กำหนดการการประชุมวิธีปฏิบัติงาน
สัปดาห์ซึ่งเริ่มวันที่ 10 กันยายน
เพลงบท 86
10 นาที: คำประกาศของประชาคม. คำประกาศที่เลือกจากพระราชกิจของเรา.
13 นาที: ความจำเป็นของประชาคม.
22 นาที: “คุณทำงานรับใช้ให้สำเร็จถี่ถ้วนไหม?”a หลังจากพิจารณาวรรค 1-3 กับผู้ฟัง สาธิตการเสนอวารสารสั้น ๆ สองชุด—ชุดหนึ่งใช้หอสังเกตการณ์ ฉบับ 15 กันยายน และอีกชุดหนึ่งใช้ตื่นเถิด! ฉบับ 8 กันยายน. หลังจากพิจารณาวรรค 4 ให้มีการสาธิตการเสนอตามที่แนะไว้โดยใช้หนังสือความรู้.
เพลงบท 124 และคำอธิษฐาน.
สัปดาห์ซึ่งเริ่มวันที่ 17 กันยายน
เพลงบท 92
15 นาที: คำประกาศของประชาคม. รายงานบัญชี. “อยู่ในดัชนี.” แสดงให้เห็นวิธีที่จะค้นหาการเสนอหนังสือมีผู้สร้าง.
15 นาที: เราทำอย่างไรเมื่อปีรับใช้ที่แล้ว? คำบรรยายโดยผู้ดูแลการรับใช้. กล่าวถึงจุดเด่นต่าง ๆ จากรายงานของประชาคมในปีรับใช้ 2001. ชมเชยทุกคนสำหรับสิ่งดีต่าง ๆ ที่ได้บรรลุผลสำเร็จ. มุ่งความสนใจในเรื่องที่ว่าประชาคมได้ทำอย่างไรในการเข้าร่วมการประชุม, การประกาศอย่างสม่ำเสมอ, และการนำการศึกษาพระคัมภีร์ตามบ้าน ให้ข้อเสนอแนะที่นำไปใช้ได้เพื่อทำการปรับปรุงให้ดีขึ้น. ตั้งเป้าหมายที่บรรลุได้สำหรับปีหน้า.
15 นาที: ตู้ปัญหา. คำบรรยาย. ทบทวนตารางการประชุมเพื่อการประกาศของประชาคมประจำสัปดาห์นี้. อธิบายว่าทุกคนที่เข้าร่วมจะสนับสนุนส่วนการประชุมนี้อย่างที่เป็นประโยชน์ได้อย่างไร. หนุนใจพี่น้องในประชาคมให้สนับสนุนการจัดเตรียมเพื่อการประกาศนี้.
เพลงบท 129 และคำอธิษฐาน.
สัปดาห์ซึ่งเริ่มวันที่ 24 กันยายน
เพลงบท 97
15 นาที: คำประกาศของประชาคม. ใช้ข้อเสนอแนะที่ให้ไว้ใน “สิ่งที่จะพูดได้เกี่ยวกับวารสารเหล่านี้” สาธิตการเสนอสองชุด—ชุดหนึ่งใช้หอสังเกตการณ์ ฉบับ 1 ตุลาคม และอีกชุดหนึ่งใช้ตื่นเถิด! ฉบับ 8 ตุลาคม.
