ทึ่งในสิ่งที่พวกเขาได้เห็น
ฤดูร้อนที่ผ่านมาในส่วนต่าง ๆ ของยุโรปตะวันออกเช่นเดียวกับดินแดนที่อยู่ห่างไกลคือกาซัคสถานและไซบีเรีย พยานพระยะโฮวาถูกจับตามองในด้านต่าง ๆ อย่างที่พวกเขาไม่เคยพบเห็นมาก่อน. ผู้คนในท้องถิ่นและแขกที่มาร่วมประชุมในสถานที่เหล่านั้นได้รับความประทับใจ ใช่แล้ว พวกเขาถึงกับทึ่งทีเดียว ในสิ่งที่ได้เห็นนั้น.
ตัวแทนที่มายังซาเกร็บได้ยินคำกล่าวครั้งแล้วครั้งเล่าว่า “เราไม่คิดว่าพวกคุณจะมา!” นักท่องเที่ยวรายอื่น ๆ ส่วนมากยกเลิกแผนการเดินทางของเขา—ยกเว้นพยานพระยะโฮวา. เดอะ ไทม์ แห่งลอนดอนรายงานเกี่ยวกับการประชุมว่า “แท้จริงแล้ว เป็นการประชุมครั้งแรกที่จัดขึ้นโดยพยานพระยะโฮวาในประเทศที่มีสงครามกลางเมือง.”
ผู้ที่ประหลาดใจเป็นพิเศษคือตำรวจ. ตำรวจคนหนึ่งในซาเกร็บพูดว่า “คงจะดีถ้าหากเผยให้สื่อมวลชนรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในสนามกีฬาแห่งนี้ ที่ซึ่งเราเห็นชาวเซอร์เบีย โครแอท สโลวีเนีย มอนเตเนโกร และเชื้อชาติอื่น ๆ นั่งติดต่อกันในบรรยากาศที่สงบ.”
ที่บูดาเปสต์ มีการขอให้ตำรวจคนหนึ่งเปรียบเทียบระหว่างการชุมนุมของพยานฯ ในสนามกีฬาใหญ่นี้กับฝูงชนซึ่งมาชมฟุตบอลตามปกติ. เขายิ้ม แหงนหน้าขึ้นและพูดว่า “มันต่างกันราวฟ้ากับดิน.”
“คุณหมายความว่าอย่างไร?”
เขาตอบว่า “แค่มองดูก็รู้แล้ว. ไม่เห็นมีใครสูบบุหรี่ ไม่มีอะไรถูกทิ้งระเกะระกะ และผู้คนสุภาพมีมารยาท. พวกเขาจะทำตามสิ่งที่คุณบอกให้เขาทำ.”
ที่คีเอฟ เมืองหลวงของรัฐยูเครน มีจำนวน 14,654 คนมารวมกันที่สนามกีฬาไดนาโม. พยานฯ คนหนึ่งถามสารวัตรตำรวจว่าลูกน้องของเขาต้องทำงานหนักไหมระหว่างการประชุม. “ไม่เลย คราวหน้าเราจะส่งตำรวจมาเพียงสองคนเท่านั้น.”
เขาจึงถามต่อไปว่า “ทำไมจะส่งมาสองคน?”
สารวัตรตอบติดตลกว่า “ถ้าคนหนึ่งหลับไป อีกคนจะได้ดูแลเขา.”
สาธารณชนประหลาดใจ
เพสติ เฮอลัป หนังสือพิมพ์ของบูดาเปสต์รายงานดังนี้ “กว่า 40,000 คนใช้เวลาสุดสัปดาห์นี้ที่สนามกีฬาเนป. ไม่มีเศษกระดาษ เศษขนมปัง หรือก้นบุหรี่ทิ้งไว้เลย.” เฟเฮร์วาร์ เฮอลัป หนังสือพิมพ์ของเมืองนี้อีกฉบับหนึ่ง กล่าวว่า “คนที่บังเอิญเข้าไปในสนามกีฬาเนประหว่างวันที่ 26 ถึง 28 กรกฎาคมต้องประหลาดใจในแง่บวกแน่นอน. . . . พวกเขาจะเห็นตัวอย่างที่หาพบได้ยากในด้านการประพฤติและวิถีชีวิตแบบคริสเตียน.”
สุดสัปดาห์นั้นฝนกระหน่ำเมืองบูดาเปสต์ทำให้น้ำท่วม ปริมาณฝนมีกว่าห้าเซ็นติเมตร. แต่สิ่งนี้ไม่ได้หยุดยั้งพยานฯ. มีคนได้ยินตำรวจพูดว่า “มันแปลกไม่น่าเชื่อเลย! ไม่เข้าใจจริง ๆ! พวกเขาพากันเดินทางเข้ามาอย่างต่อเนื่อง . . . ไม่มีอะไรจะมายับยั้งพวกเขาได้.” วันจันทร์หนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งพาดหัวบทความว่า “อธิษฐานกลางหยาดฝน” และยกคำพูดของตัวแทนที่เข้าร่วมว่า “เราแค่ถูกชะล้างด้วยฝน แต่ไม่ถึงกับถูกซัดออกไป!”
