จงประพฤติให้สมกับข่าวดี
1 ในฐานะพยานพระยะโฮวา เราปรารถนาจะนำพระเกียรติมาสู่พระนามของพระยะโฮวา. เราทราบว่าความประพฤติ, คำพูด, การแต่งกาย, และเสื้อผ้าของเราสามารถส่งผลกระทบวิธีที่คนอื่น ๆ มองดูการนมัสการแท้. เรื่องนี้เป็นจริงโดยเฉพาะเมื่อเราอยู่ที่การประชุมต่าง ๆ ของเรา. เราต้องการทำให้แน่ใจว่า ทุกสิ่งทุกอย่างที่มีการพูดและทำ ณ การประชุมเป็นสิ่งเหมาะสมกับข่าวดีและถวายพระเกียรติแด่พระยะโฮวา.—ฟิลิป. 2:4.
2 คริสเตียนไม่อาจยอมรับมาตรฐานหลายอย่างของโลกในเรื่องเสื้อผ้าและการแต่งกาย. นี่เป็นเรื่องที่ผู้รับใช้แห่งข่าวดีพึงเอาใจใส่ด้วยความระมัดระวัง. หอสังเกตการณ์ ฉบับ 1 มิถุนายน 1989 หน้า 26 กล่าวดังนี้: “เสื้อผ้าของเราไม่จำเป็นต้องมีราคาแพง แต่ทว่าควรสะอาด, ส่อถึงรสนิยมที่ดี, และเรียบร้อย. รองเท้าของเราก็ควรได้รับการซ่อมให้เรียบร้อย และขัดให้สะอาด. ในทำนองเดียวกัน เมื่อเข้าร่วมประชุมทุก วาระ รวมทั้งการศึกษาหนังสือประจำประชาคม ร่างกายของเราควรสะอาด และเราควรแต่งกายให้เรียบร้อยเหมาะกับกาลเทศะ.”
3 การตรงต่อเวลาเป็นเครื่องบ่งบอกการคำนึงถึงผู้อื่นด้วยความรักและการคิดถึงอกเขาอกเรา. เป็นครั้งคราว สภาพการณ์ที่เลี่ยงไม่ได้อาจขัดขวางเราไม่ให้มาถึงการประชุมทันเวลา. แต่การมาสายจนเป็นนิสัยคงแสดงถึงการขาดความนับถือต่อวัตถุประสงค์อันศักดิ์สิทธิ์ของการประชุมและไม่ตระหนักถึงความรับผิดชอบของเราที่จะหลีกเลี่ยงการรบกวนผู้อื่น. ผู้ที่มาสายมักจะทำให้คนอื่น ๆ วอกแวกและทำให้เขาไม่ได้รับประโยชน์เต็มที่จากการประชุม. การตรงต่อเวลาแสดงถึงความนับถือต่อความรู้สึกและความสนใจของทุกคนที่เข้าร่วมประชุม.
4 ความรักต่อเพื่อนบ้านควรทำให้เราระมัดระวังเพื่อหลีกเลี่ยงการทำให้วอกแวกระหว่างการประชุม. การกระซิบกระซาบ, การรับประทาน, การเคี้ยวหมากฝรั่ง, การพับกระดาษ, และการไปห้องน้ำโดยไม่จำเป็น อาจรบกวนการเอาใจจดจ่อของคนอื่นและเป็นที่เสื่อมเสียต่อเกียรติอันพึงให้แก่สถานนมัสการพระยะโฮวา. ไม่เหมาะที่ใครก็ตามจะทำกิจธุระของประชาคมหรือสนทนากับคนอื่นเว้นแต่มีความเร่งด่วนบางประการที่ทำให้พี่น้องต้องลุกจากที่นั่งของตน. มิฉะนั้นแล้ว ทุกคนควรนั่งและฟังการประชุมเพื่อจะทำให้ตนเองและครอบครัวของตนได้รับประโยชน์. ไม่ควรแสดงมารยาทไม่ดีในหอประชุมเพราะ “ความรัก . . . ไม่ประพฤติหยาบโลน.”—1 โก. 13:4, 5, ล.ม.; ฆลา. 6:10.
5 ความประพฤติที่ดีของเด็ก ๆ ณ การประชุมก็นำคำสรรเสริญและเกียรติมาสู่พระนามพระยะโฮวาเช่นกัน. การดูแลอย่างใกล้ชิดจากบิดามารดาเป็นสิ่งสำคัญยิ่ง. เด็ก ๆ ควรได้รับการสนับสนุนให้ฟังและมีส่วนร่วม. บิดามารดาหลายคนที่มีลูกเล็ก ๆ เลือกนั่งในตำแหน่งที่เขาสามารถออกไปได้ง่ายและเอาใจใส่ความจำเป็นของลูกเล็ก ๆ ของเขาโดยไม่ทำให้คนอื่น ๆ วอกแวกมากเกินไป.
6 เปาโลเตือนดังนี้: “จงประพฤติให้สมกับกิตติคุณ.” (ฟิลิป. 1:27) ฉะนั้น ให้เราพยายามรักษามารยาทและคำนึงถึงผู้อื่นเมื่อเข้าร่วมการประชุมต่าง ๆ. การที่ทุกคนให้ความร่วมมือจะทำให้แน่ใจว่า จะมีการ “หนุนใจซึ่งกันและกันโดยความเชื่อของเราทั้งสองฝ่าย.”—โรม 1:12.