การทำให้สำเร็จตามคำปฏิญาณของเราทุก ๆ วัน
1 ดาวิดผู้ประพันธ์เพลงสรรเสริญถูกระตุ้นใจให้ทูลพระยะโฮวาว่า “ข้าพเจ้าจะร้องเพลงสรรเสริญพระนามของพระองค์เป็นนิตย์เพื่อข้าพเจ้าจะได้แก้บน [ทำตามคำปฏิญาณ, ล.ม.] ของข้าพเจ้าให้สำเร็จได้ทุกวัน.” (เพลง. 61:8) ดาวิดทราบว่าการปฏิญาณเป็นเรื่องที่ทำด้วยความสมัครใจเต็มที่. อย่างไรก็ตาม ท่านหยั่งรู้เข้าใจดีเช่นกันว่า หากท่านปฏิญาณ ท่านก็มีพันธะต้องทำให้สำเร็จตามคำปฏิญาณนั้น. กระนั้น ท่านก็ยังสรรเสริญพระยะโฮวาสำหรับโอกาสที่จะทำให้สำเร็จตามคำปฏิญาณของท่านทุก ๆ วัน.
2 เมื่อเราอุทิศตัวแด่พระยะโฮวา เราเต็มใจปฏิญาณจะทำตามพระทัยประสงค์ของพระองค์. เราปฏิเสธตัวเองและทำให้การรับใช้พระยะโฮวาเป็นภารกิจอันดับแรกในชีวิต. (ลูกา 9:23) ฉะนั้น เราต้องทำตามคำปฏิญาณของเราทุกวันเช่นกัน. (ผู้ป. 5:4-6) การประกาศตัวเราอย่างเปิดเผยในคราวการรับบัพติสมานั้นต้องมีการแสดงออกให้เห็นในวิถีชีวิตของเราทั้งสิ้น เพราะเราทราบว่า “ด้วยปากคนเราประกาศอย่างเปิดเผยเพื่อความรอด.” (โรม 10:10) เรื่องนี้รวมถึงการประกาศข่าวดีด้วย. (เฮ็บ. 13:15) สภาพการณ์ส่วนตัวคนเราแตกต่างกันไปมากมาย แต่ในทุก ๆ วัน เราทุกคนสามารถมุ่งเอาใจใส่ความสำคัญของการบอกข่าวดีกับคนอื่น ๆ.
3 จงสร้างโอกาสเพื่อประกาศทุก ๆ วัน: การบอกข่าวดีกับคนอื่นเป็นประสบการณ์ที่น่ายินดี. เพื่อจะทำเช่นนี้ทุกวัน เราต้องสร้างโอกาสเพื่อจะประกาศเมื่อไรก็ตามที่สภาพการณ์ของเราอำนวย. ประสบการณ์ที่ยังความสุขได้มีกับหลายคนที่ริเริ่มให้คำพยานเมื่อสบโอกาสกับผู้คนที่อยู่ในที่ทำงานหรือในโรงเรียนและกับเพื่อนบ้านหรือคนอื่น ๆ ที่เขาพบในแต่ละวัน. แม้แต่การเขียนจดหมายหรือใช้โทรศัพท์ก็อาจเป็นหนทางให้คำพยานแก่คนอื่นได้. การใช้วิธีต่าง ๆ เหล่านี้ให้เป็นประโยชน์รวมทั้งการจัดเวลาไว้เป็นประจำสำหรับการให้คำพยานตามบ้านและการกลับเยี่ยมเยียนก็สามารถนำไปสู่ความชื่นชมยินดีเป็นพิเศษซึ่งเกิดจากการนำการศึกษาพระคัมภีร์ตามบ้าน. ถูกแล้ว ในแต่ละวัน เราอาจสามารถสร้างโอกาสเพื่อการประกาศได้.
4 พี่น้องหญิงคนหนึ่งเริ่มอ่านการพิจารณาพระคัมภีร์ทุก ๆ วัน ระหว่างช่วงพัก. เธอเชิญเพื่อนร่วมงานให้อ่านข้อพระคัมภีร์ประจำวันกับเธอ และไม่นานการทำเช่นนั้นก็นำไปสู่การศึกษาพระคัมภีร์กับหญิงผู้นั้น. เธอทั้งสองศึกษานานครึ่งชั่วโมงทุกวัน สัปดาห์ละห้าวัน. เพื่อนร่วมงานอีกคนหนึ่งสังเกตเห็นพวกเธอศึกษากันทุก ๆ วัน. ในที่สุดเขาก็บอกให้ทราบว่าเขาเป็นพี่น้องที่ได้เลิกประกาศไปแล้ว. ด้วยถูกกระตุ้นใจจากความกระตือรือร้นอันแรงกล้าของพี่น้องหญิง เขาไปพบผู้ปกครองเพื่อจะกลับมาเป็นผู้ประกาศอีก. พี่น้องหญิงผู้นี้ได้ก่อแรงชักจูงในทางที่ดีแก่อีกสองคนเนื่องจากการปฏิบัติตามคำปฏิญาณของเธอวันแล้ววันเล่า.
5 เมื่อเราถูกกระตุ้นด้วยหัวใจที่เปี่ยมด้วยความหยั่งรู้ค่าสิ่งดีทุกประการที่พระยะโฮวาทรงทำเพื่อเรา การทำให้สำเร็จตามคำปฏิญาณของเราในคราวอุทิศตัวอย่างดีที่สุดที่เราทำได้แต่ละวันจะทำให้เรายินดีและพอใจ. เช่นเดียวกับผู้ประพันธ์เพลงสรรเสริญ เราสามารถทูลว่า “ข้าแต่พระยะโฮวา, พระเจ้าของข้าพเจ้า, ข้าพเจ้าจะยกย่องพระองค์สุดหัวใจ, และจะถวายเกียรติยศแด่พระนามของพระองค์จนเวลาที่ไม่กำหนด.”—เพลง. 86:12, ล.ม.