ในเมืองลวอฟซึ่งมี 17,531 คนมาชุมนุมกันที่สนามกีฬากลางของรัฐยูเครน เจ้าหน้าที่ตำรวจบอกพยานฯ คนหนึ่งว่า “สำหรับเหตุการณ์อื่น ๆ ที่มีประชาชนมากมายร่วมชุมนุมกัน เราจำเป็นต้องมีตำรวจนับร้อย ๆ นาย. แต่การประชุมของพวกคุณเรามีตำรวจสิบนาย และที่จริงพวกเขาก็ไม่จำเป็นด้วย.”
จากนั้น เพื่อเผยให้ทราบว่าเขาประทับใจการประชุมมากขนาดไหน เจ้าหน้าที่นี้ให้ข้อสังเกตว่า “พวกคุณดีเลิศในการสอนคนอื่น ๆ ถึงสิ่งที่ดี คุณพูดเรื่องพระเจ้า และคุณก็ไม่เข้าส่วนในความรุนแรง. เรามาพิจารณาว่าเพราะเหตุใดพวกเราได้ทำการข่มเหงพวกคุณ และเราสรุปว่าเนื่องจากเราไม่ได้ฟังพวกคุณและไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับพวกคุณ.”
หลังจากนักข่าวหญิงของหนังสือพิมพ์โซเวียตเลนินสกี พุท เข้าไปเยือนการประชุมภาคที่ยูซอลยี-ซิบิร์สกอย ไซบีเรีย เธอเขียนว่า “น่าประหลาดที่เห็นความมีมารยาท รวมทั้งความสามารถในการหยั่งเห็นและการตอบสนองตามความจำเป็นของคนอื่น ๆ ซึ่งผู้รับใช้ของพระยะโฮวาแสดงต่อกันและกัน. ฉันจะไม่มีวันลืมคำต่าง ๆ ที่เปล่งออกมา ณ การประชุมเลยที่ว่า ‘คุณต้องไม่ขโมย! คุณต้องไม่พูดโกหก! คุณต้องไม่ดื่ม [มากไป]! ต้องบากบั่นพยายาม! ช่วยเหลือเพื่อนบ้านของคุณ!’ สิ่งเหล่านี้แหละเป็นหลักการที่ประชาชนโดยทั่ว ๆ ไปควรจะบากบั่นให้ได้มา. แต่เรามักจะลืมเรื่องเหล่านี้.
“สิ่งที่น่าประทับใจอีกอย่างก็คือ ท่าทีฉันมิตรที่แสดงต่อกันและกันอันได้แก่ความเต็มใจช่วยเหลือ. สุภาพสตรีคนหนึ่งยื่นหนังสือพิมพ์ให้เราเพื่อเราจะได้ไม่ต้องนั่งลงบนม้านั่งที่เปื้อน. พอฝนเริ่มตก หญิงสาวคนหนึ่งซึ่งนั่งถัดจากฉันส่งร่มของเธอให้พร้อมกับรอยยิ้ม และใกล้ ๆ กันนั้นผู้ชายคนหนึ่งดึงเด็กชายที่เปียกโชกเข้าใต้ร่มของเขา. . . .
“แท้ทีเดียวตัวบรรยากาศ ณ การประชุมนี้โดยทางใดทางหนึ่งได้ทำให้คนเราดีขึ้นบ้าง เพิ่มวัฒนธรรมให้อีกนิด อีกทั้งมีค่าขึ้น. เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่สนองตอบด้วยรอยยิ้มต่อความกรุณาที่แสดงออกโดยคนแปลกหน้า. . . . เราออกจากสนามกีฬาด้วยความรู้สึกว่าถูกชำระให้สะอาด และรู้สึกว่าเราได้มาสัมผัสกับบางสิ่งซึ่งสวยสดงดงาม.”
สำหรับการประชุมที่คีเอฟ มีกว่า 2,000 คนมาจากมอสโกและราว 4,500 คนมาจากแถบคอเคซัส. มีการจัดโต๊ะสอบถามขึ้นที่สนามบิน รวมทั้งจัดแสดงสรรพหนังสือทางพระคัมภีร์. หลายคนมาสอบถามและก็ได้รับคำตอบอย่างสุภาพอ่อนโยน. วันหนึ่งตอนเย็นผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาหาและพูดว่า “ผมเฝ้าสังเกตพวกคุณนานมาแล้ว. ผมรู้สึกประหลาดใจเนื่องจากความกรุณาของพวกคุณเมื่อพูดคุยกับประชาชนเรื่องราชอาณาจักร. ขออนุญาตผมให้ดอกไม้เหล่านี้เป็นของขวัญสำหรับการงานอันยอดเยี่ยมของพวกคุณ.”
