สำรวจความสวยงามที่มีมาช้านานของไม้
โดยผู้สื่อข่าว “ตื่นเถิด!” ในนิวซีแลนด์
ไม้โดยเฉพาะอย่างยิ่งไม้ในท้องถิ่น กำลังกลายเป็นของหายากไปอย่างรวดเร็ว. ป่าไม้กำลังถูกทำลายในอัตราที่น่าตกใจในหลายแห่งของโลก. การขาดแคลนไม้แปรรูปทำให้ไม้—ซึ่งเป็นสินค้าหลักและเคยมีอยู่มากมายในโลก—มีราคาแพงลิ่ว.
ที่นิวซีแลนด์นี้นับว่าแปลกที่ว่า การปลูกสนเรดิอาตาซึ่งถูกนำเข้ามาในทศวรรษ 1930 นั้นกำลังเฟื่องฟู แต่กลุ่มต้นไม้ในท้องถิ่น เช่น รีมู, เคารี, บีช, และกาฮีกาเทีย กลับกำลังลดน้อยลง.
ความน่าดึงดูดใจอันยาวนานของไม้
เป็นเวลาหลายพันปีมาแล้วที่มนุษย์เพลิดเพลินกับการทำไม้ให้เป็นเครื่องใช้ที่มีประโยชน์สารพัดรูปแบบ. ไม้ชนิดต่าง ๆ ส่วนใหญ่มีสี, มีลวดลายเฉพาะ, และกระทั่งมีกลิ่นที่ทำให้คนชอบ. ของใช้ต่าง ๆ ซึ่งมีประโยชน์สารพัดให้ความพึงพอใจเป็นเวลาหลายปี และในบางกรณีเป็นเวลาหลายศตวรรษ.
ตั้งแต่ยุคเริ่มแรก มีการใช้เครื่องเรือนไม้จริงในบ้าน. โดยใช้เครื่องมือแบบง่าย ๆ ชายและหญิงได้แสดงความสามารถเฉพาะตัวและความชำนิชำนาญในการทำสิ่งพื้นฐานต่าง ๆ เช่น โต๊ะ, ถ้วยชาม, ม้านั่ง, ถัง, หีบ, และเก้าอี้.
เทคโนโลยีสมัยใหม่ช่วยเร่งความเร็วในการผลิตสิ่งของต่าง ๆ ในทุกวันนี้. การนำไม้ดิบมาทำเป็นเครื่องเรือนไม้จริงโดยใช้เครื่องมือไฟฟ้า เช่น เลื่อย, สว่าน, กบ, และเครื่องขัดกระดาษทราย สามารถให้ผลที่น่าพอใจ หากแต่มีเสียงดัง. ประเทศส่วนใหญ่มีโรงงานที่นำไม้มาทำเป็นเครื่องใช้ต่าง ๆ ซึ่งสามารถผลิตเครื่องเรือนได้เป็นจำนวนมากในราคาพอประมาณ.
แต่เครื่องเรือนแบบนี้โดยมากไม่ทนทานเพราะ (1) ใช้วัสดุอย่างอื่น (ไม้อัด, แผ่นกระดาษอัด) แทนไม้ หรือ (2) เทคนิคในการต่อที่อาศัยความเร็วในการประกอบ โดยใช้เครื่องเย็บลวดหรือใช้ตะปู.
กลับไปใช้ผึ่ง
ในความพยายามที่จะเอาชนะสิ่งที่ดูเหมือนเป็นข้อบกพร่องของเทคโนโลยีสมัยใหม่ บางคนกำลังหันกลับไปใช้เครื่องมือช่างไม้สมัยก่อน คือผึ่ง. มีการนิยามว่าผึ่งเป็น “เครื่องมือสำหรับถากไม้ชนิดหนึ่ง รูปคล้ายจอบ.” ในนิวซีแลนด์ ชาวเมารีใช้ผึ่งที่ทำจากหยกขุดเรือแคนูและแต่งท่อนไม้ไว้แกะสลัก. แต่ผึ่งส่วนใหญ่ในสมัยนี้ทำจากโลหะ.
ในศตวรรษก่อน ๆ ช่างไม้ใช้ผึ่งถากแต่งโครงสร้างให้ตรงและเรียบในการก่อสร้างบ้านและในการต่อเรือ. พวกเขาใช้เท้าหนีบไม้ไว้แล้วใช้ส่วนที่เป็นใบมีดโค้ง ๆ ถากรอยนูนออกไปหรือขุดผิวหน้าไม้ให้เป็นร่อง.
