‘จงทำสุดกำลังของคุณ’
1 เมื่อเราอุทิศตัวเราแด่พระยะโฮวา เราสัญญาจะถวายสิ่งดีที่สุดของเราแด่พระองค์. อัครสาวกเปโตรสนับสนุนคริสเตียนในศตวรรษแรกอย่างเหมาะสมให้ทำสุดกำลังของตนเพื่อทำให้แน่ใจในเรื่องฐานะของเขาเฉพาะพระพักตร์พระยะโฮวา. (2 เป. 1:10) แน่นอนว่าพวกเราอยากทำสุดกำลังของเราเพื่อทำให้พระยะโฮวาพอพระทัยด้วยการรับใช้พระองค์ในสมัยนี้. เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับอะไร? ขณะที่สัมพันธภาพของเรากับพระยะโฮวาลึกซึ้งขึ้นเรื่อย ๆ และเราไตร่ตรองเกี่ยวกับทุกสิ่งที่พระองค์ทรงทำเพื่อเรา หัวใจเราก็กระตุ้นเราตลอดเวลาให้ทำเท่าที่ทำได้ในงานรับใช้พระองค์. เราอยากจะปรับปรุงคุณภาพและเพิ่มปริมาณงานรับใช้ของเรา ถ้าเป็นได้.—เพลง. 34:8; 2 ติโม. 2:15.
2 พี่น้องหนุ่มคนหนึ่งซึ่งอยากจะทำงานเผยแพร่มากขึ้นพบว่า การศึกษาพระคำของพระเจ้าเป็นประจำทำให้ความหยั่งรู้ค่าที่เขามีต่อพระยะโฮวาลึกซึ้งขึ้น และปลูกฝังความกระตือรือร้นแรงกล้ายิ่งขึ้นในตัวเขา. สิ่งนี้กระตุ้นเขาให้สมัครรับใช้เป็นไพโอเนียร์. พี่น้องหญิงคนหนึ่งซึ่งพบว่าเป็นเรื่องยากที่จะพูดคุยกับคนแปลกหน้าได้ฝึกซ้อมการเสนอในหนังสือการหาเหตุผล และไม่นานก็เริ่มประสบความสำเร็จมากขึ้นในงานเผยแพร่. เธอสามารถนำการศึกษาพระคัมภีร์กับสามีภรรยาคู่หนึ่งซึ่งตอบรับความจริง.
3 จงยินดีในสิ่งที่คุณทำได้: พวกเราบางคนประสบสภาพการณ์ยุ่งยาก เช่น สุขภาพไม่ดี, การต่อต้านจากครอบครัว, ความยากจน, หรือความไม่แยแสในเขตประกาศ. ปัญหาอื่นอีกหลายประการซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาในสมัยสุดท้ายนี้อาจขัดขวางงานรับใช้ของเรา. (ลูกา 21:34; 2 ติโม. 3:1) นี่หมายความว่าเราล้มเหลวในการอุทิศตัวแด่พระยะโฮวาไหม? ไม่ ถ้าเรากำลังรับใช้พระองค์สุดกำลังของเรา.
4 ไม่ฉลาดที่จะตัดสินตัวเราเองโดยอาศัยสิ่งที่คนอื่นสามารถทำให้สำเร็จ. แทนที่จะทำอย่างนั้น พระคัมภีร์สนับสนุนเราให้ “พิสูจน์ดูว่างานของเขาเองเป็นอย่างไร.” การทุ่มเทตัวอย่างเต็มขนาดเท่าที่เราสามารถทำได้ย่อมทำให้พระยะโฮวาพอพระทัยและทรงประทาน “เหตุที่จะปีติยินดี” แก่เรา.—ฆลา. 6:4; โกโล. 3:23, 24, ล.ม.
5 ขอให้เราเอาใจใส่ถ้อยคำของเปโตรที่ให้ ‘ทำสุดกำลังของเราเพื่อในที่สุดพระเจ้าจะพบเราปราศจากด่างพร้อยและมลทินและมีสันติสุข.’ (2 เป. 3:14, ล.ม.) น้ำใจเช่นนั้นจะทำให้เรารู้สึกมั่นคงปลอดภัยและจะทำให้เรามีสันติสุขในใจซึ่งเฉพาะแต่พระยะโฮวาเท่านั้นทรงให้ได้.—เพลง. 4:8.