ระหว่างการรับบัพติสมา ณ การประชุมภาคที่ยูซอลยี-ซิบิร์สกอย นักข่าวคนหนึ่งรู้สึกประทับใจเมื่อเห็นชาวรุสเซียหลายคนโอบกอดแสดงความยินดีต่อคนที่รับบัพติสมาใหม่ซึ่งเป็นชาวบูรยัท. แม้โดยทั่วไปแล้วแถบไซบีเรียจะเป็นอิสระจากอคติเรื่องเชื้อชาติ มิตรภาพแท้ระหว่างชาวรุสเซียกับคนพวกนี้ไม่ค่อยจะปรากฏ. นักข่าวถามว่า “พวกคุณเอาชนะสิ่งกีดขวางทางเชื้อชาติเหล่านี้ได้อย่างไร?”
เขาได้รับคำตอบว่า “โดยนำหลักการของคัมภีร์ไบเบิลไปใช้ที่ว่า ‘จงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตัวเอง.’”
ภราดรภาพท่ามกลางนานาชาติ
สิ่งที่ทำให้อบอุ่นหัวใจเป็นพิเศษ ณ การประชุมภาคทั้งสามแห่งคือความรักที่มีให้กันและกันระหว่างตัวแทนที่มาจากทั่วโลก. ที่บูดาเปสต์มีแขกจาก 35 ประเทศ ส่วนมากมาจากโปแลนด์และเยอรมนี แต่ตัวแทนจำนวนมากพอสมควรก็มาจากที่ต่าง ๆ หลายแห่งเช่นกัน รวมทั้งที่มาจากสหภาพโซเวียตจำนวนราว ๆ 500 คนด้วย. ที่ปรากมีตัวแทนจาก 39 ประเทศ จำนวนกว่า 26,000 คนมาจากเยอรมนี, ราว 13,000 คนมาจากโปแลนด์, มากกว่า 900 คนมาจากอิตาลี, 570 คนมาจากเนเธอร์แลนด์, 746 คนมาจากสวีเดน, และ 743 คนมาจากญี่ปุ่น. ที่ซาเกร็บมีแขกมาจาก 15 ประเทศ ทั้ง ๆ ที่มีการคุกคามจากสงครามกลางเมือง.
ณ การประชุมนานาชาติแต่ละแห่งจะมีการจัดเวทีขึ้นสามเวทีบนสนามโดยหันหน้าเข้าหาอัฒจันทร์ในทิศทางต่าง ๆ กัน. มีการเสนอระเบียบวาระทั้งสิ้นจากเวทีเหล่านี้ในสามภาษาพร้อมกัน. ที่บูดาเปสต์ใช้ภาษาฮังการี ภาษาโปแลนด์ และภาษาเยอรมัน; ที่ปรากใช้ภาษาเชโก/สโลวัก ภาษาโปแลนด์ และภาษาเยอรมัน; และที่ซาเกร็บใช้ภาษาโครแอท/เซอร์เบีย ภาษาสโลวีเนีย และภาษาอิตาลี. ระหว่างการแสดงละครที่มีบทเรียนจากพระคัมภีร์ โดยดึงเรื่องราวออกมาจากประสบการณ์ของเอษราสมัยโบราณและพรรคพวกของท่าน ตัวแทนซึ่งพูดภาษาต่าง ๆ กันสามารถดูการแสดงจากซีกใดก็ได้ตามใจชอบในสามภาษาที่แยกส่วนไว้.
ส่วนมากคำบรรยายหลัก ๆ ณ การประชุมจะเสนอเป็นภาษาอังกฤษพร้อม ๆ กันโดยสมาชิกของคณะกรรมการปกครองแห่งพยานพระยะโฮวา. แต่ละท่านจะขึ้นบรรยายบนเวทีหนึ่งในสามเวทีนั้น. แน่นอน มีการแปลคำบรรยายเหล่านี้เพื่อผลประโยชน์ของกลุ่มภาษาหลักทั้งสามกลุ่ม และที่บูดาเปสต์และปราก ก็มีการแปลเป็นภาษาอื่น ๆ อีกด้วย.
บรรดาผู้แปลในส่วนภาษาต่าง ๆ จะยืนอยู่บนสนามด้านหน้าตรงกลุ่มภาษาของเขา. ลำโพงจะหันไปทางส่วนของภาษานั้นโดยเฉพาะ ดังนั้น จึงทำให้เป็นไปได้ที่จะได้ยินภาษาของตนโดยปราศจากการรบกวนเกินไปจากการแปลเป็นภาษาอื่น ๆ ในซีกที่เหลือของสนาม. ยกตัวอย่าง ที่บูดาเปสต์ คำบรรยายของคณะกรรมการปกครองได้รับการแปลเป็นภาษาดัตช์ ภาษาฟินนิช ภาษาฝรั่งเศส ภาษากรีก ภาษาอิตาลี ภาษาญี่ปุ่น ภาษานอร์เวย์ ภาษาสเปน และภาษาสวีเดน นอกเหนือจากภาษาหลักคือภาษาฮังการี ภาษาโปแลนด์ และภาษาเยอรมัน.
