ความผูกพันที่แม่มีต่อลูกตัวน้อย ๆ
มันเป็นแม่แมวจรจัด ขนเกรียน ไม่มีชื่อ พร้อมด้วยลูกห้าตัว เพื่อความอยู่รอดมันออกไปหาอาหารตามถนนสายต่าง ๆ ที่เก่าซอมซ่อย่านตะวันออกของนครนิวยอร์ก. เจ้าแมวตัวนี้ได้เข้าไปพำนักในโรงรถร้างที่ทรุดโทรมซึ่งเคยเกิดเพลิงไหม้หลายคราวโดยสาเหตุที่น่าสงสัย. มันเสาะหาเศษอาหารตามถังขยะในละแวกนั้นเพื่อเอามาเลี้ยงลูกเล็ก ๆ ทั้งครอกที่โตวันโตคืน.
สภาพการณ์ทั้งสิ้นกำลังจะเปลี่ยนไปในตอนเช้าวันที่ 29 มีนาคม 1996 เวลา 6:06 นาฬิกา. เพลิงลุกไหม้ท่วมอาคารทั้งหลังอีกครั้งหนึ่งอย่างรวดเร็วโดยไม่ทราบสาเหตุแน่ชัด. ที่อาศัยของครอบครัวแมวตกอยู่ในเปลวเพลิง. หน่วยดับเพลิง 175 ออกปฏิบัติการและไม่ช้าก็ควบคุมเพลิงไว้ได้. เดวิด จานเนลลี หนึ่งในกลุ่มเจ้าหน้าที่ดับเพลิงได้ยินเสียงลูกแมวร้อง. เขาพบลูกแมวสามตัวอยู่ตรงนอกอาคาร อีกตัวหนึ่งอยู่เลยกลางถนนไปแล้ว และตัวที่ห้าอยู่บนทางเท้า. ลูกแมวพวกนี้เล็กเกินกว่าจะออกมาได้เอง. จานเนลลีตั้งข้อสังเกตว่า ลูกแมวแต่ละตัวต่างก็ถูกไฟลวกอาการสาหัสมากขึ้นตามลำดับ กว่าแม่แมวจะคาบลูกออกมาได้ทีละตัว บางตัวคงต้องคอยนานกว่าเพื่อน.
หนังสือพิมพ์ เดลิ นิวส์แห่งนิวยอร์กรายงานเมื่อวันที่ 7 เมษายน 1996 เรื่องแม่แมวอยู่ไหนรวมไปถึงการห่วงลูกของมันดังนี้: “จานเนลลีได้พบแม่แมวนอนราบอย่างเจ็บปวดอยู่ตรงที่ว่างใกล้ ๆ ภาพนั้นทำให้เขาสลดใจ. เนื่องจากควันไฟเปลือกตาของมันบวมปิดลูกตามิด. อุ้งเท้าถูกไฟลวกสาหัส. ที่หน้า, หูและขาของมันมีรอยไหม้แทบดูไม่ได้. จานเนลลีพบลังกระดาษใบหนึ่ง. เขาค่อย ๆ อุ้มแม่แมวและลูกเล็ก ๆ ของมันใส่ลังอย่างเบามือ. ‘มันลืมตาไม่ได้ด้วยซ้ำ’ จานเนลลีพูด. ‘แต่มันใช้อุ้งเท้าแตะระไป เพื่อนับลูกน้อยทีละตัว.’”
เมื่อไปถึงสถานสงเคราะห์สัตว์นอร์ท ชอร์ อาการของมันร่อแร่เต็มที. รายงานแจ้งต่อไปว่า “มีการใช้ยาระงับอาการช็อก. ต่อท่อยาปฏิชีวนะเข้ากับเส้นเลือดของเจ้าแมวตัวกล้านี้. มีการนำเอาครีมปฏิชีวนะทาเบา ๆ บนแผลที่ถูกไฟลวก. แล้วแม่แมวก็ถูกนำใส่กรงติดถังออกซิเจนเพื่อช่วยการหายใจของมัน ขณะที่พนักงานทุกคนของสถานสงเคราะห์สัตว์ต่างรอคอยอย่างใจจดใจจ่อ . . . ภายใน 48 ชั่วโมง แม่แมวกล้าแกร่งตัวนี้ก็ลุกขึ้นนั่ง. มันลืมตาอันบวมเป่งได้แล้ว และแพทย์พบว่าตาไม่ได้รับความเสียหายใด ๆ.”
ขอหยุดใคร่ครวญ. ใช้เวลาชั่วอึดใจวาดภาพแม่แมวที่เก่งกล้าตัวนี้ขึ้นในใจ แม้โดยธรรมชาติแมวกลัวไฟ แต่ก็เข้าไปยังอาคารที่เกิดเพลิงไหม้แถมมีควันโขมงเพื่อช่วยลูกตัวน้อย ๆ ที่ร้องระงม. การเข้าไปคาบลูกน้อยที่ช่วยตัวเองไม่ได้ออกมาครั้งเดียวก็เหลือเชื่อ หากแต่ได้ทำเช่นนั้นถึงห้าเที่ยว แต่ละเที่ยวก็ยิ่งเจ็บมากขึ้นเพราะไม่ว่าเท้าและหน้าก็ถูกไฟลวกเพิ่มขึ้นอีกนั้นจึงเป็นเรื่องเหลือคิด! แม่แมวเก่งกล้าตัวนี้ได้ฉายาว่า สการ์เลตต์ (แดง) เพราะสามารถมองเห็นแผลที่ถูกไฟลวกผิวหนังเป็นสีแดงเข้ม.
เมื่อเรื่องสะเทือนอารมณ์เกี่ยวกับความผูกพันที่แม่แมวมีต่อลูกน้อยของมันจากสถานสงเคราะห์สัตว์นอร์ท ชอร์ได้ออกอากาศไปทั่วโลก จึงมีคนโทรศัพท์เข้ามาไม่ขาดสาย. มากกว่า 6,000 คนจากแดนไกลจนถึงญี่ปุ่น เนเธอร์แลนด์ และแอฟริกาใต้ต่างก็โทรศัพท์สอบถามอาการของสการ์เลตต์. มีประมาณ 1,500 รายเสนอจะรับเลี้ยงสการ์เลตต์พร้อมด้วยลูกทั้งครอก. ลูกแมวตัวหนึ่งตายในเวลาต่อมา.
สการ์เลตต์ก่อผลกระทบใจผู้คนทั่วโลก. เรื่องนี้ทำให้คุณสงสัยว่า หัวใจของผู้เป็นมารดานับล้านในปัจจุบันที่กำจัดลูกโดยทำแท้งหรือโดยทำทารุณกรรมกับลูกน้อยของตนหลังคลอดไม่นานจะไม่ถูกรบกวนเชียวหรือ จากตัวอย่างของสการ์เลตต์ที่มีความผูกพันต่อลูกตัวน้อย ๆ ของมัน.
[ที่มาของภาพหน้า 24]
North Shore Animal League