งานรับใช้เป็นไพโอเนียร์—สำหรับคุณไหม?
1 “ฉันนึกไม่ออกว่าจะทำอะไรอื่น? จริง ๆ แล้วฉันนึกไม่ออกว่าอะไรจะทำให้มีความชื่นชมยินดีเหมือนอย่างนี้.” ใครพูด? ก็พยานพระยะโฮวาคนหนึ่งจากหลายแสนคนซึ่งยึดเอางานเผยแพร่เต็มเวลาเป็นงานประจำชีวิตที่ยังความชื่นชมยินดีในชีวิตของเขา. คุณเคยใคร่ครวญอย่างจริงจังไหมว่า คุณจะเป็นไพโอเนียร์ได้หรือเปล่า? เมื่อได้อุทิศตัวโดยไม่มีข้อแม้แด่พระยะโฮวาแล้ว ก็เป็นเรื่องแน่นอนว่า เราพึงใคร่ครวญว่าเราน่าจะมีส่วนร่วมให้เต็มที่ยิ่งขึ้นไหมในการแพร่ข่าวดีเรื่องราชอาณาจักร. โดยคำนึงถึงเป้าหมายนี้ โปรดพิจารณาคำถามบางข้อซึ่งหลายคนถามเกี่ยวกับงานรับใช้เป็นไพโอเนียร์.
คำถาม 1: “บางคนบอกว่าการเป็นไพโอเนียร์ไม่ใช่สำหรับทุกคน. ฉันจะรู้อย่างไรว่างานนี้สำหรับฉันหรือเปล่า?”
2 คำตอบขึ้นอยู่กับสภาพการณ์และพันธะของคุณตามหลักพระคัมภีร์. มีหลายคนที่สุขภาพและสถานการณ์ปัจจุบันในชีวิตเขาทำให้เขาไม่อาจอุทิศเวลา 90 ชั่วโมงต่อเดือนแก่งานเผยแพร่. ตัวอย่างเช่น พวกพี่น้องหญิงที่เป็นภรรยาและเป็นแม่. พวกเธอมีส่วนร่วมในงานเผยแพร่บ่อยครั้งเท่าที่ทำได้จนสุดขีดที่สภาพการณ์ของเธอเปิดช่องให้ทำได้. เมื่อโอกาสอำนวย พวกเธอเป็นไพโอเนียร์สมทบหนึ่งเดือนหรือมากกว่านั้นในแต่ละปี เก็บเกี่ยวความชื่นชมยินดีอันเกิดจากการมีส่วนร่วมเพิ่มขึ้นในงานรับใช้. (ฆลา. 6:9) แม้ว่าสภาพการณ์ของพวกเธออาจไม่อำนวยให้เธอรับใช้เต็มเวลาเป็นไพโอเนียร์ในปัจจุบัน แต่พวกเธอก็ส่งเสริมน้ำใจไพโอเนียร์และเป็นพระพรแก่ประชาคมในฐานะผู้ประกาศข่าวดีที่มีใจแรงกล้า.
3 อีกด้านหนึ่ง พี่น้องหลายคนที่ไม่ค่อยมีพันธะอะไรมากนักได้จัดเวลาไว้สำหรับงานรับใช้เป็นไพโอเนียร์ด้วยการปรับเปลี่ยนลำดับสิ่งสำคัญต่าง ๆ. คุณล่ะเป็นอย่างไร? คุณเป็นเยาวชนที่เรียนจบแล้วหรือเปล่า? คุณเป็นภรรยาที่สามีสามารถหาเลี้ยงครอบครัวได้อย่างเพียงพอไหม? คุณแต่งงานแล้วและไม่มีลูกที่ต้องพึ่งพาคุณหรือเปล่า? คุณเกษียณอายุจากงานอาชีพแล้วไหม? การจะเป็นหรือไม่เป็นไพโอเนียร์เป็นเรื่องที่แต่ละคนต้องตัดสินใจเอง. คำถามคือว่า คุณจะจัดเวลาในชีวิตคุณเพื่อเป็นไพโอเนียร์ได้ไหม?