ณ การประชุมนานาชาติแต่ละแห่ง คำบรรยายสุดท้ายซึ่งกระตุ้นใจบรรยายโดยสมาชิกของคณะกรรมการปกครองทั้งสามท่าน. สิ่งที่ท้าทายพวกเขาก็คือการจบคำบรรยายในเวลาใกล้เคียงกันที่สุดเท่าที่จะทำได้. ต่อจากนั้น เสียงจากชนชาติต่าง ๆ ก็ร่วมในการร้องเพลง และในที่สุดหัวใจของทุกคนก็ร่วมกันอย่างเป็นเอกภาพในการอธิษฐานด้วยน้ำใสใจจริง ขอบพระคุณพระยะโฮวาพระเจ้าสำหรับการเทพระพรเหนือการประชุมที่น่าอัศจรรย์เหล่านี้จนสำเร็จผล.
เมื่อจบลงด้วยคำว่า “อาเมน!” ไม่มีใครอยากจากไป. น้ำตาไหลนองหน้าคนนับพัน ๆ. จากฝั่งตรงกันข้ามในสนามกีฬาขนาดใหญ่นี้ มีการโบกสะบัดผ้าเช็ดหน้า ผ้าพันคอ และร่มไปมาเพื่ออำลาเพื่อน ๆ ที่รักซึ่งรักษาความจงรักภักดีต่อพระเจ้าทั้ง ๆ ที่ต้องเผชิญกับการสั่งห้ามและการขังเป็นเวลาหลายปี. ที่ปรากมิตรสหายจำนวนมากยังคงอยู่ต่ออีกเป็นเวลานานกว่าชั่วโมงร่วมร้องเพลงและชื่นชมกับมิตรภาพ.
การประสบผลสำเร็จอย่างดีเยี่ยม ณ การประชุมใหญ่ประจำปีเหล่านี้หาใช่ปราศจากความพยายามไม่. ตามจริงแล้วมีการใช้เวลาไปนับหลายแสนชั่วโมงไม่เพียงแต่ในการเตรียมตัวสำหรับการเข้าร่วมประชุม แต่ยังรวมถึงการเอาใจใส่ในรายละเอียดต่าง ๆ ที่จำเป็นนับร้อย ๆ เพื่อให้การประชุมคราวนี้ประสบความสำเร็จ.
การเตรียมสถานที่ต่าง ๆ
สนามกีฬาสตราฮอฟขนาดมหึมาในปราก ซึ่งไม่ได้ใช้สำหรับการชุมนุมขนาดใหญ่เป็นเวลานานมาแล้ว จำเป็นอย่างยิ่งที่จะซ่อมแซม. มีที่นั่งใช้ได้ประมาณ 55,000 ที่เท่านั้น ซึ่งไม่พอเลยเพื่อรับมือกับจำนวนผู้เข้าร่วมที่คาดว่าจะมา ณ การประชุมภาคฤดูร้อนที่ใหญ่ที่สุดในยุโรปตะวันออก. ดังนั้น จึงได้ซื้อเครื่องไสไม้ซึ่งชำรุด ครั้นซ่อมแซมแล้วก็ได้ใช้สร้างม้านั่งซึ่งคิดเป็นความยาวกว่า 18 กิโลเมตรเพื่อเป็นที่นั่งสำหรับผู้เข้าร่วมอีกราว ๆ 30,000 คน.
ที่จริง การทำและติดตั้งม้านั่งเป็นเพียงส่วนหนึ่งของงานเท่านั้น. นอกนั้นยังต้องทาสี ทำความสะอาด กำจัดวัชชพืช และการซ่อมแซมทั่ว ๆ ไปด้วย. สุดท้าย สนามกีฬาก็ได้รับการตกแต่งด้วยกระถางจำนวน 8,300 ใบบรรจุไม้ดอกจำนวน 33,200 ต้น และไม้ประดับคล้ายต้นสนจำนวน 1,357 ต้น. บางครั้งมีอาสาสมัครทำงานนับพันคน. รวมเวลาทั้งสิ้นที่อาสาสมัครจาก 260 ประชาคมของพยานพระยะโฮวาใช้ในการทำงาน มากกว่า 66,000 ชั่วโมง.
