีกครั้งหนึ่ง.
• นีนาวัยยี่สิบสองปีกระหายจะได้น้ำแห่งความจริง. วันหนึ่งลูกพี่ลูกน้องของเธอให้คัมภีร์ไบเบิลเล่มหนึ่งแก่เธอและแนะนำเธอให้รู้จักคริสตจักรเพนเตคอส. นีนาอ่านคัมภีร์ไบเบิลด้วยความเพลิดเพลินและเรียนรู้จากการอ่านนั้นว่าคริสเตียนควรประกาศ ดังนั้น เธอเริ่มพูดกับคนรู้จัก. ทุกคนที่เธอพูดด้วยถามเธอว่า “คุณเป็นพยานพระยะโฮวาคนหนึ่งหรือ?” นั่นทำให้เธองง.
หกปีต่อมา พยานพระยะโฮวามาเยี่ยมบ้านของนีนาและบอกเธอเรื่องราชอาณาจักรของพระเจ้า. ทีแรก เธอพยายามจะจับผิดคำสอนของพวกเขา. อย่างไรก็ตาม เธอพบว่าคำตอบทั้งหมดของพวกเขามีเหตุผลและอาศัยคัมภีร์ไบเบิลเป็นหลัก.
สิ่งที่นีนาเรียนรู้ในที่สุด—ยะโฮวา พระนามของพระเจ้า; พระพรแห่งราชอาณาจักร; และอื่น ๆ—ทำให้เธอมั่นใจว่าได้พบความจริงแล้ว. เธอได้อุทิศชีวิตแด่พระเจ้าและรับบัพติสมา. ตลอดเจ็ดปีที่ผ่านไป นีนาได้รับใช้ฐานะผู้เผยแพร่กิตติคุณเต็มเวลา. แท้จริง พระยะโฮวาอวยพระพรคนเหล่านั้นที่มีความรักแท้ต่อพระองค์.—1 โกรินโธ 2:9.