จากผู้อ่านของเรา
เฮอร์ริเคน พอลลีน ดิฉันมีความสุขเสมอเมื่อระลึกว่าดิฉันเป็นส่วนหนึ่งขององค์การที่เอาใจใส่ผู้คนอย่างแท้จริง. ขอบคุณสำหรับบทความดีเยี่ยมเรื่อง “สองด้านของภัยพิบัติ.” (8 ตุลาคม 1998) น่าพอใจจริง ๆ ที่รู้ว่าคนอื่น ๆ ยอมรับว่า พยานพระยะโฮวา “มีระเบียบและซื่อสัตย์”!
ดี. เอฟ. เอส., บราซิล
การอยู่คนเดียว บทความ “ทัศนะของคัมภีร์ไบเบิล: คุณค่าของการอยู่คนเดียว” (8 ตุลาคม 1998) ดูเหมือนใช้ได้กับดิฉันเป็นส่วนตัวทีเดียว. การอยู่คนเดียวเป็นเรื่องจำเป็นเพื่อดิฉันจะทำให้ดีเสมอทั้งฝ่ายวิญญาณและด้านอารมณ์. อย่างไรก็ดี ดิฉันจะจำจุดสำคัญที่ว่า การอยู่คนเดียวเป็น “สถานที่ซึ่งให้ความพึงพอใจเมื่อแวะไปเยี่ยม แต่การค้างอยู่ที่นั่นเป็นอันตราย.”
แอล. จี., สหรัฐ
วัณโรค ดิฉันติดทีบีเมื่อ 11 ปีที่แล้ว. ข้อมูลที่ให้ไว้ถูกต้องแม่นยำมาก. บางครั้งการอ่านเรื่องนี้เหมือนการทบทวนประสบการณ์ของดิฉันเอง. ดิฉันขอบพระคุณพระยะโฮวาสำหรับชีวิตอันเป็นของประทานและคำแนะนำที่เราได้รับเป็นประจำในตื่นเถิด! เพื่อป้องกันสุขภาพของเรา.
จี. บี., อิตาลี
ผมติดโรคนี้และต้องรักษานานหกเดือน. บทความของคุณช่วยผมให้รู้มากขึ้นเกี่ยวกับโรคเพชฌฆาตชนิดนี้. ที่สำคัญยิ่งกว่าก็คือ บทความนี้ช่วยเสริมสร้างความเชื่อของผมที่ว่า ราชอาณาจักรของพระเจ้าจะทำให้มีการแก้ปัญหานี้ทั่วโลก.
พี. พี., อินโดนีเซีย
เรื่องในชีวิตจริง ดิฉันพบเสมอว่าเรื่องในชีวิตจริงในตื่นเถิด! ให้กำลังใจมากทีเดียว. เรื่องของเหว่ย ชุง ฉิ่น ประทับใจดิฉันเหลือเกิน. น่ายินดีจริง ๆ ที่คนมีค่าอย่างนั้นเป็นส่วนของผู้คนที่พระยะโฮวาทรงรวบรวมอยู่.
ไอ. ที., เยอรมนี
ลูกจะจากบ้านไป ดิฉันขอบคุณมากสำหรับชุดบทความ “เมื่อลูกจากบ้าน.” (8 กุมภาพันธ์ 1998) การปล่อยให้ลูกที่ดิฉันรักมากจากบ้านไปเป็นเรื่องที่ทำให้ปวดร้าวและสะเทือนใจ. แต่คุณพูดถูก. การอยู่โดยไม่มีลูกอยู่ด้วยค่อย ๆ ดีขึ้นจริง ๆ โดยใช้เวลาและความเข้าใจ. พวกเราที่เป็นพ่อแม่สามารถทำให้สายสัมพันธ์การสมรสสดใสอีกครั้งกับคู่ของเรา.
เอ. อี., แคนาดา
บทความนี้เป็นคำตอบสำหรับคำอธิษฐานของผม. ลูก ๆ ที่จากบ้านไปอาจเป็นเหตุแห่งความขมขื่นและความขัดแย้ง. แต่ด้วยคำแนะนำที่ดีในบทความนี้ สันติสุขและความรักเอาชนะได้.
พี. เอ็น., ฝรั่งเศส
ดิฉันรู้สึกเหมือนบทความนี้เขียนสำหรับดิฉันโดยเฉพาะ. ไม่นานมานี้เองดิฉันจากบ้านไปเพื่อรับใช้ในเขตที่มีความจำเป็นในด้านผู้เผยแพร่เต็มเวลา. ชุดบทความนี้ช่วยดิฉันให้เข้าใจว่าคุณพ่อคุณแม่รู้สึกอย่างไรและช่วยให้เอาชนะความรู้สึกผิดของดิฉันเองด้วยที่จากท่านมา. นอกจากนี้ ดิฉันจะทำตามคำแนะนำในตอนที่ว่า “ข้อแนะสำหรับลูก ๆ ที่โตแล้ว—ช่วยบิดามารดาให้ยอมปล่อย.” แม้ว่าดิฉันอยู่ห่างไกล แต่ดิฉันก็สามารถรู้สึกใกล้ชิดคุณพ่อคุณแม่ได้. ขอบคุณสำหรับบทความอย่างนี้ซึ่งมาถึงเหมาะกับเวลาเสมอ.
จี. ยู., อิตาลี
พูดติดอ่าง ในห้องเรียนดิฉัน มีสองคนที่พูดติดอ่าง. พวกเขาแทบไม่เคยให้คำตอบในชั้น และอย่างที่บทความของคุณกล่าวไว้ พอพวกเขาถูกเรียกให้อ่านออกเสียง สังเกตเห็นได้ว่าพวกเขาประหม่า. เพราะบทความของคุณ ดิฉันจึงเข้าใจได้ดีขึ้นในเรื่องความกลัวที่พวกเขาต้องเอาชนะเพื่อจะพูดในห้องเรียน.
เอส. แอล., เยอรมนี
บทความนี้เผยให้เห็นความทรงจำอันปวดร้าวมากมาย. แต่บทความนี้ก็ทำให้ผมตระหนักว่าพระยะโฮวาทรงใฝ่พระทัยมากเพียงไรและพระองค์ทรงอวยพรผมมากแค่ไหนตลอดเวลาหลายปี. ตอนที่ผมรับบัพติสมาเมื่ออายุ 11 ปี ผมปรารถนาอย่างจริงจังที่จะสรรเสริญพระยะโฮวาในฐานะผู้บรรยายสาธารณะ. ผมคิดว่าผมคงต้องรอจนถึงโลกใหม่ของพระเจ้าเพื่อจะบรรลุเป้าหมายนี้. แต่ตลอด 37 ปีที่ผ่านไป ผมได้รับสิทธิพิเศษให้บรรยายสาธารณะนับครั้งไม่ถ้วนรวมทั้งคำบรรยาย ณ การประชุมหมวดและการประชุมภาคด้วย.
อาร์. เอฟ. ดี., อังกฤษ
เนื่องจากกลัวพูดติดอ่าง ดิฉันจึงไม่ยอมออกความเห็นที่การประชุมประชาคม. ดิฉันยังกลัวพูดติดอ่างในงานประกาศตามบ้านด้วย โดยเฉพาะเวลาทำงานกับคนที่พูดคล่อง. บทความนี้ช่วยดิฉันให้เห็นว่าพระยะโฮวาทรงเข้าใจปัญหาของดิฉัน.
เค. ซี. แอล., บราซิล