เครื่องมือที่ใช้คู่กัน—มีดขูด
สิ่งที่ช่วยเพิ่มเสน่ห์แบบชนบทให้กับชิ้นงานที่ทำอยู่ และที่ใช้คู่กับผึ่ง คือมีดขูด ซึ่งเป็นเครื่องมืออีกชิ้นหนึ่งที่ขาดไม่ได้. มีดนี้ใช้เพื่อแต่งขอบหรือผิวหน้าไม้. ทั้งผึ่งและมีดขูดต้องรักษาให้คมดุจมีดโกนอยู่เสมอ.
เมื่อคุณได้เครื่องมือทั้งสองชนิดครบแล้ว ขั้นต่อไปคือหาวัตถุดิบที่เหมาะ แล้วเปลี่ยนวัสดุนั้นให้เป็นเครื่องเรือนชนิดใดก็ได้ที่คุณต้องการ. ในสายตาของช่างไม้ นี่คือสิ่งที่ทำให้วิธีทำเครื่องเรือนแบบเก่าและแบบชนบทมีข้อได้เปรียบมากทีเดียวเมื่อเทียบกับวิธีผลิตที่ใช้ทั่วไป.
ไม้กระดานที่เลื่อยอย่างหยาบ ๆ ถ้าแห้งและไม่บิดหรือโค้งงอ ก็สามารถใช้ทำเป็นเครื่องเรือนที่แข็งแรงและสวยงามได้. ไม้ดังกล่าวอาจได้จากที่ต่าง ๆ เช่น เครื่องเรือนที่ทิ้งแล้ว (ตู้เสื้อผ้า, ไม้หัวเตียง, ไม้หน้าโต๊ะ), ลังเก่าที่ใช้เก็บของ, คานของอาคารที่ถูกรื้อแล้ว, และเสารั้วเก่า.
ไม้ที่นำกลับมาใช้อีก—ถูกชุบชีวิตขึ้นใหม่
ไม้เก่าซึ่งยังไม่ถูกมอดกินหรือยังไม่ผุ สามารถทำให้กลับมามีชีวิตชีวาได้ด้วยสีที่ให้ความรู้สึกอบอุ่นและความสวยงามด้วยมือของผู้เชี่ยวชาญ.
รอยตำหนิ, รูตะปู, และรอยเว้าบนไม้สามารถสร้างลักษณะเด่นให้ไม้ที่นำกลับมาใช้ทำเครื่องเรือน. ไม่ว่าจะปล่อยไว้ตามธรรมชาติหรือย้อมสีและขัดเงา ของที่ทำจากมือของคุณจะก่อความพึงพอใจและความยินดีเพราะเป็นสิ่งที่ทำขึ้นอย่างดีและคงทน.
เหมือนกับคนสวนซึ่งพรวนดิน, ช่างปั้นซึ่งนวดดิน, คนปั่นด้ายซึ่งปั่นเส้นใยธรรมชาติ, ช่างไม้ซึ่งใช้ผึ่งหรือมีดขูดตัดแต่งชิ้นไม้ให้มีรูปทรงและแบบต่าง ๆ พบว่ามันเป็นงานที่ให้ความรู้สึกอิ่มใจพอใจเป็นอย่างยิ่ง. ใช่ นั่นเป็นงานหนัก และต้องใช้เวลานานกว่าวิธีสมัยใหม่มาก. อย่างไรก็ดี การตระหนักว่า แรงงานของคุณจะเป็นแหล่งที่ยังความพึงพอใจแก่คุณ และที่ว่าเครื่องเรือนที่ทำด้วยความชำนาญของคุณจะเป็นประโยชน์แก่ผู้รับไปเป็นเวลาหลายปีนั้น ทำให้เกิดความยินดีที่มีมาช้านานซึ่งเกี่ยวพันใกล้ชิดกับการทำงานกับไม้.
ข้อแนะเรื่องเทคนิค
ใช่ว่าผึ่งจะเหมาะกับการถากไม้ทุกชนิด. เสี้ยนในไม้เนื้อแข็งของเขตร้อนปกติแล้วไม่เอื้ออำนวยต่อการใช้ผึ่ง. โดยทั่วไปแล้ว ผึ่งเหมาะที่จะใช้กับไม้เนื้ออ่อนกว่าและมีลายเสมอกัน. ตาไม้ไม่น่าเป็นปัญหา. คุณสามารถใช้สิ่วเล็บมือเจาะเอาตาไม้เหล่านั้นออก ด้วยเหตุนี้จึงทำให้ผิวไม้ที่คุณกำลังเตรียมอยู่มีลักษณะพิเศษ.
