สื่อลามก—ความเห็นที่ขัดแย้งกัน
“สิ่งนี้สร้างความกำหนัดที่ไม่ควรมี สิ่งนี้ปลุกเร้าความใคร่ที่ไม่ควรได้รับการสนองเลย.”—โทนี พาร์สันส์ นักเขียนคอลัมน์.
จอห์นไม่เคยคิดว่าตัวเองจะติด ‘เซ็กซ์ทางอินเทอร์เน็ต.’a เช่นเดียวกับคนอื่น ๆ อีกหลายคนที่บังเอิญเห็นภาพลามกอนาจารและห้องสนทนาเชิงกามารมณ์ วันหนึ่งขณะที่เขากำลังใช้อินเทอร์เน็ต เขาพบเว็บไซต์ที่มีห้องสนทนาเรื่องนี้โดยบังเอิญ. ไม่นาน เขาก็เอาแต่หมกมุ่นอยู่กับไซเบอร์เซ็กซ์. เขาจำได้ว่า “ผมจะรอจนกระทั่งภรรยาออกไปทำงาน แล้วก็จะรีบลุกจากที่นอนและจ้องอยู่หน้าคอมพิวเตอร์หลายชั่วโมง.” ระหว่างที่ดูติดต่อกันหลายชั่วโมง เขาไม่หยุดพักกินอาหารหรือดื่มน้ำด้วยซ้ำ. เขาบอกว่า “ผมไม่รู้สึกหิว.” เขาเริ่มโกหกภรรยาเกี่ยวกับกิจกรรมลับของเขา. สิ่งนี้เริ่มมีผลกระทบต่อสมาธิในการทำงานและทำให้เขากลายเป็นคนหวาดระแวงมากขึ้นเรื่อย ๆ. ชีวิตสมรสของเขาเริ่มได้รับผลกระทบ และในที่สุด เมื่อเขานัดพบกับผู้หญิงคนหนึ่งที่ติดต่อกันทางอินเทอร์เน็ต ภรรยาของเขาก็รู้เรื่องนี้. ปัจจุบัน จอห์นกำลังได้รับการบำบัดให้หายจากการติดสื่อลามก.
ผู้ต่อต้านสื่อลามกอนาจารชี้ถึงเรื่องคล้าย ๆ กันนี้ว่าเป็นข้อพิสูจน์ที่แสดงถึงผลกระทบอันเสื่อมทรามของสื่อลามก. พวกเขาอ้างว่า สิ่งนี้ทำลายความสัมพันธ์, เป็นการทำให้ผู้หญิงเสื่อมเสียเกียรติ, ทำร้ายเด็ก ๆ, และทำให้เกิดความคิดทางเพศแบบวิปริตและเป็นอันตราย. อีกฝ่ายหนึ่ง ผู้สนับสนุนก็ปกป้องสื่อลามกว่าเป็นการแสดงความคิดเห็นแบบเสรี และมองคนที่ต่อต้านว่าเป็นพวกที่มีความรู้สึกไวเกินไป. ผู้สนับสนุนคนหนึ่งเขียนว่า “คนเราไม่น่าจะอายในเรื่องแนวโน้มหรือความต้องการทางเพศของตัวเอง. อาจมีการใช้สื่อลามกเป็นจุดเริ่มและเป็นตัวกระตุ้นให้มีการพูดคุยเรื่องเพศกันอย่างเปิดเผย.” บางคนถึงกับอ้างว่า การแพร่หลายของสื่อลามกเป็นเครื่องหมายของสังคมที่เปิดเผยและมีสุขภาพจิตดี. นักเขียนชื่อ ไบรอัน แมกเนร์ กล่าวว่า “สังคมที่เจริญถึงระดับที่สามารถยอมรับการแสดงภาพที่โจ่งครึ่มทางเพศระหว่างผู้ใหญ่สองคนที่ยินยอมกันนั้น น่าจะเป็นสังคมที่ไม่รู้สึกอึดอัดใจกับความหลากหลายทางเพศและความเสมอภาคของผู้หญิง.”
การมีความเห็นที่หลากหลายในสังคมทำให้สื่อลามกเป็นที่ยอมรับได้ไหม? ทำไมสิ่งนี้จึงมีแพร่หลายมากเหลือเกิน? สื่อลามกเป็นอันตรายจริง ๆ ไหม? บทความถัดไปจะพิจารณาคำถามเหล่านี้.
[เชิงอรรถ]
a นามสมมุติ