ต้นมะเดื่อป่า

มีการพูดถึงต้นมะเดื่อป่า (Ficus sycomorus) แค่ครั้งเดียวในพระคัมภีร์คริสเตียนภาคภาษากรีก ซึ่งเป็นตอนที่พระเยซูไปเมืองเยรีโคในฤดูใบไม้ผลิปี ค.ศ. 33 (ลก 19:1-10) ต้นไม้ชนิดนี้อยู่ในวงศ์เดียวกับต้นมะเดื่อธรรมดาและต้นหม่อน แต่ไม่เหมือนกับต้นมะเดื่อที่ปลูกในอเมริกาเหนือ ผลของต้นมะเดื่อป่านี้คล้ายกับผลมะเดื่อธรรมดา ต้นมะเดื่อป่าเป็นต้นไม้ที่แข็งแรง เมื่อโตเต็มที่อาจสูงถึง 10-15 เมตร และอาจอยู่ได้นานหลายร้อยปี ต้นมะเดื่อป่าเติบโตในหุบเขาจอร์แดนและพระคัมภีร์ภาคภาษาฮีบรูแสดงให้เห็นว่ามีต้นไม้ชนิดนี้อยู่มากมายในเขตเชเฟลาห์ ซึ่งอยู่ระหว่างที่ราบริมฝั่งทะเลกับเทือกเขายูเดีย (1พก 10:27; 2พศ 1:15; 9:27) ต้นไม้ชนิดนี้ไม่ผลัดใบและมีใบเขียวตลอดทั้งปี ใบที่ดกหนาและแผ่กว้างให้ร่มเงาได้เป็นอย่างดี จึงมักมีการปลูกต้นไม้นี้ไว้ริมทาง ต้นมะเดื่อป่ามีลำต้นสั้นแต่แข็งแรง กิ่งก้านของมันสูงจากพื้นดินไม่มาก จึงง่ายที่คนตัวเตี้ยอย่างศักเคียสจะปีนขึ้นไป

ข้อคัมภีร์ที่เกี่ยวข้อง:

ลก 19:4