งานไพโอเนียร์—การรับใช้ที่นำมาซึ่งบำเหน็จอันบริบูรณ์
1 พระยะโฮวาทรงประสงค์ให้เรามีความยินดีและได้เห็นผลดีจากการงานอันหนักของเรา. (ผู้ป. 5:18) งานสำคัญที่สุดที่เราสามารถมีส่วนเกี่ยวข้องด้วยได้คือการประกาศเรื่องราชอาณาจักรและการทำคนให้เป็นสาวก. เปาโลแนะนำติโมเธียวว่า: “จงกระทำการประกาศข่าวดี จงสัมฤทธิ์ผลเต็มที่ในงานรับใช้ของท่าน.” (2 ติโม. 4:5, ล.ม.) เปาโลหนุนใจติโมเธียวให้ทำดังนั้น และถ้อยคำของท่านสนับสนุนเราทุกคนในสมัยนี้ให้ทำงานรับใช้ของเราด้วยสิ้นสุดจิตวิญญาณ. สำหรับบางคน การรับใช้ด้วยสิ้นสุดจิตวิญญาณอาจหมายรวมถึงการรับใช้ในฐานะไพโอเนียร์ประจำ. คุณน่าจะพิจารณาโดยคำนึงถึงพระเจ้าเสมอว่าสภาพการณ์ของคุณจะเปิดโอกาสให้คุณรับเอางานรับใช้เต็มเวลาได้หรือไม่.
2 การลงมือปฏิบัติจริงเป็นสิ่งจำเป็น: ที่จะเข้าสู่งานไพโอเนียร์เรียกร้องให้มีการดำเนินตามขั้นตอนต่าง ๆ ที่แน่ชัดสอดคล้องกับคำอธิษฐานของเรา. จงปลูกฝังความปรารถนาอย่างจริงใจในการรับใช้พระยะโฮวา พร้อมด้วยมีความรักต่อผู้คน. จงประกาศให้มากขึ้น ซึ่งทำให้มีการกลับเยี่ยมเยียนและการศึกษาพระคัมภีร์. จัดทำตารางเวลาที่ทำตามได้จริง จงคำนึงถึงความเป็นจริง. ขอคำแนะนำจากพวกผู้ปกครองและพวกไพโอเนียร์. ทำตามตารางเวลาที่มีการคิดอย่างรอบคอบแล้วสำหรับการมีส่วนในงานประกาศสั่งสอน. การใช้วินัยกับตัวเอง, ความกระตือรือร้น, และความแน่วแน่เป็นสิ่งจำเป็น. (1 โก. 9:23, 25, 27) สิ่งเหล่านี้เป็นขั้นตอนการปฏิบัติจริงต่าง ๆ ที่หลายคนซึ่งได้สมัครเป็นไพโอเนียร์เมื่อไม่กี่เดือนมานี้ได้ลงมือทำ.
3 การตั้งเป้าหมายที่แน่นอนและการทำงานอย่างขยันขันแข็งเพื่อบรรลุเป้าหมายนั้นจะทำให้เราสามารถก้าวหน้าในการประกาศสั่งสอนของเราขณะเดียวกับที่เราขัดเกลาความสามารถต่าง ๆ ของเราด้วย. เราอาจปรับปรุงการใช้คำนำของเราเมื่อไปตามบ้านหรือปรับปรุงวิธีจัดการกับข้อคัดค้านต่าง ๆ ได้ไหม? เราอาจเริ่มเป็นไพโอเนียร์สมทบตั้งแต่เดี๋ยวนี้ได้ไหมพร้อมด้วยมีความตั้งใจจะเป็นไพโอเนียร์ประจำต่อไปภายหน้า? เป้าหมายต่าง ๆ ต้องเป็นชนิดที่ทำได้จริงและต้องตั้งเป้าหมายนั้น ๆ ตามที่สามารถจะทำให้สำเร็จ. การบรรลุเป้าหมายเช่นนั้นจะปรับปรุงประสิทธิภาพของเราและยังความอิ่มใจพอใจอย่างยิ่งแก่เรา.—1 ติโม. 4:15, 16.
4 วิถีชีวิตที่มีบำเหน็จ: การเป็นไพโอเนียร์ด้วยแรงกระตุ้นอันถูกต้องและความปรารถนาจะทำความก้าวหน้าฝ่ายวิญญาณนำมาซึ่งผลประโยชน์มากมาย. เราพัฒนาความไว้วางใจที่มั่นคงยิ่งขึ้นในพระยะโฮวา. ความชำนาญมากขึ้นในการใช้พระคำของพระเจ้ามาจากการใช้พระคำนั้นเป็นประจำในงานรับใช้. มีการก่อให้มีแรงชักจูงที่ดีงามต่อประชาคม และคนอื่น ๆ อาจได้รับการกระตุ้นให้มีส่วนมากขึ้นในงานรับใช้เนื่องจากตัวอย่างแห่งความกระตือรือร้นของเรา. การเป็นไพโอเนียร์อาจช่วยเรามีทัศนะฝ่ายวิญญาณมากขึ้นในเรื่องชีวิตและทำหน้าที่ปกป้องเราไว้จากความทะเยอทะยาน, ความปรารถนา, และการคบหาสมาคมแบบโลก.
5 พระเยซูตรัสแก่เหล่าสาวกของพระองค์ว่า: “การเกี่ยวนั้นเป็นการใหญ่นักหนา แต่คนทำการยังน้อยอยู่.” (มัด. 9:37, 38) ความต้องการคนทำงานในสมัยนี้ยิ่งมีมากกว่าในสมัยพระเยซู. การเป็นไพโอเนียร์ทำให้เรามีโอกาสจะมีส่วนเต็มที่ในงานช่วยชีวิตอันเร่งด่วนนี้. ไม่มีสิ่งใดอาจเทียบได้เลยกับความอิ่มใจและความพอใจที่ได้มาด้วยการใช้ชีวิตของเราในงานรับใช้เต็มเวลาแห่งพระผู้สร้างองค์ใหญ่ยิ่งของเรา.—สุภา. 10:22.