จากผู้อ่านของเรา
บังเอิญหรือมุ่งหมาย? ผมเพิ่งอ่านจบบทความชุด “เรามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร? โดยบังเอิญหรือมุ่งหมายจงใจ?” (8 พฤษภาคม 1997) เรื่องนี้น่าสนใจสำหรับผมเนื่องด้วยเหตุผลหลายประการดังนี้: (1) วิธีเรียบง่ายที่คุณเสนอเรื่องที่ลึกซึ้งและสลับซับซ้อนอย่างวิวัฒนาการ อีกทั้งความมั่นใจของคุณในการปกป้องทัศนะของคัมภีร์ไบเบิลในเรื่องที่มาของเรา. (2) ภาพตัวอย่างต่าง ๆ ที่คุณนำมาใช้เพื่อบรรลุเป้าประสงค์อันน่าสรรเสริญของคุณ. ผมเป็นนักค้นคว้าและเป็นนักเรียนในโรงเรียนการสื่อสารที่ใหญ่แห่งหนึ่ง. บทความดังกล่าวพิสูจน์ว่าคุณทำการค้นคว้าอย่างถี่ถ้วนเสมอ ก่อนจะลงพิมพ์. ไม่ต้องสงสัยนั่นย่อมเป็นสาเหตุที่เพื่อนนักหนังสือพิมพ์, บรรณาธิการ, นักประชาสัมพันธ์, และนักค้นคว้าต่างก็อ่านกันเป็นประจำและชอบ ตื่นเถิด!
ดี. เอส. ที., แคเมอรูน
งานปรนนิบัติดูแล ขอบคุณที่พิมพ์บทความชุด “งานปรนนิบัติดูแล—วิธีรับมือกับข้อท้าทาย.” (8 กุมภาพันธ์ 1997) คุณแม่ดิฉันป่วยด้วยโรคมะเร็ง และการดูแลท่านสำหรับการป่วยในระยะสุดท้ายทำให้ดิฉันหมดเรี่ยวหมดแรง. บทความเหล่านั้นพรรณนาอย่างแม่นยำถึงความรู้สึกของผู้ที่ปรนนิบัติดูแล และทำให้คนอื่นเห็นถึงวิธีแสดงความเห็นอกเห็นใจพวกเราที่อยู่ในฐานะนั้น. เราไม่ค่อยจะพบบทความอย่างนี้.
เอฟ. ที., ไต้หวัน
หนุ่มสาวถามว่า . . . หนูอายุ 12 ขวบ. หนูไปโรงเรียนและชอบอ่านวารสารของคุณมากทีเดียว. ก่อนที่หนูเริ่มอ่านวารสารนี้ เป็นการยากสำหรับหนูที่จะคบค้าสมาคมกับคนที่อายุมากกว่า. แต่หลังจากอ่านบทความในตื่นเถิด! เรื่อง “หนุ่มสาวถามว่า . . . ” หนูพบว่าทำได้ง่ายขึ้น. ขอบคุณค่ะ!
เอ็น. ที., รัสเซีย
จากผู้อ่านของเรา ดิฉันเป็นผู้อ่านตื่นเถิด! เป็นประจำ 26 ปีแล้ว และยังชอบวารสารนี้มากเหมือนเดิม. ดิฉันไม่เคยพลาดที่จะอ่านเรื่อง “จากผู้อ่านของเรา” เพราะความเห็นต่าง ๆ ในนั้นบ่อยครั้งกระตุ้นให้ดิฉันกลับไปอ่านบทความนั้นอีกครั้ง. ขอบคุณสำหรับวารสารที่ดีเลิศเหล่านี้.
เอ็ม. บี., ฝรั่งเศส