เอกภาพของโลกมีทางเป็นไปได้ไหม?
โลกของเราอยู่ ณ ธรณีประตูสู่สันติภาพหรือว่าอยู่บนขอบเหวแห่งความหายนะ? ดูเหมือนว่าน่าจะเป็นไปได้ทั้งสองอย่าง.
ในด้านหนึ่ง ผู้นำของโลกบางคนพูดด้วยความมั่นใจว่าสันติภาพทั่วโลกเป็นเป้าหมายที่บรรลุได้—บางทีเนื่องจากถ้าไม่พูดอย่างนี้ สภาพการณ์ของโลกก็จะดูน่ากลัวเกินไปเสียจนไม่อยากจะคิดถึง. ในอีกด้านหนึ่ง หลายคนวิตกกลัวคำถามทำนองนี้: ชาติไหนบ้างมีอาวุธที่มีอานุภาพในการทำลายล้างสูง? พวกเขาจะกล้าใช้อาวุธเหล่านั้นไหม? จะเกิดอะไรขึ้นหากพวกเขาใช้อาวุธดังกล่าว?
ประวัติศาสตร์แสดงให้เห็นว่านานมาแล้วที่การแข่งขันชิงดีกันและอคติได้ทำให้ความหวังใด ๆ ในเรื่องเอกภาพไม่เป็นจริง และบ่อยครั้งศาสนาได้ทำให้ความขัดแย้งรุนแรงขึ้นแทนที่จะขจัดให้หมดไป. เจมส์ เอ. ฮอต นักหนังสือพิมพ์เขียนว่า “สิ่งใด ๆ ที่ก่อความแตกแยกในท่ามกลางผู้คนสามารถก่อให้เกิดความเป็นปรปักษ์ และศาสนาเป็นหนึ่งในสาเหตุอันมีพลังมากที่สุดซึ่งทำให้คนแตกแยกกัน. ทั้ง ๆ ที่ความคิดเห็นของคนทั่วไปคือศาสนาสอนให้คนเป็น ‘คนดี’ เห็นได้ชัดว่าศาสนาเป็นเหตุให้บางคนทำสิ่งที่ชั่วร้าย.” นักประพันธ์สตีเวน ไวน์เบิร์กมีทัศนะคล้ายกัน. เขาเขียนว่า “ก็มีแต่ศาสนาเท่านั้นที่เป็นต้นเหตุให้คนดีทำสิ่งที่ชั่วร้าย.”
มีความหวังใด ๆ ไหมที่โลกของเราจะมีวันเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน? มีสิ! แต่แหล่งที่มาแห่งเอกภาพของโลกมิได้มาจากมนุษย์หรือศาสนาที่มนุษย์ตั้งขึ้น ดังที่เราจะพิจารณากันต่อไป.
[คำโปรยหน้า 3]
โลกเป็นเหมือนลูกระเบิดมือที่พร้อมจะระเบิดไหม?