จากผู้อ่านของเรา
การรับจ้างท้อง ในบทความของคุณเรื่อง “การรับจ้างท้อง—เป็นสิ่งที่คริสเตียนพึงปฏิบัติไหม?” (8 มีนาคม 1993) คุณอ้างว่าเลวีติโก 18:20 (ล.ม.) มีใจความดังนี้: “เจ้าต้องไม่หลั่งน้ำกามของเจ้าแก่ภรรยาของเพื่อนเจ้าแล้วจึงเป็นมลทินเพราะเหตุนั้น.” แต่คัมภีร์ฉบับแปล คิง เจมส์ เวอร์ชัน เพียงแต่บอกว่า “เจ้าอย่าได้ส้องเสพย์กับเมียของเพื่อนบ้าน.” คัมภีร์ฉบับแปล เดอะ นิว อิงก์ลิช ไบเบิล และ นิว อเมริกัน สแตนดาร์ด ไบเบิล มีใจความเหมือนกัน. คุณกำลังเปลี่ยนแปลงพระคัมภีร์. ต้นฉบับพระคำของพระเจ้าว่าอย่างไร?
เอส. เอส., สหรัฐ
ฉบับแปลส่วนใหญ่แปลข้อนี้แบบถอดความหมาย. ส่วน “ฉบับแปลโลกใหม่” แปลข้อนี้ตามตัวอักษร เช่นเดียวกับฉบับแปล “เดอะ เอ็นไอวี อินเตอร์ลิเนีย ฮีบรู-อิงก์ลิช โอลด์ เทสทาเมนต์” และ “เดอะ อินเทอร์ลิเนีย ฮีบรู/กรีก อิงก์ลิช ไบเบิล” ฉบับหลังแปลดังนี้: “และเจ้าจะต้องไม่ให้น้ำกามแห่งการร่วมประเวณีแก่ภรรยาเพื่อนบ้านของเจ้า.”—บ.ก.
น้ำตา บทความเรื่อง “หลั่งน้ำตาทำไม?” (8 ตุลาคม 1992) กระทบจิตใจดิฉันอย่างล้ำลึก. เป็นเวลานานแล้วที่ดิฉันอยากจะทราบว่าเราร้องไห้กันทำไมและน้ำตามีบทบาทอะไร. โดยบทความที่เขียนอย่างดีนี้ ดิฉันจึงเข้าใจในที่สุด. ทำให้ดิฉันรู้สึกขอบคุณอย่างสุดซึ้งต่อพระยะโฮวาเนื่องด้วยพระองค์ทรงสร้างเราอย่างน่ามหัศจรรย์.
เอฟ. จี., โปรตุเกส
เรื่องชีวิตจริง ประสบการณ์ของมาร์ลีน ปาฟโลว์ “การเข้าใกล้พระเจ้าช่วยดิฉันให้รับมือได้” (8 เมษายน 1993) อาจเป็นบทความที่ให้กำลังใจมากที่สุดเท่าที่ดิฉันเคยอ่านมา. ดิฉันชอบวิธีที่เธอพรรณนาถึงชีวิตของตนเองอย่างซื่อสัตย์และตรงไปตรงมา. เนื่องจากเคยมีปัญหาคล้าย ๆ กัน ดิฉันจึงรู้สึกผูกพันกับมาร์ลีน. ขอบคุณที่มีบทความดี ๆ เช่นนี้ไว้ให้คนธรรมดา ๆ อย่างพวกเรา. บทความนี้ทำให้ดิฉันรู้สึกมีความหวังในเมื่อผู้อื่นก็มีความยินดีและทุกข์ทรมานแบบเดียวกับพวกเรา.
อาร์. เอช., สหรัฐ
ดิฉันไม่เคยได้อ่านบทความใด ๆ ที่กระทบใจดิฉันมากถึงขนาดนี้. คำต่อคำ เป็นการพรรณนาถึงชีวิตของดิฉัน. เป็นสิ่งที่ดิฉันต้องการพอดีทีเดียว!
เค. บี., นิวซีแลนด์
สัตว์เลี้ยง ในบทความเรื่อง “ลูกของคุณอยากมีสัตว์เลี้ยงไว้ดูเล่นไหม?” (8 กุมภาพันธ์ 1993) คุณได้กล่าวว่า “มารดาที่ตั้งครรภ์ประมาณ 3,300 คนต่อปีเป็นโรคที่เกิดโดยการติดเชื้อ (toxoplasmosis) จากแมวบ้าน เป็นผลให้เกิดการตายของทารกในครรภ์ด้วยอัตราร้อยละ 15.” ตามแหล่งข้อมูลที่เชื่อถือได้แห่งหนึ่ง อัตราการถ่ายทอดโรคนี้มีเพียงเล็กน้อย. คุณไม่ได้พูดเกินความจริงไปหน่อยหรือเกี่ยวกับอันตรายของการมีแมวไว้ในครอบครอง?
เค. ที., ญี่ปุ่น
ข้อความที่คุณอ้างถึงนั้นยกมาจาก “ยู. เอส. นิวส์ แอนด์ เวิลด์ รีพอร์ต.” ขณะที่ผู้หญิงมีครรภ์เพียงไม่กี่คนเมื่อเทียบแล้วที่ติดเชื้อจากแมว “จดหมายสุขภาพ” (ภาษาอังกฤษ) ที่พิมพ์โดยมหาวิทยาลัยแห่งแคลิฟอร์เนีย ณ เบิร์กลีย์ ยังคงเตือนผู้หญิงมีครรภ์ในเรื่อง “การถูกตัวแมว.” น่ายินดี โรคนี้แทบไม่ติดต่อโดยเพียงสัมผัสแมว. “จดหมายสุขภาพ” บอกว่า “โดยทั่วไปแล้ว โรคนี้จะถ่ายทอดเมื่อไปถูกอุจจาระแมว เช่น เมื่อกำลังกำจัดสิ่งสกปรกของแมว.”—บ.ก.