เราทะนุถนอมสิทธิพิเศษของเรา!
1 ตลอดเวลาที่มีมนุษย์อยู่ พระยะโฮวาทรงมอบสิทธิพิเศษหลากหลายรูปแบบแก่ผู้รับใช้ของพระองค์. พระองค์ทรงประทานสิทธิพิเศษให้พวกเขาไม่ว่าพวกเขาจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย, อายุเท่าไร, หรือมีสถานะเช่นไร. (ลูกา 1:41, 42; กิจ. 7:46; ฟิลิป. 1:29) มีสิทธิพิเศษอะไรบ้างที่พระองค์ทรงมอบให้เราในทุกวันนี้?
2 สิทธิพิเศษบางอย่างที่เรามี: เราถือเป็นเกียรติที่ได้รับการสอนจากพระยะโฮวา. (มัด. 13:11, 15) การสรรเสริญพระยะโฮวาด้วยการออกความคิดเห็นของเรา ณ การประชุมประชาคมเป็นสิทธิพิเศษอีกประการหนึ่งที่เรามี. (เพลง. 35:18) เมื่อเรามีโอกาสออกความคิดเห็น เราพูดด้วยความกระตือรือร้น. คล้ายคลึงกัน ถ้าเรามองว่างานมอบหมายแต่ละอย่างในประชาคมเป็นงานที่มีเกียรติ เราจะตั้งใจทำงานนั้นสุดความสามารถของเรา. เรามีส่วนร่วมเป็นประจำในสิทธิพิเศษที่จะรักษาหอประชุมราชอาณาจักรให้สะอาดและอยู่ในสภาพที่ดีไหม?
3 ถึงแม้หลายล้านคนสงสัยว่าพระเจ้าสดับคำอธิษฐานของเขาหรือไม่ แต่เรามีของประทานอันล้ำค่าที่บุคคลที่มีความสำคัญมากที่สุดในเอกภพสดับคำอธิษฐานของเรา. (สุภา. 15:29) พระยะโฮวาทรงสดับคำอธิษฐานของผู้รับใช้ด้วยพระองค์เอง. (1 เป. 3:12) พระองค์ไม่ได้จำกัดว่าเราจะอธิษฐานถึงพระองค์ได้บ่อยแค่ไหน. ช่างเป็นของประทานอันล้ำค่าจริง ๆ ที่สามารถอธิษฐานได้ “ทุกเวลา”!—เอเฟ. 6:18.
4 “ผู้ร่วมทำการด้วยกันกับพระเจ้า”: สิทธิพิเศษยอดเยี่ยมที่สุดประการหนึ่งที่เรามีคือการประกาศข่าวดีเรื่องราชอาณาจักรของพระเจ้าในฐานะ “ผู้ร่วมทำการด้วยกันกับพระเจ้า.” (1 โก. 3:9) งานนี้ทำให้เกิดความอิ่มใจพอใจและความสดชื่น. (โย. 4:34) พระยะโฮวาไม่จำเป็นต้องใช้มนุษย์ทำงานนี้ก็ได้ แต่พระองค์ทรงมอบงานนี้ให้เราเพราะพระองค์รักเรา. (ลูกา 19:39, 40) ในการมอบหมายเช่นนี้ พระยะโฮวาไม่ได้ให้สิทธิพิเศษนี้แก่ใครก็ได้. ผู้ที่มีส่วนร่วมในงานประกาศตามบ้านเรือนต้องบรรลุคุณสมบัติฝ่ายวิญญาณบางอย่างและต้องรักษาคุณสมบัติเหล่านั้นไว้. (ยซา. 52:11) เราแสดงให้เห็นไหมว่าเราถือว่าสิทธิพิเศษนี้มีค่ายิ่งโดยจัดให้งานรับใช้เป็นส่วนสำคัญในกิจวัตรประจำสัปดาห์ของเรา?
5 สิทธิพิเศษที่ได้รับจากพระยะโฮวาทำให้เรามีความอิ่มใจพอใจในชีวิต. (สุภา. 10:22) อย่ามองว่าสิทธิพิเศษเหล่านี้เป็นเรื่องธรรมดา! เมื่อเราแสดงว่าเราทะนุถนอมสิทธิพิเศษแห่งงานรับใช้ของเรา เราทำให้พระบิดาฝ่ายสวรรค์ ผู้มอบ “ของประทานอันดีทุกอย่าง และของประทานอันเลิศทุกอย่าง” พอพระทัย.—ยโก. 1:17.