“ข้าพเจ้านับถือเขาที่มีความมุ่งมั่นที่น่าทึ่ง”
ในปี 2006 กึนเทอร์ กราสส์ นักประพันธ์ชาวเยอรมันและผู้ชนะรางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรมประจำปี 1999 ได้ออกหนังสืออัตชีวประวัติของตนเอง. ในหนังสือเล่มนั้น เขาเล่าถึงสมัยที่เขาถูกเกณฑ์ให้อยู่ในหน่วยป้องกันภัยพลเมืองเยอรมัน. ในหนังสือเล่มเดียวกัน เขาพูดถึงชายคนหนึ่งที่ทำให้เขาประทับใจจนไม่อาจลืมได้แม้ผ่านไปกว่า 60 ปีแล้ว. ชายคนนั้นโดดเด่นในการยืนหยัดอยู่กับความเชื่อของตนเมื่อถูกกดขี่ข่มเหง.
ในบทสัมภาษณ์ที่ตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์รายวันฟรังค์ฟูร์เทอร์ อาลล์เกไมเน ไซทุง กราสส์ได้เล่าถึงชายที่ไม่ธรรมดาคนนี้ที่ปฏิเสธจะจับอาวุธ. กราสส์กล่าวว่าชายคนนี้ “ไม่ได้เป็นสมาชิกใด ๆ ของกลุ่มคตินิยมที่มีชื่อเสียง, ไม่ได้เป็นนาซี, คอมมิวนิสต์, หรือนักสังคมนิยม. เขาเป็นคนหนึ่งในพวกพยานพระยะโฮวา.” กราสส์จำชื่อพยานฯ คนนี้ไม่ได้ ซึ่งเขาตั้งชื่อเล่นให้ว่า ‘เวียร์ทูนโซวัสนิชท์’ หรือ ‘เราไม่ทำสิ่งนั้น’ เนื่องจากอาศัยสติรู้สึกผิดชอบ พยานพระยะโฮวาปฏิเสธที่จะเข้าส่วนในหลายสิ่งที่เกี่ยวกับการทหาร. นักค้นคว้าของพยานพระยะโฮวาระบุชื่อชายคนนี้ว่าคือ โยอาคิม อัลเฟอร์มันน์. เขาถูกทุบตีและถูกทำให้อับอายหลายต่อหลายครั้ง และจากนั้นถูกขังเดี่ยว. แต่อัลเฟอร์มันน์ยังคงยืนหยัดแน่วแน่และปฏิเสธจะจับอาวุธ.
กราสส์ ให้ข้อสังเกตว่า “ข้าพเจ้านับถือเขาที่มีความมุ่งมั่นที่น่าทึ่ง. ข้าพเจ้าถามตัวเองว่า: เขาอดทนสารพัดได้อย่างไร? เขาทำอย่างไร?” หลังจากที่มีความพยายามอย่างต่อเนื่องและยาวนานเพื่อทำลายความซื่อสัตย์มั่นคงที่เขามีต่อพระเจ้า ในที่สุดอัลเฟอร์มันน์ก็ถูกส่งไปยังค่ายกักกันชตุทท์โฮฟในเดือนกุมภาพันธ์ 1944. เขาได้รับการปล่อยตัวในเดือนเมษายน 1945 เขารอดชีวิตจากสงครามและยังเป็นพยานที่ภักดีของพระยะโฮวาจนกระทั่งสิ้นชีวิตในปี 1998.
อัลเฟอร์มันน์เป็นคนหนึ่งในพยานฯ ประมาณ 13,400 คนในเยอรมนีและในประเทศที่นาซียึดครองซึ่งประสบการตอบโต้อย่างโหดเหี้ยมเนื่องจากความเชื่อของตน. พวกเขาติดตามคำชี้นำในคัมภีร์ไบเบิล รักษาตัวเป็นกลางทางการเมืองและไม่ยอมจับอาวุธ. (มัดธาย 26:52; โยฮัน 18:36) มีพยานฯ ประมาณ 4,200 คนถูกกักขังในค่ายกักกัน และ 1,490 คนเสียชีวิต. แม้แต่ในทุกวันนี้ การยืนหยัดที่พวกเขาแสดงออกทำให้หลายคนที่ไม่ใช่พยานพระยะโฮวาประทับใจและนับถือการยืนหยัดมั่นคงของพวกเขา.
[ภาพหน้า 32]
โยอาคิม อัลเฟอร์มันน์