ทัศนะของคัมภีร์ไบเบิล
ผิดไหมที่จะดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์?
“เหล้าองุ่นทำให้เกิดการเย้ยหยัน, และสุราทำให้เกิดการพาลเกเร; และผู้ใดมัวเมาด้วยสองสิ่งนั้นก็เป็นโฉดเขลา.” ข้อความนี้ซึ่งอยู่ในคัมภีร์ไบเบิลที่สุภาษิต 20:1 บ่งชี้ไหมว่าเป็นเรื่องผิดที่จะดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์? บางคนคิดเช่นนั้น. เพื่อเป็นหลักฐานเพิ่มเติมพวกเขาชี้ไปยังเรื่องราวต่าง ๆ ในคัมภีร์ไบเบิลซึ่งการกระทำที่ไม่ดีเป็นผลมาจากการใช้แอลกอฮอล์มากเกินไป.—เยเนซิศ 9:20-25.
นอกจากนั้นยังมีผลเสียหายร้ายแรงจากการดื่มมากเกินไป เช่น โรคตับแข็ง, อุบัติเหตุที่น่าเศร้า, ความหายนะทางการเงิน, การทำร้ายคนในครอบครัว, และอันตรายต่อทารกในครรภ์. อาจเป็นเพราะผลเสียที่ร้ายกาจเช่นนี้ สารานุกรม เดอะ เวิลด์ บุ๊ก จึงกล่าวว่า “หลายศาสนาสอนว่าการดื่มแอลกอฮอล์เป็นการผิดศีล.” แต่การดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์เป็นเรื่องที่ผิดศีลธรรมจริง ๆ ไหม? คัมภีร์ไบเบิลห้ามการดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ทุกชนิดโดยเด็ดขาดไหม?
คัมภีร์ไบเบิลกล่าวอย่างไร?
คัมภีร์ไบเบิลเตือน ถึงผลเสียของการดื่มแอลกอฮอล์มากเกินไป. เอเฟโซ 5:18 แนะเตือนว่า “อย่าเมาเหล้าองุ่นอันเป็นเหตุให้เสียคนไป.” นอกจากนั้น สุภาษิต 23:20, 21 กระตุ้นเตือนว่า “อย่ามั่วสุมกับนักเสพเหล้าองุ่น; หรือกับคนกินเนื้อเติบ: ด้วยว่าคนขี้เมาและคนกินเติบคงจะมาถึงการยากจน.” และยะซายา 5:11 ก็กล่าวว่า “วิบัติแก่คนที่ลุกขึ้นแต่เช้ามืด, เพื่อจะไปดื่มเหล้าอีกต่อไป, แล้วก็นั่งเฉื่อยแฉะอยู่จนดึกดื่น, จนเขาเมาหยำเปไป!”
คัมภีร์ไบเบิลยังกล่าวถึงความเพลิดเพลินและประโยชน์ของการดื่มอย่างพอประมาณด้วย. ตัวอย่างเช่น บทเพลงสรรเสริญ 104:15 (ฉบับแปลใหม่) กล่าวว่าของประทานอย่างหนึ่งของพระเจ้าคือ “เหล้าองุ่นซึ่งให้ใจมนุษย์ยินดี.” และท่านผู้ประกาศ 9:7 (ฉบับแปลใหม่) กล่าวว่า บำเหน็จสำหรับการทำงานที่ดีคือ “ไปรับประทานอาหารของเจ้าด้วยความชื่นชม และไปดื่มเหล้าองุ่นของเจ้าด้วยความร่าเริง.” เนื่องจากรู้ถึงประโยชน์ของการดื่มเหล้าองุ่นที่มีต่อสุขภาพ เปาโลบอกติโมเธียวว่า อย่า “กินแต่น้ำอย่างเดียวต่อไป, แต่จงใช้เหล้าองุ่นบ้างเล็กน้อย, เพื่อประโยชน์แก่กะเพาะอาหารของท่าน, และเพื่อบำบัดโรคที่บังเกิดแก่ท่านเนือง ๆ.” (1 ติโมเธียว 5:23) คัมภีร์ไบเบิลยังกล่าวว่าแอลกอฮอล์สามารถช่วยคนเราให้ทนกับความทุกข์ใจได้.—สุภาษิต 31:6, 7.
เห็นได้ชัด คัมภีร์ไบเบิลไม่ได้ห้ามเรื่องการดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์. อย่างไรก็ตาม คัมภีร์ไบเบิลตำหนิการดื่มมากเกินไปและการเมา. ด้วยเหตุนี้ เปาโลจึงแนะเตือนคริสเตียนผู้ดูแล, ผู้ช่วยงานรับใช้, และผู้หญิงสูงอายุไม่ให้ดื่ม “เหล้าองุ่นมาก” และท่านแนะนำติโมเธียวให้ดื่ม “เหล้าองุ่นบ้างเล็กน้อย.” (1 ติโมเธียว 3:2, 3, 8; ติโต 2:2, 3) คริสเตียนทุกคนได้รับการเตือนให้ระลึกว่า “คนเมาเหล้า” จะ “ไม่ได้รับส่วนในแผ่นดินของพระเจ้า.”—1 โกรินโธ 6:9, 10.
น่าสังเกตด้วยว่า คัมภีร์ไบเบิลเชื่อมโยงการเมาเหล้ากับการกินเติบ และสั่งให้หลีกเลี่ยงทั้งสองอย่างนี้. (พระบัญญัติ 21:20) ถ้าคำแนะนำนี้มีจุดประสงค์เพื่อไม่ให้เราดื่มแอลกอฮอล์เลย นั่นก็หมายความว่าการกินอาหารแม้แต่เพียงเล็กน้อยก็ผิดด้วยมิใช่หรือ? เปล่าเลย การดื่มจนเมามายและการกินอย่างตะกละตะกลามต่างหากที่คัมภีร์ไบเบิลบอกว่าผิด ไม่ใช่การกินการดื่มอย่างพอประมาณ.
