มนุษยชาติสืบหาวิธีทำให้พระเจ้าพอพระทัย
“ไม่เคยมีสังคมใดของมนุษย์ซึ่งพระเจ้าไม่มีบทบาทสำคัญ โดยปกติแล้วเป็นบทบาทในการควบคุมและสร้างสรรค์. เรื่องนี้เป็นจริงแม้แต่ในสังคมเหล่านั้นที่จงใจประกาศตัวไม่เชื่อในศาสนา.” จอห์น โบเกอร์ได้กล่าวไว้เช่นนั้นในหนังสือของเขาชื่อพระเจ้า—ประวัติโดยย่อ (ภาษาอังกฤษ). ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง การสืบหาเพื่อจะพบพระเจ้าและได้รับความโปรดปรานจากพระองค์เป็นเรื่องธรรมดาในพฤติกรรมของมนุษย์. ตลอดทั่วโลก หลายคนมีความปรารถนาอย่างจริงใจที่จะทำให้พระเจ้าพอพระทัย. แน่นอน วิธีที่พวกเขาพยายามทำเช่นนี้แตกต่างกันไปตามความเชื่อของตน.
บางคนเชื่อว่าสิ่งเดียวที่จำเป็นเพื่อได้รับความโปรดปรานจากพระเจ้าคือ ดำเนินชีวิตอย่างซื่อตรง. คนอื่นรู้สึกว่าตนสามารถได้รับความพอพระทัยจากพระเจ้าโดยการให้ทานแก่คนยากจน. นอกจากนี้ พิธีทางศาสนาเป็นเรื่องสำคัญสำหรับผู้คนนับล้าน.
ในอีกด้านหนึ่ง ก็มีคนเหล่านั้นที่เชื่อว่าพระเจ้าอยู่ไกลเกินเอื้อม—ห่างไกลเกินไปหรือยุ่งอยู่กับเรื่องอื่นเกินกว่าที่จะเอาใจใส่คนธรรมดา. ตามที่มีรายงาน เอพิคิวรัสนักปรัชญาแห่งกรีซโบราณเชื่อว่า ‘พวกพระอยู่ห่างไกลเกินกว่าที่จะส่งผลกระทบใด ๆ ต่อมนุษยชาติ.’ ถึงกระนั้น หลายคนที่คิดเช่นนั้นก็เป็นคนเคร่งศาสนา. บางคนอาจถึงกับเซ่นไหว้และประกอบพิธีกรรมต่าง ๆ โดยหวังจะเอาใจบรรพบุรุษของตนที่ตายไปแล้ว.
คุณคิดอย่างไร? พระเจ้าทรงสังเกตจริง ๆ ไหมถึงความพยายามของเราที่จะได้รับความโปรดปรานจากพระองค์? เป็นไปได้ไหมที่เราจะปลุกเร้าความรู้สึกของพระเจ้าและทำให้พระองค์พอพระทัย?
[ที่มาของภาพหน้า 2]
COVER: Courtesy of ROE/Anglo-Australian Observatory, photograph by David Malin