ขั้นที่ 4
วางกฎของครอบครัวให้ชัดเจนและใช้กฎนั้นทันที
ทำไมขั้นตอนนี้จึงสำคัญ? โรนัลด์ ไซมอนส์ นักสังคมวิทยาของมหาวิทยาลัยจอร์เจีย กล่าวว่า “ความจริงคือ เด็กจะประพฤติตัวดีกว่าเมื่อมีกฎที่ชัดเจนและการลงโทษที่แน่นอน. หากปราศจากกฎเกณฑ์ที่แน่นอนเช่นนั้น เด็กจะกลายเป็นคนที่คิดถึงแต่เรื่องของตัวเอง, เห็นแก่ตัว, และไม่มีความสุข แล้วก็พลอยทำให้คนรอบข้างไม่มีความสุขไปด้วย.” พระคำของพระเจ้าบอกไว้อย่างเรียบง่ายว่า “บุคคลผู้รักบุตรย่อมเฆี่ยนตีสั่งสอน.”—สุภาษิต 13:24.
ปัญหา: การวางข้อจำกัดที่สมเหตุสมผลในเรื่องความประพฤติของลูกและใช้ข้อจำกัดนั้นกับเขาจำต้องใช้เวลา, ความพยายาม, และความบากบั่นพากเพียร. และดูเหมือนเป็นธรรมชาติของเด็กที่จะท้าทายข้อจำกัดเหล่านั้น. ไมค์กับซอนยา ซึ่งเลี้ยงลูกสองคนสรุปปัญหานี้ได้ดี. พวกเขาบอกว่า “เด็กคือคนตัวเล็ก ๆ ที่มีความคิดจิตใจและความปรารถนาของตัวเองและมีแนวโน้มจะทำผิดมาตั้งแต่เกิด.” พ่อแม่คู่นี้รักลูกสาวของพวกเขามาก. แต่พวกเขาก็ยอมรับว่า “บางครั้งเด็ก ๆ ก็ดื้อและเห็นแก่ตัว.”
ทางแก้: จงเลียนแบบวิธีที่พระยะโฮวาปฏิบัติกับชาติอิสราเอล. วิธีหนึ่งที่พระองค์แสดงความรักต่อประชาชนของพระองค์คือ ให้รายละเอียดที่ชัดเจนเกี่ยวกับกฎหมายที่พระองค์คาดหมายให้พวกเขาปฏิบัติตาม. (เอ็กโซโด 20:2-17) พระองค์อธิบายถึงผลที่เกิดจากการไม่เชื่อฟังกฎหมายเหล่านั้น.—เอ็กโซโด 22:1-9.
ฉะนั้น คุณอาจจะลองทำรายการกฎของบ้านหรือข้อกำหนดซึ่งคุณคิดว่าลูกต้องเชื่อฟัง. พ่อแม่บางคนแนะนำว่าควรมีกฎเพียงไม่กี่ข้อ อาจราว ๆ ห้าข้อ. กฎของบ้านที่เลือกอย่างดีเพียงไม่กี่ข้อจะบังคับใช้ได้ไม่ยากและย่อมจดจำได้ง่ายกว่า. เขียนโทษของการฝ่าฝืนไว้ข้าง ๆ กฎเหล่านั้น. จงทำให้แน่ใจว่าการลงโทษเป็นแบบสมเหตุสมผลและคุณเต็มใจจะทำตามนั้น. จงทบทวนกฎเหล่านั้นเป็นประจำเพื่อว่าทุกคน รวมทั้งพ่อและแม่ จะรู้แน่ชัดว่ามีการคาดหมายให้ทำอะไร.
หากมีการฝ่าฝืนกฎ จงลงโทษโดยเร็ว และทำด้วยท่าทีสงบ, หนักแน่น, และคงเส้นคงวา. โปรดจำไว้ว่า ถ้าคุณกำลังโกรธอยู่ รอให้อารมณ์เย็นลงเสียก่อนจึงค่อยตีสอนลูก. (สุภาษิต 29:22) อย่างไรก็ตาม อย่าผัดวันประกันพรุ่ง. อย่ายอมให้มีการต่อรอง. ถ้าคุณทำอย่างนั้น ลูกของคุณก็จะคิดว่ากฎที่ตั้งไว้เป็นเรื่องไม่จริงจัง. นั่นก็จะเป็นเหมือนที่คัมภีร์ไบเบิลกล่าวไว้ว่า “เพราะการตัดสินการกระทำชั่วนั้นเขาไม่ได้ลงโทษโดยเร็ว เหตุฉะนั้นใจบรรดาบุตรของมนุษย์จึงเจตนามุ่งที่จะกระทำความอธรรม.”—ท่านผู้ประกาศ 8:11, ฉบับแปลใหม่.
คุณจะใช้อำนาจของคุณในวิธีใดได้อีกเพื่อจะเป็นประโยชน์แก่ลูกของคุณ?
[คำโปรยหน้า 6]
“ให้ถ้อยคำของท่านเป็นคำตรงเถิด จริง ก็ว่าจริง, ไม่ก็ว่าไม่.”—มัดธาย 5:37