30 นาที: จงรักพระเจ้า—อย่ารักสิ่งต่าง ๆ ของโลก. (1 โยฮัน 2:15-17) คำบรรยายและการพิจารณากับผู้ฟังโดยทบทวนระเบียบวาระการประชุมหมวดที่จัดขึ้นในปีรับใช้ที่ผ่านมา. เชิญผู้ประกาศแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับจุดสำคัญต่าง ๆ ที่ได้เรียนรู้และวิธีที่พวกเขาสามารถนำเรื่องนั้นไปใช้เป็นส่วนตัวหรือเป็นครอบครัว. (อาจมอบหมายบางส่วนล่วงหน้าได้.) จุดเด่นต่าง ๆ ในส่วนของระเบียบวาระนี้: (1) “ความรักต่อพระเจ้ากระตุ้นเราในงานรับใช้.” ความรักเช่นนั้นช่วยเรารับมือกับความรู้สึกในแง่ลบที่อาจขัดขวางงานประกาศของเรา เช่น ความเหนียมอาย, ความรู้สึกว่าตัวเองไร้ความสามารถ, การกลัวหน้ามนุษย์. (2) “ผู้รักพระยะโฮวาเกลียดสิ่งชั่ว.” (หอฯ 1/10/99 หน้า 28-31) การมีสัมพันธภาพกับพระเจ้าขึ้นอยู่กับการที่เราเกลียดชังสิ่งที่พระองค์ทรงเกลียดชัง ไม่เพียงแต่สิ่งชั่วที่เห็นได้ชัดเจนเท่านั้น แต่ในสิ่งชั่วที่แยบยลกว่าด้วย. (3) “จงติดตามแนวทางอันยอดเยี่ยมของความรัก.” (หอฯ 15/7/92 หน้า 27-30) หนึ่ง โกรินโธ 13:4-8 แสดงให้เห็นเหตุผลที่เราอดทนกับความไม่สมบูรณ์ของคนอื่น ๆ, หลีกเลี่ยงการมุ่งสนใจแต่ตัวเองและการแข่งขันชิงดีชิงเด่นกัน, ไม่แพร่คำซุบซิบนินทาที่ก่อความเสียหาย, และรักษาความภักดีต่อองค์การของพระเจ้า. (4) “สิ่งต่าง ๆ ในโลก—เรามีทัศนะอย่างไรต่อสิ่งเหล่านั้น?” เราไม่ ควรรักสิ่งต่าง ๆ ในโลก, ยอมแพ้ต่อความปรารถนาของเนื้อหนัง, ถูกชักนำให้หลงโดยความปรารถนาของตา, หรือการอวดอ้างปัจจัยการดำรงชีวิต. (5) “การไม่เป็นส่วนของโลกเป็นการปกป้องเรา.” สอง โกรินโธ 6:14-17 แสดงให้เห็นว่าความเชื่อ, ประเพณี, และกิจปฏิบัติบางอย่างอาจทำให้พระเจ้าไม่ยอมรับเรา. เราต้องสังเกตเข้าใจและหลีกเลี่ยงกับดักที่พญามารวางไว้. (6) “คำสัญญาของพระเจ้าต่อผู้ที่รักพระองค์.” (หอฯ 15/6/86 หน้า 5-8) พระพรของพระยะโฮวาเพิ่มความยินดีให้กับเรา และทำให้เรามั่งคั่งฝ่ายวิญญาณ.—1 ติโม. 6:17-19.
เพลงบท 133 และคำอธิษฐาน.
สัปดาห์ซึ่งเริ่มวันที่ 1 ตุลาคม
เพลงบท 106
10 นาที: คำประกาศของประชาคม. เตือนผู้ประกาศให้ส่งรายงานการรับใช้ของเดือนกันยายน.
15 นาที: ฉันจะทำให้ดีขึ้นได้อย่างไรในโรงเรียน? ผู้ปกครองและภรรยาหรือผู้ช่วยงานรับใช้และภรรยาสนทนากับบุตรวัยเรียน. พวกเขาเป็นห่วงกังวลเนื่องจากบุตรของเขากำลังเรียนไม่ทันเพื่อน. พวกเขาทบทวนคำแนะนำในหนังสือหนุ่มสาวถาม บท 18 และพิจารณาสิ่งที่บุตรต้องปรับปรุง. บิดามารดาเน้นความสำคัญของการได้รับการศึกษาขั้นพื้นฐานที่ดีเพื่อเราจะใช้ความสามารถอย่างเต็มที่ในการมุ่งติดตามงานรับใช้อันศักดิ์สิทธิ์.
20 นาที: “เป็นอุปสรรคต่องานประกาศไหม?”b เน้นความจำเป็นที่จะสมดุลในงานอาชีพ, จัดลำดับความสำคัญก่อนหลังที่ให้ผลประโยชน์แห่งราชอาณาจักรมาเป็นอันดับแรกเสมอ. เชิญหัวหน้าครอบครัวบางคนในประชาคมเล่าว่าพวกเขารับมือกับข้อท้าทายอย่างไรในเรื่องการจัดหาสิ่งฝ่ายวัตถุให้ครอบครัวโดยไม่ต้องแลกกับสิ่งจำเป็นฝ่ายวิญญาณของตน.
เพลงบท 137 และคำอธิษฐาน.
[เชิงอรรถ]
a จำกัดคำนำให้สั้นกว่าหนึ่งนาที แล้วตามด้วยการพิจารณาถาม-ตอบ.
b จำกัดคำนำให้สั้นกว่าหนึ่งนาที แล้วตามด้วยการพิจารณาถาม-ตอบ.