คนอื่นคิดถึงคุณ!
1 บางครั้ง อาจเป็นได้ที่เราขาดการประชุมประจำประชาคมครั้งหนึ่งหรือมากกว่านั้น โดยคิดว่า ‘ไม่มีใครคิดถึงฉันหรอก; พวกเขาจะไม่สังเกตด้วยซ้ำว่าฉันไม่อยู่ที่นั่น.’ นั่นไม่จริงเลย! เช่นเดียวกับอวัยวะของร่างกาย เราแต่ละคนมีบทบาทสำคัญในการทำหน้าที่ของประชาคม. (1 โก. 12:12) การที่เราขาดประชุมประจำสัปดาห์อาจส่งผลกระทบสวัสดิภาพฝ่ายวิญญาณของคนอื่นที่เข้าร่วม. ถ้าคุณไม่อยู่ที่นั่น ขอให้แน่ใจได้เลยว่าคนอื่นคิดถึงคุณ!
2 บทบาทสำคัญของคุณ: เปาโลปรารถนาอย่างยิ่งที่จะได้สมาคมคบหากับพี่น้องของท่าน. โรม 1:11, 12 อธิบายเหตุผล: “หมายจะให้ของประทานฝ่ายวิญญาณจิตต์แก่ท่านบ้าง . . . เพื่อข้าพเจ้ากับท่านทั้งหลายจะได้หนุนใจซึ่งกันและกันโดยความเชื่อของเราทั้งสองฝ่าย.” เช่นเดียวกัน ด้วยคำตอบที่เราให้, ส่วนต่าง ๆ ของเราในการประชุม, และการปรากฏตัวของเราเอง เรามีส่วนอย่างมากในการเสริมสร้างคนอื่นขึ้นให้ดำเนินต่อไปในแนวทางที่ซื่อสัตย์.—1 เธ. 5:11.
3 คุณคอยท่าที่จะเห็นคนอื่นที่การประชุมประจำประชาคมไหม? คุณตั้งใจฟังความเห็นที่พวกเขาตอบและหยั่งรู้ค่าการแสดงความเชื่อของเขาไหม? การให้ฝ่ายวิญญาณของพวกเขามีส่วนเสริมสร้างคุณ. ถ้ามีบางคนไม่มาประชุม คุณคงรู้สึกว่ามีบางสิ่งที่สำคัญขาดหายไป. พี่น้องชายหญิงของคุณรู้สึกแบบเดียวกันถ้าคุณไม่มา.
4 บทบาทสำคัญของการประชุม: ครั้งหนึ่งหอสังเกตการณ์ ให้ความเห็นว่าการประชุมสำคัญเพียงไรต่อความรอดฝ่ายวิญญาณ โดยกล่าวว่า “ในโลกที่ผิดศีลธรรม, แตกแยกกันเนื่องจากการต่อสู้นี้ ประชาคมคริสเตียนเป็นที่ลี้ภัยฝ่ายวิญญาณอันแท้จริง . . . เป็นที่พำนักที่มีสันติสุขและความรัก. เพราะฉะนั้น จงเป็นผู้เข้าร่วมการประชุมทุกรายการเป็นประจำ.” (หอฯ 15/8/93 หน้า 11) แต่ละวัน เราเผชิญสถานการณ์หลายอย่างซึ่งทำให้เราหมดเรี่ยวแรงฝ่ายวิญญาณ. หากเราไม่ระวัง เราก็อาจหมกมุ่นกับความกังวลเกี่ยวกับตัวเองจนเราไม่ได้เอาใจใส่สิ่งฝ่ายวิญญาณซึ่งสำคัญกว่า. เราทุกคนหมายพึ่งกันและกันในการหนุนกำลังใจซึ่งเราจำเป็นต้องได้รับเพื่อรักษาความเป็นเอกภาพและใจแรงกล้าในการรับใช้พระเจ้า.—เฮ็บ. 10:24, 25.
5 การร่วมประชุมของเราเป็นเรื่องสำคัญ. ความเจ็บป่วยหรือเหตุการณ์ที่คาดไม่ถึงอาจกันเราไว้ในบางครั้ง. ถึงอย่างนั้น ให้เราตั้งใจเสมอที่จะอยู่ในท่ามกลางฝูงชนที่ชุมนุมและสรรเสริญพระยะโฮวาด้วยกัน!—เพลง. 26:12.