พระเยซูเคยมีคัมภีร์ไบเบิลไหม?
ไม่ พระเยซูไม่เคยมีคัมภีร์ไบเบิล. เพราะเหตุใด? เนื่องจากพระคัมภีร์ครบชุดอย่างในปัจจุบันยังไม่มีในสมัยนั้น. อย่างไรก็ดี ธรรมศาลาเป็นที่เก็บรวบรวมม้วนหนังสือที่บรรจุเรื่องราวต่าง ๆ ไว้ซึ่งต่อจากนั้นก็กลายมาเป็นส่วนของคัมภีร์ไบเบิลที่เรารู้จักกันเวลานี้. พระเยซูได้อ่านจากม้วนหนังสือของยะซายาห์ที่ธรรมศาลาในเมืองนาซาเรท. (ลูกา 4:16, 17) อัครสาวกเปาโลได้ยิน “การอ่านพระบัญญัติและหนังสือของพวกผู้พยากรณ์” ในเมืองอันทิโอก แคว้นปิซิเดีย. (กิจการ 13:14, 15) และสาวกยาโกโบกล่าวว่า “มีการอ่านหนังสือของโมเซให้ฟังในธรรมศาลาทุกวันซะบาโต.”—กิจการ 15:21.
ปัจเจกบุคคลในศตวรรษแรกมีม้วนหนังสือคัมภีร์บริสุทธิ์เป็นของส่วนตัวไหม? ปรากฏชัดว่าขันทีชาวเอธิโอเปียแห่งราชสำนักราชินีกันดาเกมีม้วนหนังสือเป็นของส่วนตัว เพราะเขา “กำลังนั่งอยู่บนรถม้าและอ่านหนังสือของผู้พยากรณ์ยะซายาห์โดยการออกเสียง” ขณะที่สาวกฟิลิปไปพบเขาระหว่างเดินทางไปเมืองกาซา. (กิจการ 8:26-30) อัครสาวกเปาโลได้ขอร้องติโมเธียวให้นำ “พวกม้วนหนังสือ โดยเฉพาะอย่างยิ่งม้วนที่เป็นแผ่นหนัง” มาให้. (2 ติโมเธียว 4:13) แม้เปาโลไม่ได้ระบุว่าเป็นม้วนหนังสือใด แต่มีความเป็นไปได้ว่าเป็นส่วนของพระคัมภีร์ภาคภาษาฮีบรู.
ตามคำกล่าวของอลัน มิลลาร์ด ศาสตราจารย์ด้านภาษาเซมิติก ในหมู่ชาวยิวถือว่าการมีม้วนหนังสือพระคัมภีร์เป็นกรรมสิทธิ์อาจเป็นไปได้เฉพาะใน “กลุ่มคนชั้นสูงในปาเสสไตน์, คนที่มีการศึกษาสูง, ฟาริซายบางคนและในหมู่ผู้สอน เช่น นิโคเดมุส.” เหตุผลที่เป็นเช่นนั้น ส่วนหนึ่งเป็นเพราะราคาแพง. มิลลาร์ดกะประมาณว่า “สำเนาพระธรรมยะซายาห์ม้วนหนึ่งราคาหกถึงสิบเดนาริอน” และบอกว่าคัมภีร์ภาคภาษาฮีบรูทั้งหมด “จะกินเนื้อที่ 15 ถึง 20 ม้วน” พูดอีกอย่างหนึ่งก็คือต้องจ่ายประมาณครึ่งหนึ่งของค่าจ้างทั้งปี.
คัมภีร์ไม่ได้บอกว่าพระเยซูหรือเหล่าสาวกของพระองค์มีม้วนหนังสือคัมภีร์ไบเบิลเป็นของตัวเองหรือเปล่า. แต่ไม่อาจโต้แย้งได้ว่าพระเยซูทรงรู้ข้อคัมภีร์ต่าง ๆ เป็นอย่างดี พระองค์ทรงสามารถพาดพิงหรืออ้างอิงข้อคัมภีร์ต่าง ๆ ได้จากความทรงจำ. (มัดธาย 4:4, 7, 10; 19:4, 5) เรื่องนี้น่าจะกระตุ้นเราในปัจจุบันให้เข้ามารู้จักคัมภีร์ไบเบิลมากขึ้น เพราะสามารถซื้อหาอ่านได้โดยทั่วไป.