4 ซาตานใช้ระบบโลกของมันเพื่อทำให้ชีวิตเราเต็มไปด้วยสิ่งที่ทำให้วอกแวก และเพื่อทำให้เราจมอยู่ในวิถีชีวิตที่เห็นแก่ตัว. ถ้าเราแน่วแน่จะรักษาตัวอยู่ต่างหากจากโลก พระยะโฮวาจะทรงช่วยเราให้จัดเอาผลประโยชน์แห่งราชอาณาจักรอยู่ในอันดับแรก และเอื้อมแขนออกไปและรับเอาสิทธิพิเศษทุกอย่างแห่งงานรับใช้ตามระบอบของพระเจ้าซึ่งมีไว้พร้อมสำหรับเรา. ถ้าคุณสามารถปรับสภาพการณ์ของคุณเพื่อรับใช้เป็นไพโอเนียร์ละก็ ทำสิ.
คำถาม 2: “ฉันจะแน่ใจได้อย่างไรว่าฉันจะหาเลี้ยงตัวเองได้ขณะอยู่ในงานรับใช้เต็มเวลา?
5 เป็นความจริงที่ว่าในหลายประเทศ ในหลายปีมานี้ แต่ละสัปดาห์ต้องใช้เวลาทำงานอาชีพมากขึ้นเพื่อได้มาซึ่งสิ่งที่ถือว่าเป็นสิ่งจำเป็นในชีวิต. กระนั้น มีหลายคนเป็นไพโอเนียร์มาหลายสิบปีและพระยะโฮวาทรงเกื้อหนุนพวกเขาเรื่อยมา. เพื่อเป็นไพโอเนียร์ที่ประสบผลสำเร็จ จำเป็นต้องมีความเชื่อและน้ำใจเสียสละ. (มัด. 17:20) เรามีคำรับรองในบทเพลงสรรเสริญ 34:10 ที่ว่า “เหล่าคนที่แสวงหาพระยะโฮวาจะไม่ขัดสนสิ่งที่ดีเลย.” ใครก็ตามที่เข้าสู่งานไพโอเนียร์ควรทำด้วยความมั่นใจเต็มที่ว่าพระยะโฮวาจะทรงจัดหาให้เขา. พระองค์กำลังทรงจัดหาให้เช่นเดียวกันนั้นสำหรับไพโอเนียร์ที่ซื่อสัตย์ทุกหนแห่ง! (เพลง. 37:25) แน่ละ โดยประสานกับหลักการใน 2 เธซะโลนิเก 3:8, 10 และ 1 ติโมเธียว 5:8 ไพโอเนียร์ย่อมไม่คาดหมายให้คนอื่นค้ำจุนตนในด้านการเงิน
6 ใครก็ตามที่ใคร่ครวญเรื่องการรับใช้เป็นไพโอเนียร์ควรทำอย่างที่พระเยซูตรัสไว้ที่ว่า “นั่งลงคิดราคาดูเสียก่อน.” (ลูกา 14:28) การทำเช่นนี้แสดงถึงสติปัญญาที่ใช้ได้จริง. จงพูดคุยกับผู้ที่เป็นไพโอเนียร์อย่างประสบผลสำเร็จมาเป็นเวลาหลายปี. ถามว่าพระยะโฮวาทรงค้ำจุนเขาอย่างไร. ผู้ดูแลหมวดของคุณเป็นไพโอเนียร์ที่มีประสบการณ์ซึ่งจะยินดีให้ข้อแนะต่าง ๆ อันเกี่ยวกับวิธีประสบผลสำเร็จในงานรับใช้เต็มเวลา.
