คุณรู้ไหม?
ทำไมเมืองนีเนเวห์โบราณถูกเรียกว่า “นครอันแปดเปื้อนไปด้วยโลหิต”?
รูปสลักนูนบนกำแพงแสดงภาพนักรบกำลังถือหัวของเชลยศึกและโยนทิ้งไว้เป็นกอง ๆ
นีเนเวห์เป็นเมืองหลวงของจักรวรรดิอัสซีเรีย. เมืองที่ยิ่งใหญ่เกรียงไกรนี้มีทั้งพระราชวังกับวิหารอันโอ่อ่างดงาม ถนนกว้างใหญ่ และกำแพงเมืองสูงตระหง่าน. นาฮูมผู้พยากรณ์ชาวฮีบรูเรียกเมืองนี้ว่า “นครอันแปดเปื้อนไปด้วยโลหิต.”—นาฮูม 3:1
คำพรรณนานี้เหมาะสมมากเพราะรูปสลักนูนต่ำที่พบในพระราชวังของกษัตริย์ซันเฮริบในเมืองนีเนเวห์เป็นหลักฐานที่ยืนยันถึงความโหดร้ายป่าเถื่อนของชาวอัสซีเรียได้เป็นอย่างดี. ในรูปหนึ่ง นักโทษที่ถูกตอกติดกับพื้นถูกผู้ทรมานดึงลิ้นและบิดอย่างแรง. ข้อความจารึกตามที่ต่าง ๆ โอ้อวดว่าพวกเชลยถูกจูงด้วยเชือกซึ่งร้อยไว้กับห่วงที่เจาะติดจมูกหรือปากของพวกเขา. เชลยที่เป็นเจ้าหน้าที่บ้านเมืองถูกบังคับให้สวมพวงมาลาที่น่าสยดสยองซึ่งมีศีรษะกษัตริย์ของพวกเขาร้อยติดอยู่.
อาร์ชิบัลด์ เฮนรี เซซ ผู้เชี่ยวชาญด้านประวัติศาสตร์อัสซีเรียโบราณพรรณนาถึงความป่าเถื่อนโหดร้ายที่เกิดขึ้นหลังจากชาวอัสซีเรียบุกยึดเมืองหนึ่งว่า “หัวมนุษย์ถูกนำมากองเป็นพีระมิดตามจุดต่าง ๆ ตลอดเส้นทางที่ผู้พิชิตจะเดินผ่านไป. เด็กผู้ชายและผู้หญิงถูกเผาทั้งเป็นหรือถูกกักตัวไว้เพื่อรอรับชะตากรรมที่เลวร้ายกว่านั้น. ผู้ชายถูกตอกบนหลัก ถูกถลกหนังทั้งเป็น ถูกควักลูกตา ถูกตัดมือตัดเท้า หรือตัดหูตัดจมูก.”
ขอบกั้นบนหลังคาบ้านของชาวยิวมีไว้เพื่ออะไร?
ชาวยิวได้รับคำสั่งจากพระเจ้าว่า “ครั้นเจ้าทั้งหลายจะสร้างเรือนใหม่, จงทำเป็นขอบขึ้นกันไว้ที่หลังคา. เพื่อเจ้าจะไม่ให้ผู้ใดพลัดตกจากที่นั่น, และจะมีโทษแก่เรือนนั้นเพราะเลือดตก.” (พระบัญญัติ 22:8) ขอบกั้นหลังคาเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อความปลอดภัย เนื่องจากครอบครัวชาวยิวในสมัยคัมภีร์ไบเบิลทำกิจกรรมหลายอย่างบนหลังคาบ้าน.
บ้านของชาวยิวส่วนใหญ่มีหลังคาแบน. หลังคาแบบนี้เหมาะจะเป็นที่นั่งเล่นรับไออุ่นของแสงอาทิตย์ สูดอากาศที่สดชื่น หรือทำงานบ้านต่าง ๆ. ในฤดูร้อน บนหลังคาเป็นที่นอนที่เย็นสบาย. (1 ซามูเอล 9:26) ชาวนาชาวไร่มักตากเมล็ดพืชไว้บนหลังคาก่อนนำไปโม่ หรือตากมะเดื่อและลูกเกด.—ยะโฮซูอะ 2:6
หลังคาบ้านยังใช้เป็นสถานที่นมัสการด้วย ทั้งในการนมัสการแท้และการไหว้รูปเคารพ. (นะเฮมยา 8:16-18; ยิระมะยา 19:13) อัครสาวกเปโตรขึ้นไปอธิษฐานบนดาดฟ้าหรือหลังคาบ้านตอนประมาณเที่ยงวัน. (กิจการ 10:9-16) เพิงไม้เลื้อยหรือเพิงที่มุงด้วยใบปาล์มบนหลังคายังเป็นที่พักผ่อนอันร่มรื่นสำหรับคนในครอบครัวอีกด้วย.
หนังสือเล่มหนึ่ง (The Land and the Book) กล่าวว่า บ้านของชาวอิสราเอลจะมีบันไดหรือทางขึ้นไปยังหลังคาอยู่ “นอกบ้าน แต่ก็ติดกับตัวบ้าน.” ดังนั้น เจ้าของบ้านสามารถขึ้นลงหลังคาโดยไม่ต้องเข้าไปในตัวบ้าน. ข้อมูลนี้ช่วยให้เข้าใจคำตรัสของพระเยซูเมื่อเตือนชาวยิวให้รีบหนีออกจากเมืองที่จวนจะพินาศ. พระองค์ทรงกำชับว่า “คนที่อยู่บนดาดฟ้าอย่าลงมาเอาข้าวของในบ้าน.”—มัดธาย 24:17