คุณหยั่งรู้ค่าความอดกลั้นพระทัยของพระยะโฮวาไหม?
1 ถ้าพระยะโฮวาไม่ได้ทรงอดกลั้นพระทัยตลอด 10 ปี, 20 ปีที่ผ่านมา, หรือมากกว่านั้น ซึ่งทำให้มีการให้คำพยานอย่างกว้างขวาง คุณจะได้เรียนรู้ความจริงไหม? เรารู้สึกขอบคุณสักเพียงไรที่พระองค์ทรงเปิดโอกาสให้อีกหลายคน “กลับใจเสียใหม่.” กระนั้น วันพิพากษาครั้งใหญ่ของพระยะโฮวา “จะมาเหมือนอย่างขโมย.” (2 เป. 3:9, 10) ด้วยเหตุนั้น ไม่ควรมองความอดกลั้นพระทัยของพระเจ้าอย่างผิด ๆ ว่าเป็นการล่าช้าในการนำอวสานมาสู่ระบบนี้.—ฮบา. 2:3.
2 รู้สึกสงสารผู้คน: ความอดกลั้นทนนานของพระยะโฮวาอยู่เหนือความเข้าใจของเรามาก. เราต้องไม่ลืมวัตถุประสงค์แห่งความอดกลั้นทนนานของพระองค์. (โยนา 4:1-4, 11) พระยะโฮวาทรงเห็นสภาพที่น่าสังเวชของมนุษยชาติและทรงเมตตาพวกเขา. พระเยซูทรงรู้สึกแบบเดียวกัน. เนื่องจากทรงสงสารฝูงชนที่พระองค์ได้ประกาศสั่งสอน พระองค์ทรงต้องการให้งานประกาศกิตติคุณแผ่ขยายออกไปเพื่ออีกหลายคนจะมีโอกาสได้รับชีวิตนิรันดร์.—มัด. 9:35-38.
3 เมื่อความทุกข์และภัยพิบัติกระหน่ำ หัวใจของเรารู้สึกสงสารคนที่ไม่รู้จักความจริงมิใช่หรือ? ผู้คนทุกวันนี้เป็นเหมือน “ฝูงแกะไม่มีผู้เลี้ยง” ขณะที่พวกเขาพยายามรับมือและพยายามเข้าใจความโกลาหลวุ่นวายในโลกนี้. (มโก. 6:34) โดยการประกาศข่าวดีด้วยใจแรงกล้า เราก็กำลังให้การปลอบประโลมคนที่มีหัวใจโน้มเอียงอย่างถูกต้องและแสดงถึงการหยั่งรู้ค่าต่อความอดกลั้นพระทัยของพระยะโฮวา.—กิจ. 13:48.
4 งานของเราเร่งด่วน: ปีที่แล้ว มี 323,439 คนรับบัพติสมาและมากกว่า 14,000,000 คนเข้าร่วมการประชุมอนุสรณ์. มีความเป็นไปได้ที่อีกหลายคนจะรอดพ้นพินาศกรรมของระบบชั่วนี้! “ชนฝูงใหญ่” จะมีจำนวนมากขนาดไหนเราไม่ทราบ. (วิ. 7:9, ล.ม.) พระบัญชาที่ให้เราประกาศจะดำเนินต่อไปอีกนานแค่ไหนเราก็ไม่ทราบ. แต่พระยะโฮวาทรงทราบ. ข่าวดีจะได้รับการประกาศจนกว่าพระองค์จะทรงพอพระทัย “และครั้นแล้วอวสานจะมาถึง.”—มัด. 24:14, ล.ม.
5 เวลาที่เหลืออยู่นั้นลดน้อยลง และวันของพระเจ้าก็ใกล้เข้ามา. (1 โก. 7:29ก, ล.ม.; เฮ็บ. 10:37) ไม่ต้องสงสัย “เวลาที่เราจะรอดนั้นก็ใกล้กว่าเวลาเมื่อเราได้เชื่อนั้น.” (โรม 13:11) ขออย่าให้เราพลาดจากจุดประสงค์ของความอดกลั้นพระทัยของพระเจ้า. แทนที่จะเป็นอย่างนั้น ขอให้เราประกาศอย่างเร่งด่วนเพื่อที่อีกหลายคนที่แสวงหาความชอบธรรมจะประสบกับพระเมตตาของพระยะโฮวาได้.