มีการทำงานในทำนองเดียวกันนี้เพื่อเตรียมสนามกีฬาให้พร้อมทั้งในบูดาเปสต์ ซาเกร็บ และเมืองอื่น ๆ. อาสาสมัครราว 4,000 คนใช้เวลากว่า 40,000 ชั่วโมง ทำงาน ณ สถานที่ประชุมในเมืองลวอฟ. การงานของพวกเขาใช้แทนค่าเช่าสนามกีฬานั้น. ม้านั่งทุกตัวในสนามกีฬาได้รับการซ่อมแซมและทาสีใหม่ และมีการซ่อมและทำความสะอาดห้องน้ำทั้งหมด. นอกจากนั้น ยังได้สร้างอาคารก่อด้วยอิฐมีความยาว 33 เมตรซึ่งมีห้องสุขาเพิ่มเติม. ทำนองเดียวกัน ที่สนามกีฬาคีมิคในยูซอลยี-ซิบิร์สกอยได้สร้างห้องสุขาเพิ่มพิเศษจำนวน 52 ห้องเพื่อใช้ระหว่างการประชุม.
หัวหน้าวิศวกรที่สนามกีฬาในเมืองลวอฟพูดว่า “ตลอดชั่วชีวิตของผม ผมไม่เคยเห็นกลุ่มคนที่แปลกเหมือนพวกคุณ. พวกคุณทำงานเหมือนเป็นครอบครัวใหญ่ครอบครัวหนึ่ง. ผมไม่เข้าใจ แต่ทำงานร่วมกับพวกคุณรู้สึกสบายใจ.” ฝ่ายบริหารสนามกีฬาได้เตรียมข้อความซึ่งเป็นคำกล่าวขอบคุณพยานฯ “สำหรับการทุ่มเทตัวเพื่อการงานที่พวกเขาทำ และสำหรับคุณสมบัติอันดีงามและการสำนึกในความรับผิดชอบของพวกเขา.” ข้อความนั้นลงท้ายว่า “เราหวังว่าคุณจะประสบความสำเร็จ ณ การประชุมที่ลวอฟ.”
ที่เมืองคีเอฟ พื้นของห้องอาหารจะต้องรับการซ่อมแซม. ภายในสองวันงานนั้นก็เสร็จ. เจ้าหน้าที่สนามกีฬาสองคนมาดู “สิ่งมหัศจรรย์” นี้ คนแรกพูดกับอีกคนหนึ่งว่า “ในเวลาสองวันพวกเขาทำงานเสร็จ ซึ่งพวกเราต้องใช้เวลาครึ่งปี กว่าจะแล้วเสร็จ.” นายกสโมสรกีฬาในน้ำบอกผู้ดูแลการประชุมว่า “พวกคุณเปลี่ยนสนามกีฬาอย่างมากจนเราจำของเดิมไม่ได้เลย.”
เจ้าหน้าที่สนามกีฬาที่คีเอฟเขียนจดหมายแสดงความหยั่งรู้ค่าดังนี้ “ด้วยหัวใจ เรารู้สึกทึ่งในการจัดระเบียบของการประชุมใหญ่แห่งพยานพระยะโฮวา. . . . สายธารเล็ก ๆ ไหลมารวมกันเป็นแม่น้ำซึ่งเอ่อล้นฉันใด กระแสแห่งพยานพระยะโฮวานับตั้งแต่ธารน้ำเล็ก ๆ ไปจนถึงลำน้ำสายใหญ่ไหลไปรวมกัน ณ งานเลี้ยงของพวกเขา. เรื่องนี้สมควรได้รับคำชมเชย. พวกเราเห็นสิ่งนี้เป็นครั้งแรก. เราขอบคุณที่คุณได้สอนบางสิ่งบางอย่างแก่พวกเราโดยตัวอย่างของคุณ.”
การเอาใจใส่ตัวแทนที่เข้าร่วมประชุม
หนึ่งในงานใหญ่ที่สุดคือการจัดที่พักให้แขกที่จะมานับพัน ๆ คน. พยานฯ ในท้องถิ่นเปิดบ้านของเขาสำหรับตัวแทน. ณ การประชุมที่ปราก พยานฯ ชาวเชโกให้ที่พักในบ้านของพวกเขาแก่ตัวแทนจำนวน 6,280 คนจากโปแลนด์. ที่บูดาเปสต์ ตัวแทน 2,203 คน พักที่บ้านส่วนตัว. และที่คีเอฟ พยานฯ 278 คนให้ที่พักแก่แขกที่มาราว 750 ถึง 800 คน.
นอกจากนั้น โรงเรียนและโรงพลศึกษาหลายแห่งในบูดาเปสต์และปรากนำมาใช้เป็นที่พักอาศัย. กว่า 40 โรงเรียนที่บูดาเปสต์ใช้เป็นที่พักสำหรับ 7,930 คน. ที่ปราก 12,530 คนนอนในโรงเรียนและโรงพลศึกษา. ที่นอนอัดลมนับพัน ๆ ได้รับมาเพื่อใช้ในที่พักเหล่านี้. จำนวนกว่า 29,000 คนซึ่งเข้าร่วมการประชุมที่ปรากพักในหอพักนักศึกษาและสถานที่พักชั่วคราวสำหรับเยาวชน และอีกหลายพันคนพักในโรงแรมปกติ.
