ผู้อ่านอยากรู้ . . .
ทำไมไม่มีการเอ่ยชื่อบางคนในคัมภีร์ไบเบิล?
ในคัมภีร์ไบเบิลที่หนังสือประวัตินางรูธ ไม่มีการบันทึกชื่อของชายคนหนึ่งซึ่งไม่ยอมทำหน้าที่ผู้ไถ่ตามพระบัญญัติของโมเซ แต่เรียกเขาว่า “คนนั้น.” (ประวัตินางรูธ 4:1-12) เราควรสรุปไหมว่าทุกคนในคัมภีร์ไบเบิลที่ไม่มีการเอ่ยชื่อเป็นคนไม่ดีหรือไม่มีความสำคัญ?
ไม่. ขอพิจารณาตัวอย่างหนึ่ง. ก่อนการฉลองปัศคาครั้งสุดท้ายของพระเยซู พระองค์สั่งสาวกว่า “จงเข้าไปหาคนคนหนึ่งในเมือง” และจัดเตรียมทุกสิ่งไว้ที่บ้านของชายคนนั้น. (มัดธาย 26:18) เราจะพูดได้ไหมว่าผู้ที่พระเยซูตรัสถึงโดยไม่เอ่ยชื่อนี้เป็นคนไม่ดีหรือไม่มีความสำคัญอะไร? ไม่ใช่เช่นนั้น เพราะ “คนคนหนึ่ง” ที่กล่าวถึงในข้อนี้ต้องเป็นสาวกของพระเยซูอย่างแน่นอน. แต่เนื่องจากในบันทึกเหตุการณ์ตอนนี้ ชื่อของชายผู้นี้ไม่สำคัญอะไร จึงไม่มีการเอ่ยชื่อของเขา.
นอกจากนั้น คัมภีร์ไบเบิลได้บันทึกชื่อของหลายคนที่เป็นคนชั่ว แต่ไม่เอ่ยชื่อของผู้ซื่อสัตย์หลายคนซึ่งเป็นตัวอย่างที่ดี. ตัวอย่างเช่น ชื่อของฮาวาหรืออีฟผู้หญิงคนแรกเป็นชื่อที่ใคร ๆ ก็รู้จักดี. แต่ความเห็นแก่ตัวและการไม่เชื่อฟังของนางมีส่วนทำให้อาดามทำบาป และเราทุกคนล้วนได้รับผลที่แสนเจ็บปวดของบาปนั้น. (โรม 5:12) ตรงกันข้าม ไม่มีการบันทึกชื่อภรรยาของโนอาห์ในพระคัมภีร์ แต่เราได้รับผลประโยชน์มากมายจากการที่นางสนับสนุนงานสำคัญของสามีอย่างไม่เห็นแก่ตัวและพร้อมจะเชื่อฟัง. เห็นได้ชัดว่า แม้คัมภีร์ไบเบิลจะไม่เอ่ยชื่อภรรยาของโนอาห์ก็ไม่ได้หมายความว่านางไม่สำคัญหรือพระเจ้าไม่โปรดปรานนาง.
มีคนอื่นอีกหลายคนที่มีบทบาทสำคัญและโดดเด่นมากในพระประสงค์ของพระยะโฮวา แต่ไม่มีการเอ่ยชื่อพวกเขาในคัมภีร์ไบเบิล. ขอให้คิดถึงเด็กหญิงชาวอิสราเอลซึ่งเป็นทาสรับใช้ในบ้านของนาอะมาน (นามาน) แม่ทัพใหญ่ชาวซีเรีย. ด้วยความกล้าหาญ เธอเล่าให้นายหญิงซึ่งเป็นภรรยาของนาอะมานฟังเกี่ยวกับผู้พยากรณ์ของพระยะโฮวาในอิสราเอล. เหตุการณ์นี้นำไปสู่การอัศจรรย์ครั้งใหญ่. (2 กษัตริย์ 5:1-14) ลูกสาวของผู้วินิจฉัยยิฟทาห์ (ยิพธา) ชาวอิสราเอลเป็นอีกตัวอย่างหนึ่งที่โดดเด่นในเรื่องความเชื่อ. เธอเต็มใจสละโอกาสที่จะได้แต่งงานและมีลูกหลานสืบสกุลเพื่อทำตามคำปฏิญาณที่พ่อของเธอให้ไว้กับพระยะโฮวา. (วินิจฉัย 11:30-40) นอกจากนั้น เหล่าผู้ประพันธ์เพลงสรรเสริญกว่า 40 บท รวมทั้งผู้พยากรณ์อีกหลายคนที่ทำงานมอบหมายสำคัญของตนอย่างซื่อสัตย์ก็ไม่ได้รับการเอ่ยชื่อในพระคัมภีร์.—1 กษัตริย์ 20:37-43
ตัวอย่างที่น่าประทับใจยิ่งกว่านั้นคือ เหล่าทูตสวรรค์ที่ซื่อสัตย์ของพระเจ้า. แม้ทูตสวรรค์มีจำนวนหลายร้อยล้านองค์ แต่มีสององค์เท่านั้นที่มีชื่อบันทึกในคัมภีร์ไบเบิลคือกาบรีเอลและมิคาเอล. (ดานิเอล 7:10; ลูกา 1:19; ยูดา 9) ทูตสวรรค์องค์อื่น ๆ ที่เหลือไม่มีชื่อในคัมภีร์ไบเบิล. ตัวอย่างเช่น ครั้งหนึ่งมาโนฮาพ่อของซิมโซนถามทูตสวรรค์องค์หนึ่งว่า “ท่านชื่ออะไร? เพราะว่าเมื่อคำของท่านสำเร็จแล้ว, ข้าพเจ้าทั้งสองจะได้ถวายเกียรติยศ.” ทูตนั้นตอบอย่างไร? ท่านตอบว่า “เหตุไรจึงถามชื่อเรา?” ทูตสวรรค์ที่ถ่อมตนองค์นี้ไม่ยอมรับเกียรติยศหรือการสรรเสริญซึ่งควรเป็นของพระเจ้าองค์เดียวเท่านั้น.—วินิจฉัย 13:17, 18
คัมภีร์ไบเบิลไม่ได้อธิบายว่าทำไมมีการเอ่ยชื่อบางคนและไม่เอ่ยชื่อบางคน. แต่เราได้เรียนรู้หลายเรื่องจากตัวอย่างของผู้ซื่อสัตย์สมัยโบราณที่รับใช้พระยะโฮวาโดยไม่หวังชื่อเสียงหรือเกียรติยศ.