เนรเทศ, ไปเป็นเชลย
การบังคับให้ออกจากแผ่นดินเกิดหรือบ้านเกิด ส่วนมากจะเป็นการขับไล่ตามคำสั่งของคนที่มายึดครองแผ่นดิน คำนี้ในภาษาฮีบรูแปลว่า “การออกไป” ชาวอิสราเอลถูกเนรเทศไปเป็นเชลย 2 ครั้ง คือ อาณาจักร 10 ตระกูลทางเหนือถูกชาวอัสซีเรียเนรเทศ และต่อมา อาณาจักร 2 ตระกูลทางใต้ถูกชาวบาบิโลนเนรเทศ คนที่ยังมีชีวิตอยู่หลังการเป็นเชลยทั้งสองครั้งได้กลับมาแผ่นดินของตัวเองตามคำสั่งของไซรัสผู้ปกครองชาวเปอร์เซีย—2พก 17:6; 24:16; อสร 6:21