7 คนเราอาจไม่เคยประสบความเป็นจริงแห่งคำสัญญาของพระเยซูที่มัดธาย 6:33 อย่างครบถ้วนจนกระทั่งเขายอมตัวอยู่ในพระหัตถ์แห่งพระยะโฮวา. ไพโอเนียร์ที่ซื่อสัตย์คนหนึ่งเล่าว่า “พอดิฉันกับเพื่อนร่วมงานมาถึงเขตมอบหมายใหม่ในฐานะไพโอเนียร์ เรามีแค่ผักนิดหน่อย, เนยเทียมห่อหนึ่ง, และไม่มีเงินเลย. เรากินอาหารเย็นเสร็จและพูดว่า ‘ทีนี้ก็ไม่มีอะไรแล้วสำหรับพรุ่งนี้.’ เราทูลเรื่องนี้ในคำอธิษฐานและเข้านอน. เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น พยานฯ ในท้องถิ่นมาหาและแนะนำตัวเอง บอกว่า ‘ดิฉันอธิษฐานขอให้พระยะโฮวาส่งไพโอเนียร์มา. วันนี้ดิฉันจะไปกับคุณได้เกือบทั้งวัน แต่เพราะดิฉันอยู่แถบชานเมือง ก็เลยต้องมากินอาหารกลางวันกับพวกคุณ ดิฉันจึงเอาอาหารพวกนี้มาด้วยสำหรับเราทุกคน.’ นั่นคือเนื้อวัวและผักจำนวนมาก.” ไม่น่าประหลาดใจที่พระเยซูทรงรับรองกับเราว่า เราควร ‘เลิกกระวนกระวายในเรื่องจิตวิญญาณของเรา’! แล้วพระองค์ตรัสเสริมว่า “มีใครในพวกท่านโดยความกระวนกระวายอาจต่อชีวิตให้ยาวออกไปอีกสักศอกหนึ่งได้หรือ?”—มัด. 6:25, 27.
8 โลกรอบตัวเรากำลังเปลี่ยนเป็นโลกที่นิยมวัตถุมากขึ้นเรื่อย ๆ. ความกดดันที่เพิ่มมากขึ้นกำลังบีบให้เราทำตาม. แต่การหยั่งรู้ค่างานรับใช้เต็มเวลาด้วยความถ่อมใจทำให้เราอิ่มใจพอใจกับสิ่งฝ่ายวัตถุที่มีจำกัด. (1 ติโม. 6:8) ไพโอเนียร์ที่รักษาชีวิตให้เรียบง่ายและมีระเบียบมีเวลามากกว่าสำหรับงานรับใช้และได้รับความชื่นชมยินดีและกำลังฝ่ายวิญญาณมากกว่าจากการสอนความจริงแก่คนอื่น. แม้ว่าไม่พยายามจะดำเนินชีวิตแบบถือสันโดษ แต่การที่พวกเขาจัดการกับสถานการณ์ด้านเศรษฐกิจของตนอย่างสมดุลทำให้เขาสามารถชื่นชมกับพระพรจากการเป็นไพโอเนียร์.
9 ถ้าคุณเข้าใจแจ้งชัดว่าเรากำลังอยู่ในสมัยสุดท้ายและเวลาสำหรับระบบชั่วนี้กำลังจะหมดไป คุณก็จะถูกกระตุ้นทางฝ่ายวิญญาณให้สละตามที่จำเป็นเพื่อประกาศข่าวดีในทุกโอกาส. ด้วยการมองสถานการณ์ทางเศรษฐกิจของคุณในอีกแง่หนึ่งและโดยมอบเรื่องนี้ไว้ในพระหัตถ์ของพระยะโฮวา คุณอาจตระหนักว่าคุณสามารถรับใช้พระองค์เต็มเวลาได้. แม้หากว่าคุณต้องตัดสิ่งฝ่ายวัตถุที่คุณอยากได้บางอย่างเพื่อเป็นไพโอเนียร์ คุณจะได้รับพระพรมากมายจากพระยะโฮวา.—เพลง. 145:16.
คำถาม 3: “ในฐานะวัยรุ่น ทำไมฉันควรถือว่างานไพโอเนียร์เป็นทางเลือกหนึ่งของงานประจำชีพ?”
10 เป็นเรื่องธรรมดาที่คุณจะคิดถึงเรื่องอนาคตขณะที่กำลังจะเรียนจบปีสุดท้าย. คุณอยากมีอนาคตมั่นคง, มีความสุข, และน่าอิ่มใจพอใจ. อาจารย์ที่ปรึกษาอาจพยายามชี้แนะคุณให้มุ่งในด้านอาชีพที่จะสร้างความมั่งคั่งซึ่งต้องใช้เวลาเรียนต่อในวิทยาลัยอีกหลายปี. แต่สติรู้สึกผิดชอบที่ได้รับการฝึกอย่างดีแบบคริสเตียนบอกคุณว่า คุณควรเตรียมพร้อมจะรับใช้พระยะโฮวาอย่างเต็มที่เท่าที่เป็นไปได้. (ผู้ป. 12:1) นอกจากนั้น คุณอาจคิดถึงการแต่งงานมีครอบครัวในวันข้างหน้าด้วย. คุณจะทำอย่างไร?
11 การตัดสินใจในชีวิตที่คุณทำในตอนนี้อาจกำหนดอนาคตทั้งหมดของคุณ. หากคุณเป็นพยานพระยะโฮวาที่อุทิศตัวและรับบัพติสมาแล้ว คุณได้ถวายตัวคุณแด่พระยะโฮวาแล้วด้วยสิ้นสุดจิตวิญญาณ. (เฮ็บ. 10:7) ในโอกาสแรกที่คุณมี จงลองเป็นไพโอเนียร์สมทบสักหนึ่งเดือนหรือมากกว่า. ทั้งนี้จะให้โอกาสคุณได้ลองลิ้มความชื่นชมยินดีและหน้าที่รับผิดชอบต่าง ๆ ที่มาพร้อมกับการเป็นไพโอเนียร์ประจำ และทัศนะของคุณในเรื่องที่ว่าคุณควรทำอะไรกับชีวิตคุณก็จะชัดแจ้งขึ้นอย่างแน่นอน. ถ้าอย่างนั้น แทนที่จะทำงานอาชีพเต็มเวลาหลังจากเรียนจบ คุณน่าจะเริ่มเป็นไพโอเนียร์ประจำมิใช่หรือ? บางคนที่รอจนกระทั่งเวลาในชีวิตล่วงเลยจึงค่อยเป็นไพโอเนียร์รู้สึกเสียดายที่ไม่ได้เริ่มเป็นเร็วกว่านั้น.
12 ในฐานะคนหนุ่มสาว จงใช้โอกาสต่าง ๆ ที่คุณมีให้เป็นประโยชน์เพื่อคงความเป็นโสดและรับประโยชน์ต่าง ๆ ที่ความเป็นโสดทำให้คุณได้รับในกิจกรรมประกาศเต็มเวลา. ถ้าสักวันหนึ่งคุณอยากแต่งงาน ไม่มีรากฐานอื่นใดสำหรับชีวิตสมรสที่อาจวางไว้ได้นั้นจะดีไปกว่าการรับใช้ในงานไพโอเนียร์ประจำก่อน. เมื่อคุณเติบโตขึ้นในด้านความเป็นผู้ใหญ่และด้านฝ่ายวิญญาณ คุณอาจเลือกงานไพโอเนียร์เป็นงานประจำชีพของคุณพร้อมกับคู่ชีวิตที่มีแนวคิดเหมือนกัน. คู่สมรสบางคู่ที่เคยเป็นไพโอเนียร์ด้วยกันได้เข้าสู่งานเดินหมวดหรือไม่ก็งานมิชชันนารี. เป็นวิถีชีวิตที่น่าพึงพอใจอย่างแท้จริง!
13 ไม่ว่าคุณจะเป็นไพโอเนียร์ต่อไปนานแค่ไหน คุณจะทำให้การศึกษาของคุณครบถ้วนและได้รับการฝึกอบรมอันหาค่ามิได้ซึ่งไม่มีการงานอื่นใดบนโลกอาจให้ได้. การเป็นไพโอเนียร์สอนวินัย, การจัดระเบียบส่วนตัว, วิธีรับมือกับผู้คน, การพึ่งพระยะโฮวา, และวิธีปลูกฝังความอดทนและความกรุณา—คุณลักษณะต่าง ๆ ซึ่งจะเตรียมคุณไว้พร้อมจะรับเอาหน้าที่รับผิดชอบที่มากขึ้น.
14 ชีวิตมนุษยชาติสมัยนี้มีแต่ไม่แน่นอนยิ่งกว่าแต่ก่อน. นอกจากสิ่งที่พระยะโฮวาทรงสัญญาไว้แล้ว มีไม่กี่สิ่งที่คงทนถาวรจริง ๆ. เนื่องจากอนาคตของคุณเปิดกว้างอยู่ต่อหน้า จะมีเวลาไหนดีกว่าเดี๋ยวนี้ที่จะใคร่ครวญอย่างจริงจังถึงสิ่งที่คุณจะทำกับชีวิตคุณในปีต่อ ๆ ไป? จงชั่งดูสิทธิพิเศษแห่งการเป็นไพโอเนียร์ให้รอบคอบ. คุณจะไม่มีวันเสียใจที่เลือกการเป็นไพโอเนียร์เป็นงานประจำชีพของคุณ.
