ตู้ปัญหา
▪ ผู้ที่เข้าร่วมดูการรับบัพติสมาจะแสดงความยินดีได้อย่างไร?
การรับบัพติสมาเป็นโอกาสแห่งความชื่นชมยินดี. เรารู้สึกดีใจที่ได้เห็นคนใหม่ ๆ ที่มายืนหยัดอยู่ฝ่ายพระยะโฮวาแสดงถึงความเชื่อของพวกเขาอย่างเปิดเผย. (เพลง. 40:8) พระเยซูตรัสว่านี่เป็นเหตุให้เกิดความยินดีมากมายในสวรรค์. (ลูกา 15:10) สมาชิกในครอบครัวเขาและผู้ประกาศที่นำการศึกษากับผู้ที่รับบัพติสมามีความยินดีเป็นพิเศษที่ได้เห็นคนใหม่ ๆ นั้นก้าวมาถึงขั้นตอนอันสำคัญนี้. แต่พวกเขาจะแสดงความยินดีอย่างถูกต้องเหมาะสมได้อย่างไร?
การรับบัพติสมาของพระเยซูได้วางแบบอย่างไว้สำหรับการรับบัพติสมาของคริสเตียนในสมัยนี้. พระองค์ทรงตระหนักว่านั่นเป็นขั้นตอนอันสำคัญและศักดิ์สิทธิ์ที่พระองค์จะทรงกระทำ. พระองค์ทรงทูลอธิษฐานขณะที่ทรงรับบัพติสมา. (ลูกา 3:21, 22) พระองค์ทรงทราบว่าการรับบัพติสมาเป็นเวลาแห่งการคิดไตร่ตรองและมีสติสัมปชัญญะ. เหล่าสาวกของพระองค์ก็ตระหนักถึงความสำคัญของการรับบัพติสมาเช่นกัน. ภายหลังการหลั่งพระวิญญาณบริสุทธิ์ลงมาในวันเพนเตคอสเตปีสากลศักราช 33 ประมาณ 3,000 คนได้รับบัพติสมา. พวกสาวกซึ่งเป็นประจักษ์พยานในเหตุการณ์นั้นมีปฏิกิริยาอย่างไร? “เขาทั้งหลายได้หมกมุ่นต่อไปในคำสอนของพวกอัครสาวกและในการแบ่งปัน [ซึ่งกันและกัน] การรับประทานอาหาร และการอธิษฐาน.” (กิจ. 2:41, 42, ล.ม.) พวกสาวกคิดรำพึงถึงสิ่งฝ่ายวิญญาณและให้การต้อนรับซึ่งกันและกัน.
การรับบัพติสมาทำให้การประชุมใหญ่ของชนคริสเตียนสมัยปัจจุบันโดดเด่น. เป็นการถูกต้องเหมาะสมอย่างแน่นอนที่จะแสดงความยินดีของเราด้วยการปรบมือและการชมเชยเมื่อเราเห็นคนนั้น ๆ มายืนหยัดอยู่ฝ่ายพระยะโฮวา. ในทางตรงกันข้าม การแสดงออกด้วยการโห่ร้องอย่างไม่มีการเหนี่ยวรั้ง, การผิวปาก, โบกมือเหนือศีรษะ, และร้องเรียกชื่อกัน คงเป็นการกระทำที่ไม่เหมาะสม. การประพฤติเช่นนั้นแสดงถึงการขาดความหยั่งรู้ค่าต่อความสำคัญและความศักดิ์สิทธิ์ของการแสดงความเชื่อนี้. ทั้งไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมสำหรับการแสดงการโอ้อวดด้วยการให้ดอกไม้หรือของขวัญอื่นใดแก่ผู้ที่รับบัพติสมาขณะที่เขาขึ้นจากสระ. การรับบัพติสมาเป็นเครื่องหมายถึงการเริ่มต้นของการวิ่งแข่งของคริสเตียนเพื่อการรอดชีวิต. เราสามารถชื่นชมยินดีและเป็นการหนุนใจแก่ผู้ที่รับบัพติสมาโดยการช่วยพวกเขาตระหนักถึงสัมพันธภาพอันใกล้ชิดกับพระยะโฮวาซึ่งการรับบัพติสมานั้นเปิดโอกาสให้เขา.
สถานที่รับบัพติสมาไม่ใช่สถานที่ที่เหมาะแก่การพูดตลก, การเล่น, การว่ายน้ำ, หรือการประพฤติอื่น ๆ ซึ่งเป็นที่เสื่อมเสียแก่ความสำคัญของโอกาสนั้น. ความยินดีของเราควรมีการแสดงออกด้วยท่าทีอันมีเกียรติ. ความเป็นระเบียบและจริงจังของเราจะส่งเสริมความยินดีของทุกคนที่เข้าร่วม.