“โดยความสว่างจากพระองค์ ข้าพเจ้าทั้งหลายจึงเห็นความสว่าง”
แสงสว่างเป็นสิ่งที่เรามักมองข้ามความสำคัญของมัน จนกว่าจะเกิดเหตุการณ์ไฟฟ้าดับและละแวกบ้านของเราจมอยู่ในความมืดเสียก่อน. น่ายินดีที่ “โรงไฟฟ้า” แห่งฟากฟ้าของเรา คือดวงอาทิตย์ สามารถไว้ใจได้อย่างแท้จริง. และเนื่องด้วยแสงจากดวงอาทิตย์ เราจึงสามารถมองเห็น, รับประทาน, หายใจ, และมีชีวิตอยู่.
เนื่องจากแสงสว่างจำเป็นอย่างยิ่งสำหรับชีวิต เราจึงไม่ควรแปลกใจเมื่ออ่านในพระธรรมเยเนซิศว่าแสงสว่างปรากฏมีขึ้นในวันแรกแห่งการทรงสร้าง. “พระเจ้าจึงตรัสให้เกิดมีความสว่าง: ความสว่างก็เกิดขึ้น.” (เยเนซิศ 1:3) ผู้คนที่เคารพยำเกรงพระเจ้าอย่างกษัตริย์ดาวิดสำนึกเสมอว่าพระยะโฮวาทรงเป็นแหล่งแห่งชีวิตและความสว่าง. ดาวิดเขียนไว้ว่า “บ่อเกิดแห่งชีวิตอยู่กับพระองค์; โดยความสว่างจากพระองค์ข้าพเจ้าทั้งหลายจึงเห็นความสว่าง.”—บทเพลงสรรเสริญ 36:9, ล.ม.
คำกล่าวของดาวิดใช้ได้ทั้งในความหมายตามตัวอักษรและความหมายโดยนัย. สารานุกรมบริแทนนิกา ชี้ดังนี้: “แน่นอน แสงสว่างทำให้เราสามารถใช้ประสาทสัมผัสแห่งการมองเห็น.” แล้วก็เสริมอีกว่า “ข้อมูลที่ส่งถึงสมองมนุษย์เรานั้นผ่านทางตามากกว่าทางอวัยวะรับความรู้สึกอื่น ๆ.” เนื่องจากสิ่งที่เราเรียนรู้ส่วนมากขึ้นอยู่กับของประทานแห่งการมองเห็น—ซึ่งจำเป็นต้องอาศัยแสงสว่างเพื่อจะทำงานได้ดี—ในพระคัมภีร์จึงได้ใช้คำแสงสว่างในความหมายโดยนัยด้วย.
ด้วยเหตุนั้น พระเยซูจึงตรัสแก่เหล่าสาวกว่า “เราเป็นความสว่างของโลก ผู้ที่ตามเรามาจะมิได้เดินในความมืด, แต่จะมีความสว่างแห่งชีวิต.” (โยฮัน 8:12) ความสว่างโดยนัยที่พระเยซูทรงอ้างถึงคือข่าวสารแห่งความจริงที่พระองค์ทรงประกาศ ซึ่งสามารถส่องสว่างแก่จิตใจและหัวใจของผู้ที่ฟังพระองค์. หลังจากอยู่ในความมืดฝ่ายวิญญาณมาหลายปี ในที่สุดเหล่าสาวกของพระเยซูสามารถเข้าใจพระประสงค์ของพระเจ้าเพื่อมนุษยชาติและความหวังเกี่ยวกับราชอาณาจักร. นี่เป็น “ความสว่างแห่งชีวิต” อย่างแท้จริง เนื่องจากความรู้นั้นสามารถนำไปสู่ชีวิตถาวร. พระเยซูตรัสในคำอธิษฐานต่อพระบิดาฝ่ายสวรรค์ของพระองค์ว่า “นี่แหละหมายถึงชีวิตนิรันดร์ คือการที่เขารับเอาความรู้ต่อ ๆ ไปเกี่ยวกับพระองค์ ผู้เป็นพระเจ้าเที่ยงแท้องค์เดียว และเกี่ยวกับผู้ที่พระองค์ทรงใช้มา คือพระเยซูคริสต์.” (โยฮัน 17:3, ล.ม.) ขอเราอย่าได้มองข้ามความสำคัญของแสงสว่างฝ่ายวิญญาณนี้!