ตราประทับ
ในสมัยก่อน มีการใช้ตราประทับเพื่อจุดประสงค์หลายอย่าง เช่น เพื่อยืนยันว่าเป็นของจริงหรือทำข้อตกลง (ดูส่วนอธิบายศัพท์คำว่า “ตรา, ตราประทับ, ดวงตรา”) ผู้คนในสมัยกรีกและโรมันบันทึกเอกสารทางกฎหมายหรือธุรกิจบนแผ่นไม้ที่เคลือบด้วยขี้ผึ้ง ข้อมูลในเอกสารสำคัญเหล่านั้นต้องมีพยานยืนยัน พยานแต่ละคนต้องมีตราประทับส่วนตัวที่แกะสลักมาโดยเฉพาะซึ่งโดยส่วนใหญ่แล้วอยู่ที่แหวนของเขา เขาจะกดแหวนนั้นไปบนขี้ผึ้งร้อนที่อยู่บนเชือกซึ่งจะทำให้เอกสารนั้นติดเข้าด้วยกัน พอขี้ผึ้งเย็นลง เอกสารก็จะถูกปิดผนึกจนกว่าจะมีการเปิดต่อหน้าผู้คน การทำอย่างนี้ช่วยให้พยานสามารถยืนยันว่าข้อความที่อยู่ในเอกสารนั้นเป็นความจริง และเอกสารนั้นไม่ได้ถูกเปลี่ยนแปลงเนื้อหามาก่อน นี่เป็นเหตุผลที่คำว่า “การประทับตรา” จึงถูกใช้เพื่อยืนยันหรือรับรองว่าบางสิ่งเป็นความจริง อัครสาวกยอห์นเขียนไว้ว่า ใครก็ตามที่เชื่อคำพูดของพระเยซู เขาก็ยืนยันหรือประทับตราว่าคำพูดของพระเจ้าเป็นความจริง—ดูข้อมูลสำหรับศึกษาที่ ยน 3:33
ที่มาของภาพ:
Image provided by the British Museum, distributed under CC BY-NC-SA 4.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/); modification: Colorized
ข้อคัมภีร์ที่เกี่ยวข้อง: