ฮีบรู
มีการใช้คำนี้ครั้งแรกกับอับราม (อับราฮัม) เพื่อแยกเขาออกจากเพื่อนบ้านชาวอาโมไรต์ จากนั้นก็ใช้เมื่อพูดถึงลูกหลานของอับราฮัมซึ่งมาทางเชื้อสายของยาโคบหลานของเขา และยังหมายถึงภาษาที่พวกเขาพูดด้วย พอมาถึงสมัยของพระเยซู ภาษาฮีบรูมีคำภาษาอาราเมอิกหลายคำรวมอยู่ด้วย และเป็นภาษาที่พระคริสต์กับสาวกพูด—ปฐก 14:13; อพย 5:3; กจ 26:14