คำถาม 4: เป็นความกดดันอยู่เสมอมิใช่หรือที่จะบรรลุข้อเรียกร้องเรื่องเวลา? ถ้าฉันทำเวลาไม่ทันล่ะ?
15 เมื่อคุณกรอกใบสมัครเป็นไพโอเนียร์ประจำ คุณต้องตอบคำถามข้อนี้ “คุณได้จัดเรื่องส่วนตัวแล้วไหมเพื่อคุณจะคาดหมายอย่างสมเหตุสมผลได้ว่าจะบรรลุข้อเรียกร้องเรื่องเวลา 1,000 ชั่วโมงต่อปี?” เพื่อจะบรรลุข้อเรียกร้องนี้ คุณต้องทำงานรับใช้วันละสามชั่วโมงโดยเฉลี่ย. เห็นได้ชัดว่าเรื่องนี้เรียกร้องการจัดตารางเวลาที่ดีและการใช้วินัยกับตัวเอง. ไพโอเนียร์ส่วนใหญ่จัดทำกำหนดการที่ทำตามได้จริงภายในไม่กี่เดือน.
16 กระนั้น ท่านผู้ประกาศ 9:11 (ล.ม.) กล่าวไว้อย่างที่เป็นจริงว่า ‘วาระและเหตุการณ์ที่ไม่ได้คาดล่วงหน้าย่อมบังเกิดแก่เราทุกคน.’ การป่วยหนักหรือสภาพการณ์ที่ไม่ได้คาดล่วงหน้าอื่น ๆ อาจทำให้ไพโอเนียร์ทำเวลาไม่ทัน. ถ้าปัญหานั้นไม่ใช่แบบยืดเยื้อและเกิดขึ้นในตอนต้นปีรับใช้ ก็อาจเพียงแต่ต้องจัดตารางเวลาทำงานถี่ขึ้นเพื่อทำเวลาที่ขาด. แต่ถ้าเกิดปัญหาร้ายแรงขึ้นในตอนที่มีเวลาเหลือไม่กี่เดือนในปีรับใช้นั้นและไพโอเนียร์ไม่สามารถทำเวลาทันล่ะจะว่าอย่างไร?
17 ถ้าคุณป่วยชั่วคราวเป็นเวลาสองสามเดือนหรือเนื่องด้วยสาเหตุเร่งด่วนอื่น ๆ ซึ่งเกินที่คุณจะควบคุมได้ คุณจึงไม่อาจทำเวลาตามที่เรียกร้อง คุณสามารถเข้าพบสมาชิกคนใดคนหนึ่งในคณะกรรมการการรับใช้ของประชาคมและอธิบายถึงปัญหานั้น. ถ้าผู้ปกครองเหล่านี้คิดว่าเป็นการเหมาะสมที่จะให้คุณอยู่ในงานไพโอเนียร์ต่อไปโดยไม่ต้องกังวลเรื่องการทำเวลาที่ขาดไป พวกเขาก็สามารถตัดสินใจเช่นนั้นได้. เลขาธิการจะทำหมายเหตุในบันทึกของผู้ประกาศของประชาคมเพื่อแสดงว่าคุณไม่ต้องทำเวลาที่ขาดไป. นี่ไม่ใช่การลาหยุด แต่เป็นการคำนึงถึงสภาพการณ์ของคุณเป็นพิเศษ.—ดูพระราชกิจของเรา ฉบับสิงหาคม 1986 หน้า 8 วรรค 18.
18 ไพโอเนียร์ที่มีประสบการณ์ทำเวลาสะสมไว้ในช่วงต้น ๆ ปีรับใช้. พวกเขาจัดงานไพโอเนียร์ไว้ก่อนเรื่องอื่น ดังนั้น บางครั้งพวกเขาเห็นว่าจำเป็นต้องตัดกิจกรรมที่ไม่จำเป็นออก. ถ้าไพโอเนียร์คนใดทำเวลาไม่ทันเนื่องจากการจัดตารางเวลาไม่ดีหรือขาดวินัยในการยึดตามตารางเวลา เขาควรรู้ว่าตนมีหน้าที่รับผิดชอบต้องทำชดเชยเวลาที่ขาดไปและไม่คาดหมายให้มีการพิจารณาเป็นพิเศษ.
