จงเป็นผู้ปฏิบัติการงานที่มีความสุข
1 พระเยซูตรัสว่าในช่วงการประทับของพระองค์ คนส่วนใหญ่จะ “ไม่แยแส” เหมือนกับในสมัยของโนฮา. (มัด. 24:37-39, ล.ม.) ดังนั้น มีการคาดหมายไว้แล้วว่าหลายคนจะไม่ฟังข่าวดีแห่งราชอาณาจักร. อะไรจะช่วยเราให้รักษาน้ำใจยินดีไว้ได้ขณะที่เราทำงานรับใช้ของเรา?—เพลง. 100:2.
2 ประการแรก เราต้องจำไว้เสมอว่าทั้งข่าวสารของเราและหน้าที่มอบหมายที่ให้ประกาศนั้นมาจากพระเจ้า. การไม่ตอบรับใด ๆ ที่มีต่องานรับใช้ทั้ง ๆ ที่เราพยายามอย่างสุดความสามารถแล้วนั้น แท้ที่จริงเป็นการปฏิเสธพระยะโฮวา. การระลึกว่าพระองค์ทรงแย้มพระโอษฐ์ด้วยความพอพระทัยเมื่อเราประกาศอย่างซื่อสัตย์จะช่วยเราให้รักษาความยินดีและความอิ่มอกอิ่มใจในฐานะผู้ปฏิบัติตามพระคำของพระเจ้า.—ยโก. 1:25.
3 ประการที่สอง ยังมีบางคนที่จะตอบรับและเข้ามาสู่แนวทางแห่งความรอดของพระยะโฮวา. แม้ว่าคนส่วนใหญ่จะไม่แยแส แต่ยังมีคนเยี่ยงแกะที่จะต้องถูกรวบรวมเข้ามา แม้แต่ในปัจจุบันนี้ซึ่งล่วงเข้ามาในเวลาอวสานมากแล้ว. เราต้องประกาศต่อ ๆ ไป “เข้าไปในบ้านใดหรือเมืองใด” เพื่อ ‘สืบหาดูว่าใครเป็นคนเหมาะ.’—มัด. 10:11-13.
4 รักษาเจตคติในแง่บวก: ประวัติอันน่าสลดใจของศาสนาเท็จทำให้บางคนผิดหวัง. ส่วนบางคนก็ “อิดโรยกระจัดกระจายไป” เนื่องจากระบบนี้. (มัด. 9:36) หลายคนเป็นทุกข์เนื่องจากตกงาน, ขาดการดูแลด้านสุขภาพ, และไม่มีความปลอดภัย. การเข้าใจเรื่องนี้จะช่วยเราให้เพียรอดทนในงานของเรา. จงพยายามเริ่มการสนทนาเกี่ยวกับเรื่องที่ผู้คนในเขตงานของเราเป็นห่วงมากที่สุด. จงช่วยพวกเขาให้เห็นว่าราชอาณาจักรของพระเจ้าเป็นวิธีแก้เพียงอย่างเดียว. จงใช้ข้อคัมภีร์และจุดที่เจาะจงในสรรพหนังสือเพื่อทำให้ข่าวดีเข้าถึงหัวใจของพวกเขา.—เฮ็บ. 4:12.
5 ผู้ปฏิบัติตามพระคำของพระเจ้าที่มีความสุขจำไว้เสมอว่า “ความยินดีในพระยะโฮวาเป็นป้อม [ของเรา].” (นเฮม. 8:10, ล.ม.) เราไม่จำเป็นต้องสูญเสียความยินดีของเรา. “ถ้าเรือนนั้นสมควรรับพรก็ให้ความสุขสำราญของท่านอยู่กับเรือนนั้น. แต่ถ้าเรือนนั้นไม่สมควรรับพรก็ให้ความสุขสำราญนั้นกลับคืนมาสู่ท่านอีก.” (มัด. 10:13) พระยะโฮวาทรงบันดาลให้ความยินดีและกำลังของเราฟื้นคืนมาใหม่ขณะที่เราเพียรอดทนทำงานรับใช้อันศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์ และพระองค์ทรงอวยพรความสัตย์ซื่อของเรา.