ณ การประชุมภาคบางแห่งได้จัดให้ตัวแทนนอนในรถไฟซึ่งพาพวกเขามายังการประชุม. พยานฯ จากซาคาร์ปัตสกายา ออบลาสต์ จำนวนราวสองพันคนใช้ตู้รถไฟเป็นสถานที่นอนในคีเอฟ. คนอื่น ๆ ที่มาจากคอเคซัสยังคีเอฟก็ทำเช่นเดียวกัน. ในทำนองเดียวกัน พยานฯ ลิธัวเนียซึ่งเดินทางไปประชุมที่เมืองแตลลิน เอสโตเนียก็นอนพักในรถไฟซึ่งนำพวกเขามา.
แม้แต่หลังจากพวกเขามาถึงแล้ว ก็ยังมีการดูแลตัวแทนในหลายวิถีทางจากเจ้าภาพที่คิดคำนึงถึงผู้อื่น. อย่างเช่น ที่ปรากมีการจัดรถโดยสารเสริมในเส้นทางหนึ่งเป็น 40 คันจากปกติที่มีเพียงคันเดียว. นอกจากนั้น เนื่องจากมีการจ่ายค่ารถล่วงหน้า ตัวแทนสามารถโดยสารรถขนส่งมวลชนไปยังการประชุมในตอนเช้าและกลับบ้านในตอนเย็นโดยเพียงแต่แสดงบัตรติดหน้าอกของการประชุม. ในสหภาพโซเวียตรถโดยสารจำนวน 11 คันขณะเดินทางไปประชุมที่ยูซอลยี-ซิบิร์สกอย จากเมืองอังการ์สซึ่งอยู่ไม่ห่างนักได้มีรถตำรวจจราจรสองคันกรุณาขับคุ้มกันให้หน้าขบวนคันหนึ่งท้ายขบวนอีกคันหนึ่ง!
ความพยายามเข้าร่วมประชุม
โดยเฉพาะ ตัวแทนซึ่งไปประชุมที่โซเวียตจะต้องเดินทางไกลโดยเสียค่าใช้จ่ายมากมายทีเดียว. บางคนสะสมเงินตลอดทั้งปีเพื่อจ่ายค่าเดินทางของพวกเขา. ตัวแทนกลุ่มหนึ่งได้เดินทางจากท่าเรือมหาสมุทรแปซิฟิกคือวลาดิวอสต็อกกว่า 3,200 กิโลเมตรเพื่อไปที่ยูซอลยี-ซิบิร์สกอย. ตัวแทนอื่น ๆ อีก 12 คนมาจากเกาะแซคาลินซึ่งอยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิกด้านเหนือของญี่ปุ่น. คนหนึ่งในจำนวนนี้เป็นหนุ่มอายุ 20 ปีร่วมด้วยวัยรุ่นอีกสามคนซึ่งเขานำการศึกษาพระคัมภีร์.
พนักงานขับรถโดยสารจากซายาโนกอร์สผู้ซึ่งตั้งใจจะรับบัพติสมาที่ยูซอลยี ขอลาหยุดสองสามวันจากนายจ้างด้วยความพยายามไม่ลดละ แต่นายของเขาไม่ยินยอมให้เขาไป. ดังนั้น ชายคนนี้จึงขับรถไปที่เมืองอะบาคันและขอรับสำเนาเอกสารของทางการโซเวียตซึ่งออกวันที่ 27 มีนาคมที่ผ่านมาอันเป็นเอกสารรับรองฐานะของพยานพระยะโฮวาว่าเป็นองค์การศาสนา. ทั้ง ๆ ที่เห็นเอกสาร นายของเขาก็ยังไม่อนุญาตให้เขาไป. เช้าตรู่ของวันที่เขาจะออกเดินทาง หลังจากอธิษฐานด้วยน้ำใสใจจริงแล้ว ชายผู้นี้ขอร้องอีกครั้งหนึ่งและในที่สุดก็ได้รับอนุญาตให้ไปได้.
การรับบัพติสมาและสรรพหนังสือใหม่
การรับบัพติสมาเป็นเหตุการณ์ที่เร้าความรู้สึกอย่างยิ่ง ณ การประชุมทุกแห่งในยุโรปตะวันออก. โดยสัญลักษณ์ที่แสดงออกด้วยการจุ่มตัวในน้ำ จำนวน 18,293 คนจากผู้ที่เข้าร่วมการประชุม ก็ประกาศอย่างเปิดเผยต่อหน้าสักขีพยานว่า ได้อุทิศชีวิตของพวกเขาเพื่อรับใช้พระยะโฮวาเจ้าอย่างไม่มีเงื่อนไข. ตัวแทนหนุ่มคนหนึ่งซึ่งรับบัพติสมาในปราก ผู้ซึ่งได้รับการเสนองานที่ดึงดูดใจไม่นานก่อนหน้านี้ได้ให้ข้อสังเกตว่า “ผมรู้สึกว่าต้องเลือกเอาข้างหนึ่งระหว่างพระตรีเอกานุภาพซึ่งประกอบด้วยเงินดอลลาร์อเมริกัน เงินมาร์คเยอรมัน และเงินชิลลิงของออสเตรียกับพระยะโฮวา. ผมตัดสินใจเลือกพระยะโฮวาและปฏิเสธข้อเสนอนั้น.”
