สูงอายุและเป็นสุขหรือ?
หกโมงครึ่งแล้ว. เช้าวันนี้ในเมืองโซเวโตประเทศแอฟริกาใต้ช่างมีอากาศหนาวเหน็บเหลือเกิน. ถึงเวลาที่คุณยายเอเวลีนต้องลุกจากที่นอน.a บ้านของคุณยายไม่มีระบบทำความร้อน การลุกจากที่นอนจึงเป็นเรื่องที่ทรมานจริง ๆ.
คุณยายค่อย ๆ หย่อนขาลงที่ขอบเตียงด้วยความเจ็บปวดเนื่องจากเป็นโรคข้ออักเสบ. แล้วท่านก็นั่งอยู่สักพักหนึ่งพอให้หายปวด. จากนั้นคุณยายเอเวลีนตั้งท่าแล้วลุกขึ้นยืน. ท่านร้องครางด้วยความเจ็บปวด. แล้วคุณยายเอเวลีนก็ใช้มือเท้าเอว และเหมือนกับ “ตั๊กแตนเดินลากขา” ท่านค่อย ๆ เดินกะโผลกกะเผลกเข้าห้องน้ำ.—ท่านผู้ประกาศ 12:5, ล.ม.b
‘เรานี่เก่งไม่เบาเลย!’ คุณยายเอเวลีนพูดกับตัวเอง. ไม่เพียงแต่ท่านจะมีชีวิตอยู่อีกวันหนึ่งเท่านั้น แต่คุณยายยังเคลื่อนไหวร่างกายที่เจ็บปวดของท่านได้อีกด้วย.
อย่างไรก็ตาม คุณยายยังมีเรื่องที่ต้องเป็นห่วงอีกเรื่องหนึ่ง. คุณยายเอเวลีนบอกว่า “สมองของดิฉันจะ ‘ผิดปกติ’ ไป.” บางครั้งท่านนึกไม่ออกว่าเอากุญแจไปไว้ที่ไหน แต่ความคิดของท่านยังคงเฉียบแหลมอยู่. คุณยายเอเวลีนบอกว่า “ดิฉันอธิษฐานขออย่าให้ตัวเองสติเลอะเลือนไปเหมือนคนแก่บางคน.”
สมัยที่คุณยายเอเวลีนยังเป็นสาว ท่านไม่เคยคิดถึงวัยชราเลย. แต่โดยไม่ทันตั้งตัว ปีเดือนก็ล่วงไปอย่างรวดเร็ว และตอนนี้ร่างกายของคุณยายก็คอยย้ำเตือนไม่หยุดว่าท่านอายุ 74 ปีแล้ว.
บางคนที่อยู่ในสภาพที่ดีกว่าคุณยายเอเวลีนและไม่ค่อยจะมีโรคภัยร้ายแรงหรือความเครียดก็อาจมองวัยชราของตนเองว่าเป็นช่วงแห่งความสงบสุขและไม่กังวลอะไร. เช่นเดียวกับอับราฮามแห่งยุคโบราณ พวกเขาอาจถึงวัย “ชราและพึงพอใจ.” (เยเนซิศ 25:8, ล.ม.) ส่วนบางคนกลับประสบ “ยามทุกข์ร้อน” และกล่าวได้เพียงว่า “ข้าฯ ไม่เห็นชื่นชมอะไรเลย.” (ท่านผู้ประกาศ 12:1) ในการสำรวจครั้งหนึ่ง มีผู้คนมากมายจริง ๆ ที่มองการเกษียณอายุในแง่ร้ายจนวารสารนิวส์วีกเสนอให้เรียกวัยนี้ว่า “วัยที่มืดมน.”
คุณมีทัศนะอย่างไรต่อวัยชรา? มีปัญหาอะไรบ้างที่ผู้สูงอายุต้องเผชิญ? ความเสื่อมถอยทั้งในด้านความคิดและสติปัญญาเป็นสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้จริง ๆ ไหมในวัยชรา? จะทำอะไรได้บ้างเพื่อส่งเสริมความสงบใจในวัยชรานี้?
[เชิงอรรถ]
a บางชื่อในบทความชุดนี้เป็นนามสมมุติ.
b ข้อความตอนนี้ที่พระธรรมท่านผู้ประกาศในคัมภีร์ไบเบิลอันเก่าแก่ได้รับการยอมรับมานานแล้วว่าเป็นบทกวีที่พรรณนาถึงความยากลำบากของวัยชราได้อย่างลึกซึ้งยิ่ง.