19 มีบางครั้งที่สภาพการณ์ของไพโอเนียร์เปลี่ยนแปลงไปอย่างเลี่ยงไม่ได้. เขาอาจพบว่าเขาทำเวลาไม่ได้ที่เรียกร้องเป็นระยะเวลานานเนื่องจากปัญหาที่ยืดเยื้อด้านสุขภาพ, หน้าที่รับผิดชอบที่เพิ่มขึ้นในครอบครัว, และอื่น ๆ. ในกรณีนี้ แนวทางที่สุขุมก็คงเป็นการกลับไปเป็นผู้ประกาศและมีส่วนรวมในงานไพโอเนียร์สมทบเมื่อไรก็ตามที่ทำได้. ไม่มีข้อกำหนดที่ให้ใครเป็นไพโอเนียร์ต่อไปหากสภาพการณ์ของเขาไม่อำนวยให้เขาทำเวลาตามข้อเรียกร้องได้.
20 เราหวังว่าการจัดเตรียมที่ให้คำนึงเป็นพิเศษถึงผู้มีคุณวุฒิจะหนุนใจให้มีพี่น้องมากขึ้นมาสมัครเป็นไพโอเนียร์โดยไม่ต้องกังวล และน่าจะหนุนใจผู้ที่ทำงานรับใช้เต็มเวลาอยู่แล้วให้เป็นไพโอเนียร์ต่อไป. เราอยากให้ไพโอเนียร์ทั้งหลายประสบผลสำเร็จในงานรับใช้เต็มเวลาของเขา.
คำถาม 5: “ฉันอยากทำอะไรสักอย่างให้สำเร็จและมีความสุขที่ได้ทำสิ่งนั้น. งานไพโอเนียร์จะสนองความต้องการของฉันไหม?
21 ความสุขแท้นั้นส่วนใหญ่แล้วขึ้นอยู่กับการมีสัมพันธภาพใกล้ชิดเป็นส่วนตัวกับพระยะโฮวาและมั่นใจว่าเรากำลังรับใช้พระองค์ด้วยความซื่อสัตย์. พระเยซูทรงยอมทนหลักทรมาน “เพราะเห็นแก่ความยินดีซึ่งมีอยู่ตรงหน้า.” (เฮ็บ. 12:2) ความสุขของพระองค์เกิดจากการทำตามพระทัยประสงค์ของพระเจ้า. (เพลง. 40:8) ในระบบปัจจุบัน เราจะประสบความสุขแท้ได้ถ้ากิจกรรมส่วนใหญ่ในชีวิตเราเกี่ยวพันกับการนมัสการพระยะโฮวา. การติดตามเป้าหมายฝ่ายวิญญาณทำให้เรารู้สึกว่าเรามีจุดมุ่งหมายเพราะเรารู้อยู่แก่ใจว่า เรากำลังทำสิ่งถูกต้อง. ความสุขเกิดจากการให้ และเรารู้ว่าไม่มีวิธีสละตัวเองวิธีใดจะดีกว่าการสอนคนอื่น ๆ ให้รู้ว่าจะได้รับชีวิตนิรันดร์ในโลกใหม่ของพระเจ้าได้อย่างไร.—กิจ. 20:35.
22 ไพโอเนียร์ที่มีกล่าวถึงในวรรคแรกชี้แจงอย่างนี้: “มีความชื่นชมยินดีใดไหมที่ยิ่งใหญ่กว่าการเห็นคนที่คุณสอนกลายมาเป็นผู้สรรเสริญที่เอาการเอางานของพระยะโฮวา? นับว่าน่าตื่นเต้นและเสริมความเชื่อทีเดียวที่ได้เห็นว่าพระคำของพระเจ้ามีพลังสักเพียงไรในการโน้มน้าวผู้คนให้เปลี่ยนชีวิตของตนเพื่อทำให้พระยะโฮวาพอพระทัย.” ถ้าเช่นนั้น อะไรล่ะที่ทำให้คุณมีความสุข? หากคุณถือว่างานไพโอเนียร์มีค่าถาวรและคุ้มค่าความพยายาม แทนที่จะเป็นความยินดีชั่วคราวที่โลกเสนอให้ การเป็นไพโอเนียร์ก็จะทำให้คุณมีความรู้สึกดีเยี่ยมถึงความสำเร็จซึ่งจะทำให้คุณมีความสุขแท้.
