การธำรงไว้ซึ่งเอกภาพของเราในราชอาณาจักร
1 ราชอาณาจักรของพระเจ้าเป็นรัฐบาลจริง ๆ มีกำลังและสิทธิอำนาจ. ราชอาณาจักรนั้นเป็นอรรถบทในการประกาศของพระเยซู. (มัด. 4:17) การสอนคนอื่น ๆ และเป็นพยานถึงความจริงเรื่องราชอาณาจักรเป็นส่วนสำคัญแห่งงานรับใช้ของพระเยซู. พระองค์ทรงสอนเราให้อธิษฐานขอราชอาณาจักรมาและให้แสวงหาราชอาณาจักรก่อนต่อ ๆ ไป. (มัด. 6:9, 10, 33) การอยู่ใกล้ชิดพระยะโฮวาและองค์การของพระองค์เสมอ, การทำงานมอบหมายในการประกาศให้สำเร็จ, และการรักษาตัวต่างหากจากโลกเสมอนั้นทำให้เราสามารถธำรงไว้ซึ่งเอกภาพของเราในราชอาณาจักร. โดยการกระทำและคำพูดของเรา เราแสดงว่าเราอยู่ฝ่ายราชอาณาจักร.—โย. 18:37.
2 ตั้งแต่ปี 1914 ราชอาณาจักรเป็นจริงสำหรับราษฎรหลายล้านคน. เอกภาพที่มีการแสดงให้เห็นโดยเหล่าราษฎรแห่งราชอาณาจักรนี้แตกต่างอย่างชัดแจ้งกับโลกที่แบ่งแยก. เราต้องทำให้ราชอาณาจักรเป็นจริงเป็นจังในชีวิตเราหากราชอาณาจักรเป็นพลังก่อเอกภาพ. อะไรทำให้ราชอาณาจักรเป็นจริงแก่เรา?
3 เหมือนรัฐบาลอื่น ๆ ราชอาณาจักรนี้มีกฎหมายต่าง ๆ ที่กำหนดไว้. แต่ต่างกันที่ว่า กฎหมายของราชอาณาจักรนี้มีอยู่ในคัมภีร์ไบเบิล. การอ่านพระคำของพระเจ้าเป็นประจำทำให้เราทราบข้อเตือนใจที่จำเป็นและสิ่งที่เรียกร้องจากเราในฐานะราษฎรแห่งราชอาณาจักร. การศึกษาส่วนตัวจากหนังสือต่าง ๆ ของเราและการชี้นำจาก “ทาสสัตย์ซื่อและสุขุม” ช่วยเราให้ใช้กฎหมายของพระเจ้าในชีวิตประจำวันของเรา. (มัด. 24:45, ล.ม.) ขณะที่เรานำกฎหมายของพระเจ้าไปใช้เป็นส่วนตัวเช่นนั้น ราชอาณาจักรก็เป็นจริงเป็นจังยิ่งขึ้นกับเรา นำเราเข้าใกล้ชิดกันยิ่งขึ้นในสังคมพี่น้องทั่วโลก ทำให้เราเป็นครอบครัวผู้นมัสการที่เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันภายใต้การปกครองของพระเยซู.
4 เอกภาพโดยการประกาศราชอาณาจักร: งานมอบหมายของเราคือการประกาศข่าวดีเรื่องราชอาณาจักรไป “จนกระทั่งถึงที่สุดปลายแห่งแผ่นดินโลก.” (กิจ. 1:8, ล.ม.) การประกาศ “พร้อมเพรียงกัน” ทำให้เรามีเอกภาพขณะที่เราพยายาม “ถวายเกียรติยศ” แด่พระยะโฮวา. (โรม 15:5, 6) การมีส่วนร่วมกับเพื่อนร่วมงานทั่วโลกด้วยความกระตือรือร้นอันแรงกล้าเสริมความเชื่อให้เข้มแข็งและเปิดโอกาสให้พระวิญญาณของพระยะโฮวาก่อผลผ่านทางเราเพื่อทำให้พระทัยประสงค์ของพระองค์สำเร็จ. การ ‘มีงานมากจะทำในงานขององค์พระผู้เป็นเจ้า’ ทำให้เรา ‘ตั้งมั่นคง ไม่สะเทือนสะท้าน.”—1 โก. 15:58.
5 ในหลายดินแดน ซาตานพยายามก่อกวนเอกภาพของเราโดยเข้าแทรกแซงงานประกาศ. มันใช้ทุกวิธีอย่างสุดกำลังเพื่อยุให้ไม่ปรองดองกันและก่อความเข้าใจผิด, เพื่อพยายามทำให้เกิดการแข่งขันชิงดีกันและการต่อสู้. (สุภา. 6:19; ฆลา. 5:19-21, 26) มันอยากให้เราเข้าไปยุ่งเกี่ยวในความขัดแย้งของโลกและแม้แต่ให้เข้ากับฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดในประเด็นทางการเมืองและทางสังคม. (ยโก. 3:14-16) พระคัมภีร์เตือนเราให้ต้านทางแรงชักจูงของมัน มิฉะนั้น มันจะเขมือบเราเป็นเหยื่อ. (1 เป. 5:8, 9) เราต้องไม่ยอมให้ความเป็นจริงของความหวังเรื่องราชอาณาจักรเลือนลางไปจากหัวใจและจิตใจของเรา.
6 การธำรงไว้ซึ่งเอกภาพของเราเรียกร้องให้มีสุขภาพจิตดีและสติปัญญาจากเบื้องบน. เมื่อเกิดความยุ่งยาก โดยเฉพาะถ้าความยุ่งยากเหล่านั้นเกี่ยวพันกับพี่น้องของเรา เราต้องแสดงออกซึ่งผลแห่งพระวิญญาณเพื่อรักษาสันติสุขไว้. นิสัยแบบโลก เช่น ความหยิ่งยโส, ความอิจฉา, และความถือดี, เป็นนิสัยที่ก่อความแตกแยกและต้องเอาชนะ. (เอเฟ. 4:1-3; โกโล. 3:5-10, 12-14) เราจำเป็นต้องรักษาหัวใจของเราให้เต็มด้วยความคิดที่ดี ที่เสริมสร้างอยู่เสมอ. ราชอาณาจักรเป็นจริงในชีวิตของเรา! แต่เราจำต้องเฝ้าตื่นตัวรักษาให้อยู่ในสภาพนั้นเสมอ.—เอเฟ. 6:11, 13.
7 ความเป็นจริงแห่งความหวังอันยอดเยี่ยมของเราในเรื่องราชอาณาจักรทำให้เราเป็นเอกภาพด้วยน้ำใจแห่งความเป็นหนึ่งเดียวซึ่งจะไม่มีวันสิ้นสุด.—เพลง. 133:1.