พระเยซูทรงทำอย่างไร?
อัครสาวกเปโตรบอกว่า พระคริสต์ทรงวาง “แบบอย่างแก่ [เรา], เพื่อ [เรา] จะได้ตามรอยพระบาทของพระองค์. พระองค์ไม่ได้ทรงกระทำบาปประการใด.” (1 เปโตร 2:21, 22) ดังนั้น พระเยซูทรงมองเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์อย่างไร? การอัศจรรย์ครั้งแรกที่พระองค์ทำคือการเปลี่ยนน้ำให้เป็นเหล้าองุ่น. พระเยซูเปลี่ยนน้ำให้เป็นเหล้าองุ่นแบบไหน? “เจ้าภาพ” ชมเชยเจ้าบ่าวเรื่องเหล้าองุ่นที่ได้มาจากการอัศจรรย์นี้. เขาบอกว่า “ใคร ๆ เขาก็เอาเหล้าองุ่นอย่างดีมาให้ก่อนเมื่อได้ดื่มกันมากแล้วจึงเอาที่ไม่สู้ดีมาแต่ท่านเก็บเหล้าองุ่นอย่างดีไว้จนถึงบัดนี้.”—โยฮัน 2:9, 10, ฉบับแปลใหม่.
การดื่มเหล้าองุ่นเป็นส่วนหนึ่งของการฉลองปัศคา และพระเยซูทรงใช้เหล้าองุ่นเมื่อพระองค์ทรงตั้งการฉลองอาหารมื้อเย็นขององค์พระผู้เป็นเจ้า. ขณะที่ยื่นถ้วยเหล้าองุ่นให้เหล่าสาวก พระองค์บอกพวกเขาว่า “จงกินจากจอกนี้ทุกคนเถิด.” เนื่องจากพระองค์ทรงทราบว่าความตายกำลังใกล้เข้ามา พระองค์จึงตรัสต่อไปว่า “เราจะไม่กินผลแห่งต้นองุ่นนี้ต่อไปอีกจนวันนั้นมาถึง, คือวันที่เราจะกินกับพวกท่านใหม่ในแผ่นดินแห่งพระบิดาของเรา.” (มัดธาย 26:27, 29) ใช่แล้ว ผู้คนรู้กันว่าพระเยซูทรงดื่มเหล้าองุ่น.—ลูกา 7:34.
เราควรทำอย่างไร?
แม้ว่าคัมภีร์ไบเบิลไม่ได้ห้ามเรื่องการดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเราจำเป็นต้องดื่มเครื่องดื่มแบบนั้น. มีเหตุผลหลายอย่างที่เราอาจหลีกเลี่ยง. ตัวอย่างเช่น คนที่เคยติดเหล้ารู้ถึงอันตรายของการดื่มแม้เพียงแก้วเดียว. หญิงมีครรภ์อาจงดดื่มเนื่องจากเกรงว่าจะเกิดอันตรายกับทารกในครรภ์ของเธอ. และเนื่องจากรู้ว่าแอลกอฮอล์ทำให้การตัดสินใจและปฏิกิริยาตอบสนองช้าลง คนที่ขับรถจะงดเว้นจากการทำอะไรที่ทำให้ชีวิตของเขาหรือของคนอื่นเสี่ยงอันตราย.
คริสเตียนคงไม่ต้องการเป็นเหตุให้เกิดการสะดุดกับคนที่ถือว่าการดื่มเป็นสิ่งผิด. (โรม 14:21) นับว่าสุขุมที่คริสเตียนจะไม่ใช้เครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์เมื่อออกไปทำงานเผยแพร่ตามบ้าน. เป็นที่น่าสังเกตว่า ตามกฎหมายของพระเจ้าในสมัยชาติอิสราเอลโบราณ พวกปุโรหิตถูกห้ามไม่ให้ “ดื่มเหล้าองุ่นหรือสุรา” เมื่อทำงานรับใช้อย่างเป็นทางการ. (เลวีติโก 10:9, ฉบับแปลใหม่) นอกจากนั้น ในประเทศที่การดื่มแอลกอฮอล์เป็นสิ่งผิดกฎหมายหรือมีการจำกัดการดื่มแอลกอฮอล์ คริสเตียนจะเชื่อฟังกฎหมายนั้น.—โรม 13:1.
ขณะที่การตัดสินใจว่าจะดื่มหรือไม่ หรือจะดื่มมากน้อยแค่ไหน เป็นการตัดสินใจส่วนตัว แต่คัมภีร์ไบเบิลก็สนับสนุนการประมาณตน. คัมภีร์ไบเบิลกล่าวว่า “ถ้าท่านทั้งหลายจะกินจะดื่มก็ดี, หรือจะทำประการใดก็ดี, จงกระทำทุกสิ่งให้เป็นที่ถวายเกียรติยศแก่พระเจ้า.”—1 โกรินโธ 10:31.
คุณเคยสงสัยไหม?
◼ พระคัมภีร์มีคำเตือนอย่างไรในเรื่องการใช้แอลกอฮอล์?—1 โกรินโธ 6:9, 10.
◼ พระเยซูคริสต์เคยดื่มแอลกอฮอล์ไหม?—ลูกา 7:34.
◼ อะไรช่วยชี้นำคริสเตียนแท้ในเรื่องการกินดื่ม?—1 โกรินโธ 10:31.