คำถาม 6: “ถ้าไม่ใช่เป็นข้อเรียกร้องเพื่อได้รับชีวิตนิรันดร ฉันจะเลือกเป็นไพโอเนียร์หรือไม่นั้นคงเป็นเรื่องส่วนตัวมิใช่หรือ?”
23 จริงทีเดียว คุณเองต้องตัดสินใจว่าจะเป็นไพโอเนียร์หรือไม่. พระยะโฮวาผู้เดียวเท่านั้นที่ทรงวินิจฉัยสภาพการณ์ในชีวิตคุณได้. (โรม 14:4) พระองค์ทรงคาดหมายอย่างถูกต้องให้คุณรับใช้พระองค์ด้วยสุดหัวใจ, สุดจิตวิญญาณ, สุดจิตใจ, และสุดกำลัง. (มโก. 12:30; ฆลา. 6:4, 5) พระองค์ทรงรักผู้ให้ด้วยใจยินดี ผู้ที่รับใช้พระองค์ด้วยความชื่นชมยินดี ไม่ใช่ด้วยฝืนใจหรือถูกบังคับ. (2 โก. 9:7; โกโล. 3:23) เหตุที่คุณรับใช้เต็มเวลาต้องเป็นเพราะคุณรักพระยะโฮวาและผู้คนในเขตประกาศ. (มัด. 9:36-38; มโก. 12:30, 31) ถ้าคุณรู้สึกอย่างนี้ งานไพโอเนียร์ก็ควรค่าให้คุณพิจารณาอย่างจริงจัง.
24 เราหวังว่าเรื่องที่ชี้แจงในที่นี้จะช่วยคุณให้ชั่งดูโอกาสของคุณสำหรับการเป็นไพโอเนียร์. คุณจะปรับเปลี่ยนสภาพการณ์ของคุณได้ไหมเพื่อเป็นไพโอเนียร์ประจำ? ข้างล่างนี้เป็นหมายกำหนดการที่เรียกว่า “กำหนดการประจำสัปดาห์สำหรับงานรับใช้เป็นไพโอเนียร์ของฉัน.” ดูสิว่าคุณจะกรอกกำหนดการที่คุณจะทำตามได้หรือไม่ซึ่งจะช่วยให้คุณทำงานรับใช้ประมาณสัปดาห์ละ 23 ชั่วโมง ครั้นแล้ว จงเชื่อและวางใจเต็มที่ในพระยะโฮวา. ด้วยความช่วยเหลือจากพระองค์ คุณจะประสบความสำเร็จได้! พระองค์ทรงสัญญาไว้ว่า “เราจะ . . . เทพรให้แก่เจ้าจนเกินความต้องการ.”—มลคี. 3:10.
25 ฉะนั้น เราขอถามว่า “งานรับใช้เป็นไพโอเนียร์—สำหรับคุณไหม?” ถ้าคุณตอบได้ว่า “ใช่” ก็จงกำหนดวันเริ่มงานไพโอเนียร์ประจำโดยเร็วและมั่นใจว่า พระยะโฮวาจะทรงอวยพรให้คุณมีชีวิตที่น่าชื่นชมยินดี!
[แผนภูมิหน้า 6]
(รายละเอียดดูจากพระราชกิจของเรา)
กำหนดการประจำสัปดาห์สำหรับงานรับใช้เป็นไพโอเนียร์ของฉัน
จันทร์ เช้า
อังคาร เช้า
พุธ เช้า
พฤหัสบดี เช้า
ศุกร์ เช้า
เสาร์ เช้า
อาทิตย์ เช้า
จันทร์ บ่าย
อังคาร บ่าย
พุธ บ่าย
พฤหัสบดี บ่าย
ศุกร์ บ่าย
เสาร์ บ่าย
อาทิตย์ บ่าย
จันทร์ เย็น
อังคาร เย็น
พุธ เย็น
พฤหัสบดี เย็น
ศุกร์ เย็น
เสาร์ เย็น
อาทิตย์ เย็น
ใช้ดินสอบันทึกกำหนดการของคุณสำหรับแต่ละวันในสัปดาห์
จัดตารางเวลาทำงานประมาณสัปดาห์ละ 23 ชั่วโมง รวมชั่วโมงทำงานประจำสัปดาห์ ________________