การรับบัพติสมาที่แตลลินทำกันที่สระน้ำข้างนอกซึ่งอยู่ใกล้ ๆ กับทะเลบอลติคโดยจะเห็นป้อมปราการอยู่เบื้องหลังซึ่งครั้งหนึ่งเคยใช้เป็นที่คุมขัง. พยานฯ ชาวเอสโตเนียจำนวนมากถูกกักตัวอยู่ที่นี่ก่อนที่จะถูกส่งไปยังค่ายการใช้แรงงานหนักในรัสเซียตอนช่วงต้น ๆ ของทศวรรษปี 1950. น่าตื่นเต้นสักเพียงไร โดยเฉพาะสำหรับบรรดาผู้สูงอายุ เมื่อเห็นผู้เชื่อถือใหม่จำนวน 447 คนแสดงสัญลักษณ์การอุทิศตัวต่อพระยะโฮวาต่อหน้าสาธารณชน!
สิ่งที่น่าตื่นเต้นเป็นพิเศษอีกประการหนึ่งของการประชุมเหล่านี้คือการออกสรรพหนังสือเล่มใหม่. มิตรสหายชาวลิธัวเนียในแตลลินกระโดดลุกจากที่นั่งและร้องไห้เมื่อได้ยินว่าตอนนี้มีจุลสาร “นี่แน่ะ! เรากำลังสร้างสิ่งสารพัดขึ้นใหม่ ” ในภาษาของเขาแล้ว. ทำนองเดียวกัน จุดเด่นของการประชุมในโรมาเนียคือการออกหนังสือวิวรณ์—จุดสุดยอดใกล้จะถึงแล้ว! และสำหรับชาวเชโกและสโลวัคในปราก คือการได้รับคัมภีร์ไบเบิลฉบับแปลโลกใหม่ ในภาษาของเขาเอง.
กระนั้น การออกหนังสือซึ่งก่อความยินดีมากที่สุด ณ การประชุมภาคทุกแห่งคือหนังสือใหม่เรื่องบุรุษผู้ใหญ่ยิ่งเท่าที่โลกเคยเห็น. หนังสือนี้ได้พิมพ์ออกแล้วเป็นจำนวนสิบล้านเล่มใน 59 ภาษา.
ใช้เสรีภาพอย่างถูกต้อง
ปัจจุบันในประเทศทางยุโรปตะวันออก รวมทั้งสหภาพโซเวียตด้วย ยินดีต้อนรับสรรพหนังสือด้านพระคัมภีร์. รถบรรทุกขนวารสารหอสังเกตการณ์ และตื่นเถิด ออกจากโรงพิมพ์ขนาดใหญ่ของพยานพระยะโฮวาในเซลเทอร์ส/เทานุส เยอรมนี และหนังสือเหล่านี้ก็หลั่งไหลข้ามชายแดนเข้าสู่ประเทศต่าง ๆ ในยุโรปตะวันออก. ต่างกันสักเพียงไรกับคราวที่พยานฯ ต้องเสี่ยงต่อการถูกคุมขังเนื่องจากแอบนำสรรพหนังสือเข้าไปประเทศเหล่านี้!
การสนทนาต่อไปนี้เกิดขึ้นระหว่างเจ้าหน้าที่ศุลกากรกับพยานพระยะโฮวาคนหนึ่งในช่วงเวลาใกล้กับการประชุมภาคที่แตลลิน เป็นการแสดงถึงการเปลี่ยนแปลงอย่างน่าอัศจรรย์นี้:
“มีอะไรอยู่ในกล่องเล็ก ๆ นั้น?”
“วารสารครับ.”
“วารสารอะไร? เป็นวารสารเกี่ยวกับพระเจ้าไหม?”
“ใช่ แน่นอนครับ.”
“วารสารของพระยะโฮวาใช่ไหม?”
“ใช่ครับ!”
“อ้า งั้นก็ดีซิ. คุณผ่านไปได้.”
