จากปก | ชีวิตมีแค่นี้จริง ๆ หรือ?
พิษสงของความตาย
ความตายเป็นเรื่องที่ไม่มีใครอยากพูดถึง แต่ไม่ช้าก็เร็ว เราทุกคนก็ต้องตาย และพิษสงของความตายร้ายกาจมาก มันทำให้เราเจ็บปวดทุกข์ทรมาน
เราไม่มีทางเตรียมใจได้จริง ๆ เมื่อต้องสูญเสียพ่อแม่ สามีภรรยา หรือลูก เรื่องน่าเศร้านี้อาจเกิดขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัวหรือเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำอีก ความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นจากความตายหลีกเลี่ยงไม่ได้และชีวิตของบางคนก็พังทลายเพราะเหตุนี้
อันโตนโย สูญเสียพ่อเพราะอุบัติเหตุบนท้องถนน เขาเล่าถึงความรู้สึกตอนนั้นว่า “มันเหมือนมีใครมาแอบล็อกประตูบ้านของคุณ แล้วเอากุญแจไป พอคุณกลับมาก็เข้าบ้านไม่ได้ สิ่งเดียวที่เหลือติดตัวคุณตอนนี้มีแค่ความทรงจำเกี่ยวกับบ้านหลังนั้น ถึงแม้ว่าคุณจะปิดหูปิดตาไม่อยากรับรู้ แต่มันก็เป็นความจริงที่ต้องยอมรับให้ได้ ทั้ง ๆ ที่มันไม่ยุติธรรมเลย แต่คุณก็เปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้”
โดโรทีเจอกับความสูญเสียคล้าย ๆ กัน เมื่อเธอต้องเป็นม่ายตอนอายุ 47 ปี เธอพยายามหาคำตอบเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอเป็นครูในโรงเรียนสอนศาสนา ตลอดชีวิตที่ผ่านมาเธอไม่เคยคิดว่าความตายคือจุดจบของทุกสิ่ง แต่เธอก็ไม่เคยรู้คำตอบที่ชัดเจนเลย เธอถามนักเทศน์นิกายแองกลิกันในโบสถ์ของเธอว่า “คนเราตายแล้วจะเป็นอย่างไร?” เขาตอบว่า “ไม่มีใครรู้จริง ๆ หรอก เดี๋ยวถึงตาคุณ คุณก็รู้เอง”
เราต้อง “รอ” ให้ถึงตาเราเท่านั้นหรือ? มีทางอื่นไหมที่จะรู้ได้จริง ๆ ว่าความตายคือจุดจบของชีวิตหรือเปล่า?