จงใช้วิธีเริ่มการสนทนาที่ปรับเปลี่ยนได้
การสนใจผู้คนอย่างจริงใจจะทำให้เราพยายามสังเกตถึงความจำเป็นของพวกเขาและทำให้พวกเขาเห็นว่าราชอาณาจักรจะแก้ปัญหาที่พวกเขาเผชิญได้อย่างสิ้นเชิง. (ฟิลิป. 2:4) วิธีเริ่มการสนทนาที่ปรับเปลี่ยนได้ตามสภาพการณ์ซึ่งผู้ประกาศหลายคนพบว่าบังเกิดผลคือ การเชิญเจ้าของบ้านให้แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับภาพอุทยาน ในหนังสือของเรา ดังที่มีรายชื่ออยู่ในคอลัมน์ขวาของหน้านี้. คุณอาจใช้คำนำดังต่อไปนี้อย่างใดอย่างหนึ่ง:
▪ “คุณคิดว่าเราจะได้เห็นครอบครัวมนุษย์ชื่นชมกับสภาพแวดล้อมแบบในภาพนี้ไหม?”
▪ “เราทุกคนอยากให้ลูก ๆ อยู่อย่างมีความสุขในโลกที่เป็นอุทยานเหมือนในภาพนี้. คุณคิดว่าอะไรจะทำให้โลกเราเป็นแบบนี้ได้?”
▪ “นี่เป็นภาพที่แสดงให้เห็นว่าโลกจะมีสภาพเช่นไรเมื่อพระประสงค์ของพระเจ้าจะสำเร็จบนแผ่นดินโลกเหมือนที่สำเร็จในสวรรค์. คุณเห็นไหมว่า มีอะไรบ้างในภาพนี้ที่แตกต่างไปจากชีวิตเราในทุกวันนี้?”
▪ “คุณอยากจะมีชีวิตอยู่ในสภาพแวดล้อมแบบในภาพนี้ไหม? [เปิดโอกาสให้ตอบ.] คุณคิดว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้นในช่วงชีวิตของเราไหม?”
จงตั้งใจฟังคำตอบของเขา และใช้คำถามเสริมอย่างกรุณาสักหนึ่งหรือสองข้อเพื่อจะรู้ทัศนะของเขา. ถ้าบางคนตอบว่าเขาไม่อยากอยู่ในสภาพแวดล้อมแบบในภาพ หรือไม่เชื่อว่าเรื่องนี้จะเป็นไปได้ อย่าด่วนสรุปว่าเขาไม่สนใจ. จงถามอย่างผ่อนหนักผ่อนเบาว่าเหตุใดเขาจึงรู้สึกเช่นนั้น. คำพูดของเขาอาจเผยให้เห็นว่าเขาเป็นห่วงอย่างมากเกี่ยวกับปัญหาที่มนุษยชาติกำลังเผชิญอยู่ ซึ่งดูเหมือนจะแก้ไขไม่ได้.—ยเอศ. 9:4.
เมื่อคุณสังเกตเห็นปัญหาที่เจ้าของบ้านเป็นห่วงให้ปรับการเสนอตามเรื่องนั้น. เน้นแง่มุมของข่าวสารราชอาณาจักรที่ตรงกับปัญหาของเขามากที่สุด. อ่านพระคัมภีร์สักหนึ่งหรือสองข้อเกี่ยวกับเรื่องที่เขาเป็นห่วง. (ดูข้อแนะในคอลัมน์ขวา.) ให้เขาดูด้วยตัวเองว่าพระคำของพระเจ้าบอกอย่างไรในเรื่องดังกล่าว. ถ้าเขาสนใจ ให้เสนอหนังสือและนัดหมายเรื่องการกลับเยี่ยมเยียน. จงสานต่อการสนทนาที่คุณได้เริ่มไว้แล้ว.
[กรอบหน้า 6]
ตัวอย่างภาพอุทยาน
จุลสารเรียกร้อง: หน้า 11, 13
หนังสือความรู้: หน้า 4-5, 188-189
หนังสือจงเรียนจากครู: หน้า 251-254
หนังสือนมัสการพระเจ้า: หน้า 92-93
หนังสือมีผู้สร้าง: หน้า 237, 243, 251
[กรอบหน้า 6]
ปัญหาที่ผู้คนเป็นห่วง
การขาดแคลนอาหาร, ทุโภชนาการ
การทารุณสัตว์
การทำลายแผ่นดินโลก
การทุจริต, ความอยุติธรรม
ความเจ็บป่วย, ทุพพลภาพ
ความซึมเศร้า
ความตาย, ความโศกเศร้า
ความยากจน, การกดขี่ข่มเหง
ปัญหาที่อยู่อาศัย, เศรษฐกิจ
รัฐบาลที่ไม่มีประสิทธิภาพ
ศีลธรรมเสื่อม
สงคราม, การก่อการร้าย
อคติ, ความไม่เสมอภาค
อาชญากรรม, ความรุนแรง