หลังการประชุมภาคในบูดาเปสต์ อาร์พัด โกเนซ ประธานาธิบดีของฮังการี ได้เชิญพยานฯ คนหนึ่งมาเยี่ยมซึ่งเคยถูกคุมขังห้องเดียวกันในช่วงการถูกกดขี่โดยพวกคอมมิวนิสต์. ท่านโกเนซใช้เวลาอยู่กับเขาชั่วโมงหนึ่งและหลังจากนั้นก็ขอให้อดีตเพื่อนร่วมห้องขังส่งความปรารถนาดีไปยังบรรดาพยานพระยะโฮวา. ชนผู้รักเสรีภาพในทางของพระเจ้าทั่วทุกแห่งรู้สึกขอบคุณด้วยใจจริงต่อเจ้าหน้าที่ในปัจจุบัน อย่างเช่น ท่านโกเนซ ซึ่งขณะนี้อนุญาตให้มีเสรีภาพด้านการนมัสการในยุโรปตะวันออก.
เพื่อแสดงว่าพลไพร่ของพระยะโฮวาใช้เสรีภาพของพวกเขาอย่างถูกต้อง เดอะ นิวยอร์ก ไทมส์ ฉบับเดือนกันยายนพรรณนาเหตุการณ์หนึ่งที่เซนต์ปีเตอร์สเบอร์ก (เมื่อก่อนเรียกว่าเลนินกราด) โดยอธิบายว่า “ขณะที่เสียงดนตรีเอื่อย ๆ จากเพลง ‘ซัมเมอร์ไทม’ ของเกอซวินพลิ้วข้ามแม่น้ำนีวา . . . เสียงดนตรีนั้นลอยล่องผ่านคนอาบแดดอ้วนกระปุกหลุก เด็ก ๆ ที่เริ่มเดินเตาะแตะไล่ตามสุนัข พ่อค้าเร่ขายแผนที่ของเมืองเซนต์ปีเตอร์สเบอร์กอันเก่าแก่และพวกพยานพระยะโฮวาก็กำลังมองหาคนที่จะเปลี่ยนศาสนา.”
ใช่แล้ว พยานฯ กระตือรือร้นใช้เสรีภาพของเขาในการประกาศข่าวดี! คุณอยากจะทราบมากขึ้นเกี่ยวกับข่าวสารของเขาไหม? วอสต็อคโน-ซิบิร์สกายา ปราฟดา หนังสือพิมพ์โซเวียตชี้แจงว่า “สามารถรับรายละเอียดเกี่ยวกับกิจกรรมของพวกเขา ณ สถานที่ที่มีการศึกษาคัมภีร์ไบเบิลของพยานพระยะโฮวาในเมืองใดก็ได้.” ไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ไหนในโลก อย่าลังเลในการสอบถาม.
[แผนภูมิหน้า 19]
การประชุมใหญ่ในยุโรปตะวันออกและที่สหภาพโซเวียต
ประเทศ ยอดผู้เข้าร่วมประชุม ผู้รับบัพติสมา
เชโกสโลวะเกีย (ปราก) 74,587 2,337
ฮังการี (บูดาเปสต์) 40,601 1,134
โปแลนด์ (12 เมือง) 131,554 4,250
โรมาเนีย (8 เมือง) 34,808 2,260
สหภาพโซเวียต (7 เมือง) 74,252 7,820
ยูโกสลาเวีย (ซาเกร็บ) 14,684 492
รวมการประชุมภาค 30 แห่ง 370,486 18,293
[รูปภาพหน้า 15]
ขวา: การแปลให้แก่กลุ่ม ภาษาต่าง ๆ ในปราก
ล่าง: สนามกีฬาสตราฮอฟในปรากเต็มไปด้วยตัวแทน 74,000 คน
[รูปภาพหน้า 16]
บน: การประชุมใหญ่ ณ แตลลิน เอสโตเนีย
การประชุมใหญ่ ณ บูดาเปสต์ ตัวแทน 40,000 คนชื่นชมกับระเบียบวาระ ไม่ว่าฝนตกหรือแดดออก
[รูปภาพหน้า 21]
บน: ส่วนหนึ่งของห้องสุขาที่สร้างไว้ใช้สำหรับ การประชุมใหญ่ ณ ยูซอลยี-ซิบิร์สกอย ไซบีเรีย
การทาสีสนามกีฬาและทำม้านั่งเสริม ณ กรุงปราก
[รูปภาพหน้า 22]
ละครจากคัมภีร์ไบเบิลและการรับบัพติสมาที่ซาเกร็บ
[รูปภาพหน้า 23]
บน: การอุทิศหอประชุมในเดือน มิถุนายน 1991 ซึ่งเป็นหอประชุมแรกที่พยานพระยะโฮวา สร้างในฮังการี
กลาง: 20,000 กว่าคนนอนในโรงเรียนและ โรงพลศึกษา ณ บูดาเปสต์และปราก
ล่าง: การแจกจ่ายหนังสือ “บุรุษผู้ใหญ่ยิ่งเท่าที่ โลกเคยเห็น” ในยูซอลยี-ซิบิร์สกอย ไซบีเรีย