บ่อยครั้งสีที่ดีที่สุดพบในไม้กระดานที่เลื่อยจากแก่นของต้นไม้. เครื่องเรือนที่ทำจากไม้แบบนี้แทบไม่จำเป็นต้องย้อมสี. อย่างไรก็ดี หากคุณต้องการทำไม้ธรรมดาให้มีสีเข้มขึ้นหรือมีลักษณะพิเศษ ก็มีสีย้อมไม้มากมายให้คุณเลือกตามความพอใจของคุณ.
แม้แต่ขั้นตอนนี้ก็ไม่จำเป็นต้องจ่ายแพง. บางคนทาจาระบีลงบนไม้สีอ่อนหรือสีซีดและได้พบว่าช่วยทำให้งานฝีมือชิ้นนั้นดูดีขึ้นมาก.
เพื่อแต่งผิวไม้ครั้งสุดท้ายให้ชิ้นงานของคุณ มีโพลียูรีเทนหรือแล็กเกอร์หลายแบบซึ่งอาจพ่นหรือทาลงบนเครื่องเรือนได้. สำหรับการลงน้ำยาครั้งสุดท้ายเพื่อให้ดูเป็นธรรมชาติมากขึ้นซึ่งช่วยรักษาเนื้อไม้แทนที่จะเคลือบไว้ คุณอาจใช้น้ำมันขัดเงาทาลงบนไม้ ซึ่งน้ำมันนั้นมีส่วนผสมดังนี้: น้ำส้มสายชูห้าส่วน, น้ำมันสนสี่ส่วน, น้ำมันลินสีดดิบสองส่วน, เมทิลแอลกอฮอล์หนึ่งส่วน. ละลายขี้ผึ้งลงไปในส่วนผสมนั้นบ้าง และทาทิ้งไว้หลาย ๆ วันเพื่อให้ซึมเข้าไปในเนื้อไม้.
การเป็นช่างซึ่งให้ความอิ่มใจ
เครื่องเรือนไม้จริงซึ่งถูกทำให้มีลักษณะพิเศษเฉพาะด้วยฝีมือคุณเอง จะน่าดึงดูดใจอยู่เสมอเมื่อมันตั้งอยู่ที่มุมโปรดในบ้านของคุณ ไม่ว่ามันจะดูต่ำต้อยสักเพียงไร. ทั่วโลก ตั้งแต่กระท่อมไปจนถึงคฤหาสน์ เราสามารถพบตัวอย่างงานฝีมือที่น่าหลงใหลหลายชิ้นของช่างทำเครื่องเรือน ซึ่งบางชิ้นมีอายุย้อนไปเป็นศตวรรษ. เครื่องเรือนเหล่านี้เป็นหลักฐานถึงความชำนาญ, ความขยัน, และความอดทนของช่างเหล่านี้. พวกเขาได้รับความอิ่มอกอิ่มใจและความยินดีจากการผลิตสิ่งของต่าง ๆ ซึ่งมีคุณค่าแก่การใช้และมีความสวยงาม เมื่อเก็บรักษาไว้ด้วยความรัก. สิ่งเหล่านี้ช่วยเสริมลักษณะเฉพาะตัวให้กับที่อยู่อาศัยที่เครื่องเรือนชิ้นนั้นประดับอยู่.
ในยุคนี้ ซึ่งเป็นยุคที่ผลิตภัณฑ์พลาสติกและเรซินอัดมีอย่างดาษดื่น ต้นไม้ซึ่งเป็นของประทานอันโดดเด่นจากพระผู้สร้างของเรายังคงมีประโยชน์หลายอย่าง. ไม้ดิบเป็นของประทานอย่างหนึ่งที่ทรงจัดไว้ ซึ่งดึงดูดใจช่างให้เอามาทำเป็นเครื่องเรือนไม้อันงดงาม.
[รูปภาพหน้า 23]
รีมู
ทาวา
โอ๊ก
สนเรดิอาตาลายปุ่ม
สนทาวานิช
สนทาจาระบี
สนย้อมสีเข้ม
[รูปภาพหน้า 24]
การใช้ผึ่ง
และมีดขูด
[รูปภาพหน้า 25]
ตู้ทำด้วยมือ
[รูปภาพหน้า 25]
ชั้นเข้ามุม