การทบทวนโรงเรียนการรับใช้ตามระบอบของพระเจ้า
คำถามต่อไปนี้จะมีการพิจารณาปากเปล่าในโรงเรียนการรับใช้ตามระบอบของพระเจ้าระหว่างสัปดาห์ซึ่งเริ่มวันที่ 7 กรกฎาคม 2008. ผู้ดูแลโรงเรียนจะดำเนินการทบทวน 30 นาทีโดยอาศัยเนื้อหาที่ครอบคลุมส่วนมอบหมายในสัปดาห์ 7 กรกฎาคม จนถึง 25 สิงหาคม 2008.
ลักษณะการพูด
1. เราจะแสดงความมีเหตุผลได้อย่างไรเมื่อบอกความจริงกับคนอื่น ๆ? (ฟิลิป. 4:5) [โรงเรียน หน้า 251 วรรค 3]
2. ตัวอย่างของเปาโลเมื่อพูดกับชาวกรีกที่อาเรโอพากุสอาจช่วยเราอย่างไรเมื่อให้คำพยานกับคนที่ไม่ยอมรับว่าคัมภีร์ไบเบิลเป็นหนังสือที่น่าเชื่อถือ? (กิจ. 17:22, 23) [โรงเรียน หน้า 252 วรรค 1-2]
3. แม้เราอาจมั่นใจว่าคนที่เราพูดด้วยเป็นฝ่ายผิด แต่เราอาจแสดงความมีเหตุผลได้อย่างไรเมื่อติดต่อกับคนนั้น? [โรงเรียน หน้า 253 วรรค 1-2]
4. ขณะที่เราพยายามพูดโน้มน้าวใจ เราควรจดจำอะไรไว้เสมอ? [โรงเรียน หน้า 255 วรรค 3 และกรอบ]
5. เราจะใช้ความเข้าใจได้อย่างไรเมื่อพยายามเข้าถึงหัวใจของผู้ฟัง? (สุภา. 20:5) [โรงเรียน หน้า 258 วรรค 1-5]
ส่วนมอบหมายที่ 1
6. พี่น้องหญิงควรคำนึงถึงอะไรเมื่อมีฉากเข้ามาเกี่ยวข้อง? [โรงเรียน หน้า 44 วรรค 5-6]
7. พี่น้องชายควรพยายามทำเช่นไรเมื่อเสนอจุดเด่นจากการอ่านพระคัมภีร์? (นเฮม. 8:8) [โรงเรียน หน้า 47 วรรค 2-3]
8. พี่น้องชายควรทำส่วนในการประชุมการรับใช้ที่มีการสาธิตหรือการสัมภาษณ์อย่างไร? [โรงเรียน หน้า 49 วรรค 5]
9. พระธรรมกิจการเน้นวิธีให้คำพยานอย่างไรและมีการให้คำพยานถึงขีดไหน? (กิจ. 20:20, 21; 28:23) [ทุกตอน หน้า 255 วรรค 35]
10. ผู้บรรยายสาธารณะจะทำให้แน่ใจได้อย่างไรว่าคัมภีร์ไบเบิลเป็นพื้นฐานในคำบรรยายของเขา? (กิจ. 17:2, 3) [โรงเรียน หน้า 52 วรรค 6-หน้า 53 วรรค 2]
การอ่านพระคัมภีร์ประจำสัปดาห์
11. เหตุใดผู้คุมชาวฟิลิปปอยจึงอยาก “จะฆ่าตัวตาย”? (กิจ. 16:25-27) [หอฯ 15/5/90 หน้า 25 กรอบ]
12. อาริสตาร์คุสและเกอุสแสดงปฏิกิริยาอย่างไรต่อการข่มเหง? (กิจ. 19:29; 20:4, 5) [หอฯ 15/2/08 หน้า 10 วรรค 16-17]
13. ที่ว่าเซาโล “ขัดขืนประตัก” มีความหมายเช่นไร? (กิจ. 26:14) [หอฯ 1/10/03 หน้า 32]
14. ‘บาปปรากฏ’ เนื่องด้วยข้อบัญญัติที่พระเจ้าให้แก่ชาวอิสราเอลได้อย่างไร? (โรม 7:8, 11) [หอฯ 15/6/08 “พระคำของพระยะโฮวามีชีวิต—จุดเด่นจากพระธรรมโรม”]
15. เรา “กองถ่านเพลิง” ไว้บนศีรษะของศัตรูอย่างไร? (โรม 12:20) [หอฯ 15/6/08 “พระคำของพระยะโฮวามีชีวิต—จุดเด่นจากพระธรรมโรม”]