ผู้อ่านอยากรู้ . . .
พ่อแม่ควรสอนลูกเรื่องเพศไหม?
▪ พ่อแม่ส่วนใหญ่พยายามอย่างเต็มที่เพื่อปกป้องลูกไม่ให้ติดโรคที่เป็นอันตรายถึงชีวิต. ในทำนองเดียวกัน พ่อแม่ต้องพยายามอย่างจริงจังเพื่อปกป้องลูกจากค่านิยมทางศีลธรรมที่เป็นอันตราย. วิธีหนึ่งที่พ่อแม่จะทำได้คือช่วยให้ลูกมีความรู้ที่ถูกต้องในเรื่องเพศตามวัยของเขา. (สุภาษิต 5:3-23) พ่อแม่จำเป็นต้องให้คำแนะนำสั่งสอนในเรื่องศีลธรรมแก่ลูกเพราะเด็กสมัยนี้ได้รู้ได้เห็นเรื่องราวและภาพเกี่ยวกับเรื่องเพศมากขึ้นเรื่อย ๆ ทั้งทางทีวี อินเทอร์เน็ต หนังสือ และหนังสือการ์ตูน.
ไดแอน เลวิน นักเขียนและศาสตราจารย์ด้านการศึกษาอธิบายว่า “ปัญหาในทุกวันนี้ไม่ได้อยู่ที่ว่าลูกของเรากำลังเรียนรู้เรื่องเพศ. แต่ปัญหาคือพวกเขากำลังเรียนสิ่งที่ไม่ถูกต้อง ในวัยที่ยังไม่พร้อม และจากคนที่ไม่เหมาะสม. เด็ก ๆ ได้รับความรู้เรื่องเพศที่เป็นอันตรายและถูกชักจูงจากนักการตลาดและค่านิยมสมัยใหม่.”
พ่อแม่ต้องปกป้องลูกจากค่านิยมที่ผิดเพี้ยนและไร้ศีลธรรมที่กำลังบ่อนทำลายสังคมมนุษย์. (สุภาษิต 5:1; เอเฟโซส์ 6:4) เด็กเล็ก ๆ จำเป็นต้องรู้จักการทำงานของอวัยวะในร่างกายและรู้ว่าจะดูแลรักษาความสะอาดอย่างไร รวมทั้งรู้วิธีป้องกันตัวเองจากคนไม่มีศีลธรรม. เมื่อย่างเข้าสู่วัยเจริญพันธุ์ซึ่งเป็นช่วงที่เริ่มมีการเปลี่ยนแปลงทางร่างกาย ลูกสาวจำเป็นต้องรู้ว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงอะไรเกิดขึ้นกับตัวเองบ้าง ทำไมจึงมีประจำเดือนและจะมีอาการอย่างไรเมื่อประจำเดือนมา. ทำนองเดียวกัน พ่อแม่ควรสอนลูกชายแต่เนิ่น ๆ ว่าเมื่อเข้าสู่วัยรุ่นร่างกายของเขาจะหลั่งอสุจิขณะนอนหลับซึ่งเรียกว่าฝันเปียก. เมื่อลูกยังเล็ก พ่อแม่อาจเริ่มสอนเขาให้เรียกชื่ออวัยวะเพศอย่างถูกต้อง. พ่อแม่ที่มีความรักจะสอนลูกให้รู้เรื่องสำคัญสามเรื่องเกี่ยวกับอวัยวะเพศคือ (1) อวัยวะเหล่านี้เป็นอวัยวะที่ต้องสงวนไว้เป็นพิเศษ. (2) ไม่ควรพูดถึงอวัยวะเพศในทางลามก. (3) ต้องไม่ให้คนอื่นเห็นหรือแตะต้องอวัยวะเหล่านี้. เมื่อเห็นว่าลูกโตพอจะรับรู้ได้แล้ว พ่อแม่ต้องอธิบายให้เขาเข้าใจว่าผู้หญิงตั้งครรภ์ได้อย่างไร.a
พ่อแม่ควรเริ่มสอนลูกเรื่องเพศตั้งแต่เมื่อไร? อาจต้องเริ่มเร็วกว่าที่หลายคนคิด. เด็กผู้หญิงอาจมีประจำเดือนตั้งแต่อายุ 10 ขวบหรือเร็วกว่านั้น. เด็กผู้ชายก็อาจฝันเปียกครั้งแรกราว ๆ อายุ 11 หรือ 12 ขวบ. การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญเช่นนี้อาจทำให้ลูกตกใจและวิตกกังวลถ้าเขาไม่เข้าใจว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง. พ่อแม่ควรบอกให้ลูกรู้แต่เนิ่น ๆ ว่าการเปลี่ยนแปลงเช่นนี้ไม่ใช่เรื่องผิดปกติ แต่เป็นกระบวนการตามธรรมชาติของร่างกาย. นอกจากนั้น ในช่วงเวลานี้แหละที่พ่อแม่ต้องสอนลูกให้เห็นคุณค่าและความสำคัญของการดำเนินชีวิตตามมาตรฐานทางศีลธรรมของคัมภีร์ไบเบิล ซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่มีการสอนในสถาบันการศึกษาทั่วไป.—สุภาษิต 6:27-35
[เชิงอรรถ]
a พ่อแม่อาจค้นดูข้อมูลที่เป็นประโยชน์จากบทความในวารสารตื่นเถิด! ฉบับกรกฎาคม 2004 เรื่อง “เกิดอะไรขึ้นกับฉัน?” หน้า 4-7, ฉบับพฤษภาคม 2006 เรื่อง “สอนลูกสาวให้พร้อมก่อนมีประจำเดือนครั้งแรก” หน้า 10-13, และหอสังเกตการณ์ 1 พฤศจิกายน 2010 เรื่อง “กุญแจสู่ความสุขในครอบครัว—คุยกับลูกเรื่องเพศ” หน้า 12-14 จัดพิมพ์โดยพยานพระยะโฮวา.