เข้าส่วนร่วมในงานซึ่งจะไม่ทำซ้ำอีก
1 ในสมัยต่าง ๆ ตลอดประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติ พระยะโฮวาจำเป็นต้องพิพากษาลงโทษศัตรูของพระองค์. แต่ด้วยพระเมตตา พระองค์จึงให้โอกาสผู้มีหัวใจชอบธรรมรอดชีวิต. (เพลง. 103:13) การตอบรับของพวกเขาถือเป็นเครื่องชี้ชะตาตัวเอง.
2 เพื่อเป็นตัวอย่าง ก่อนน้ำท่วมโลกในปี 2370 ก.ส.ศ. โนฮาเป็น “ผู้ประกาศความชอบธรรม.” คนที่พินาศคือเหล่าผู้เพิกเฉยต่อคำเตือนของพระเจ้า. (2 เป. 2:5, ล.ม.; เฮ็บ. 11:7) ก่อนพินาศกรรมของกรุงยะรูซาเลมในปี ส.ศ. 70 พระเยซูทรงชี้แจงอย่างชัดเจนถึงการปฏิบัติที่จำเป็นเพื่อคนใด ๆ จะรอดพ้นจากการทำลายล้างซึ่งกรุงนั้นต้องประสบ. ทุกคนที่ปฏิเสธข่าวคำเตือนของพระองค์ประสบผลสืบเนื่องอันน่าสยดสยอง. (ลูกา 21:20-24) คำเตือนและการพิพากษาของพระเจ้าเช่นนี้ปรากฏซ้ำหลายครั้งตลอดประวัติศาสตร์.
3 งานให้คำเตือนสมัยปัจจุบัน: พระยะโฮวาทรงแถลงนานมาแล้วว่า พระองค์จะเทพระพิโรธลงเหนือระบบชั่วในปัจจุบัน และเฉพาะผู้ที่อ่อนน้อมเท่านั้นจะรอดชีวิต. (ซฟัน. 2:2, 3; 3:8) เวลาแห่งการประกาศข่าวคำเตือนนี้กำลังหมดไปอย่างรวดเร็ว! “ความทุกข์ลำบากใหญ่” อยู่ตรงหน้านี้เอง และบัดนี้ผู้อ่อนน้อมกำลังถูกรวบรวมเข้ามา. ที่จริง “ทุ่งนาเหลืองถึงฤดูเกี่ยวแล้ว.” ฉะนั้น ไม่มีงานอื่นใดจะเทียบได้กับงานสำคัญและเร่งด่วนนี้.—มัด. 24:14, 21, 22; โย. 4:35.
4 เราต้องเข้าส่วนในการประกาศคำเตือนสมัยปัจจุบันแก่คนอื่น “ไม่ว่าเขาจะฟังหรือไม่ฟัง.” นี่เป็นงานมอบหมายจากพระเจ้า ซึ่งเรามิอาจเพิกเฉยได้. (ยเอศ. 2:4, 5, ล.ม.; 3:17, 18) การที่เราเข้าส่วนอย่างเต็มที่ในงานนี้ให้ข้อพิสูจน์อย่างชัดเจนว่า เรามีความรักต่อพระเจ้าอย่างลึกซึ้ง, มีความห่วงใยแท้จริงต่อเพื่อนบ้าน, และมีความเชื่อไม่สั่นคลอนต่อพระผู้ช่วยให้รอดของเรา คือพระเยซูคริสต์.
5 บัดนี้เป็นเวลาปฏิบัติการ: หลังจากการพิพากษาของพระเจ้าในอดีต ความชั่วมักผุดขึ้นอีกเสมอ เพราะซาตานและผีปิศาจบริวารของมันยังเคลื่อนไหวอยู่. แต่ครั้งนี้จะต่างกัน. อิทธิพลของซาตานจะถูกขจัดออกไป. คำเตือนทั่วโลกเรื่อง “ความทุกข์ลำบากครั้งใหญ่” ที่ใกล้เข้ามาจะไม่จำเป็นอีกต่อไป. (วิ. 7:14, ล.ม.; โรม 16:20) เรามีสิทธิพิเศษอย่างยิ่งที่เป็นส่วนหนึ่งของงานซึ่งจะไม่ทำซ้ำอีก. บัดนี้เป็นเวลาที่เราจะฉวยประโยชน์ให้มากที่สุดจากโอกาสนี้.
6 อัครสาวกเปาโลกล่าวอย่างมั่นใจยิ่งเกี่ยวด้วยงานประกาศของท่านดังนี้: “ข้าพเจ้าหมดราคีจากโลหิตของท่านทุกคน.” (กิจ. 20:26) ท่านไม่รู้สึกว่ามีความผิดฐานทำให้โลหิตตกอันเนื่องมาจากความบกพร่องใด ๆ ในการประกาศคำเตือน. เพราะเหตุใด? ก็เพราะท่านสามารถพูดถึงงานรับใช้ของท่านว่า “เพื่อเหตุนี้เองข้าพเจ้าจึงตรากตรำทำงานด้วยความอุตสาหะ.” (โกโล. 1:29, ฉบับแปลใหม่) ขอให้เราประสบความพอใจเช่นเดียวกันจากการเข้าส่วนร่วมอย่างเต็มที่เท่าที่เป็นไปได้ในงานซึ่งจะไม่ทำซ้ำอีกนี้!—2 ติโม. 2:15.