พระเจ้าสนใจไหม?
ในเช้าวันที่ 1 พฤศจิกายน 1755 เกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ในกรุงลิสบอน โปรตุเกส. เกิดสึนามิและไฟไหม้ตามมา ซึ่งทำให้เมืองเสียหายมากและหลายพันคนเสียชีวิต.
หลังจากเกิดแผ่นดินไหวในเฮติเมื่อปี 2010 บทบรรณาธิการของหนังสือพิมพ์แนชันแนล โพสต์ แห่งแคนาดากล่าวว่า “โศกนาฏกรรมใหญ่ ๆ ทุกครั้งทำให้มนุษย์สงสัยว่าพระเจ้ามีจริงไหม. แต่โศกนาฏกรรมบางครั้งหนักกว่าครั้งอื่น ๆ ตัวอย่างเช่น แผ่นดินไหวครั้งนี้ซึ่งเทียบได้กับการทำลายล้างกรุงลิสบอนในสมัยก่อน.” บทความลงท้ายว่า “พระเจ้าอาจทอดทิ้งเฮติไปแล้ว.”
พระยะโฮวาพระเจ้า “ผู้ใหญ่ยิ่งสูงสุด” ทรงมีอำนาจอันไร้ขีดจำกัด และสามารถทำให้ความทุกข์สิ้นสุดลงได้. (บทเพลงสรรเสริญ 91:1) ยิ่งกว่านั้น เรามั่นใจได้ว่าพระองค์ใฝ่พระทัยในพวกเรา. เพราะอะไร?
เรารู้อะไรเกี่ยวกับพระเจ้า?
พระเจ้ารู้สึกสงสารมนุษย์ที่มีความทุกข์. เมื่อชาวอิสราเอลเป็นทาสในอียิปต์และถูกชาวอียิปต์ข่มเหง พระเจ้าตรัสกับโมเซว่า “แท้จริงเราได้เห็นความทุกข์ของพวกพลไพร่ของเราที่อยู่ประเทศอายฆุบโต; เราได้ยินเสียงร้องของเขาเพราะการกระทำของนายงานนั้น; เรารู้ถึงความทุกข์โศกของเขา.” (เอ็กโซโด 3:7) เรื่องนี้แสดงถึงอะไร? แสดงว่าพระเจ้าสนใจและห่วงใยมนุษย์เมื่อต้องทนทุกข์. ดังจะเห็นได้จากหลายศตวรรษต่อมาเมื่อผู้พยากรณ์ยะซายาห์เขียนถึงชาวอิสราเอลว่า “พระองค์ทรงทุกข์พระทัยในความทุกข์ใจทั้งสิ้นของพวกเขา.”—ยะซายา 63:9, ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย
“ทางทั้งปวงของพระองค์ยุติธรรม.” (พระบัญญัติ 32:4) พระเจ้าทรงยุติธรรมและไม่ลำเอียง. พระองค์ “ระวังรักษามรคาแห่งสิทธชนทั้งหลายของพระองค์.” แต่นอกจากนั้น พระองค์จะ “ทรงก่อความทุกข์ลำบากแก่คนที่ทำให้ [ผู้ชอบธรรม] ทุกข์ลำบากเป็นการตอบแทน” ด้วย. (สุภาษิต 2:8; 2 เทสซาโลนิเก 1:6, 7) “พระองค์ไม่ได้ลำเอียงเข้าข้างเจ้านาย หรือเห็นแก่คนรวยมากกว่าคนจน เพราะพวกเขาล้วนเป็นฝีพระหัตถ์ของพระองค์.” (โยบ 34:19, ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย ) นอกจากนี้ พระเจ้ายังทราบวิธีที่ดีที่สุดในการจัดการกับความทุกข์ของมนุษย์อีกด้วย. เมื่อเทียบกันแล้ว วิธีแก้ของมนุษย์อาจเปรียบได้กับการใช้พลาสเตอร์ยาปิดบาดแผลที่ถูกยิง. ถึงแม้พลาสเตอร์ยาจะปิดบาดแผลข้างนอกได้ แต่มันไม่ช่วยรักษาสาเหตุที่แท้จริงหรือช่วยบรรเทาความเจ็บปวดเลย.
แพทย์จะใช้พลาสเตอร์ยารักษาบาดแผลที่ถูกยิงไหม?
พระเจ้า “เปี่ยมด้วยความเมตตาและความกรุณา . . . บริบูรณ์ด้วยความกรุณารักใคร่.” (เอ็กโซโด 34:6, ล.ม.) คำว่า “เมตตา” ที่ใช้ในคัมภีร์ไบเบิล แสดงถึงความเห็นอกเห็นใจอย่างอบอุ่นและความสงสารที่กระตุ้นให้คนหนึ่งช่วยเหลืออีกคนหนึ่ง. รากศัพท์ภาษาฮีบรูที่มีการแปลว่า “ความกรุณา” ได้รับการจำกัดความว่า “การที่บุคคลหนึ่งให้การช่วยเหลือผู้ขัดสนด้วยความรู้สึกจากหัวใจ.” ตามที่กล่าวไว้ในพจนานุกรมเทววิทยาว่าด้วยพันธสัญญาเดิม (ภาษาอังกฤษ) คำที่ได้รับการแปลว่า “ความกรุณารักใคร่” หมายรวมถึง “การยื่นมือเข้าไปจัดการเพื่อประโยชน์ของบางคนที่ประสบเหตุร้ายหรือความทุกข์เดือดร้อน.” พระยะโฮวาพระเจ้าไม่เพียงแค่รู้สึกเจ็บปวดเมื่อมนุษย์เป็นทุกข์ แต่พระองค์ถูกกระตุ้นด้วยความเมตตากรุณาและความกรุณารักใคร่ให้ลงมือช่วยเหลือ. ฉะนั้น เรามั่นใจได้ว่าพระองค์จะจัดการกับความทุกข์.
บทความก่อนหน้านี้กล่าวถึงปัจจัยสามอย่างซึ่งทำให้มนุษย์ประสบความทุกข์มากมายในทุกวันนี้. ไม่มีปัจจัยไหนเลยที่เกิดมาจากพระเจ้า. ให้เรามาพิจารณาดูว่าอะไรเป็นสาเหตุของปัจจัยเหล่านั้น.
การตัดสินใจของตัวเอง
ในตอนเริ่มต้น อาดามอยู่ภายใต้การปกครองของพระเจ้า. อย่างไรก็ตาม เมื่อมีทางเลือก เขาตัดสินใจปฏิเสธการปกครองของพระเจ้าและอยากลองรับผลของการไม่หมายพึ่งพระองค์. เขาไม่ใส่ใจคำเตือนของพระยะโฮวาซึ่งบันทึกไว้ที่เยเนซิศ 2:17: “เจ้าจะตาย . . . เป็นแน่.” การไม่ยอมอยู่ใต้การปกครองอันสมบูรณ์พร้อมของพระเจ้ายังผลให้เกิดบาปและความไม่สมบูรณ์. คัมภีร์ไบเบิลอธิบายว่า “บาปเข้ามาในโลกเพราะคนคนเดียวและความตายเกิดขึ้นเพราะบาปนั้น และความตายจึงลามไปถึงทุกคนเพราะทุกคนเป็นคนบาปอยู่แล้ว.” (โรม 5:12) แต่พระเจ้าจะขจัดผลของบาป.
เหตุบังเอิญ
ดังที่กล่าวข้างต้น อาดามมนุษย์คนแรกปฏิเสธการชี้นำจากพระเจ้า ซึ่งเป็นการชี้นำที่จะปกป้องมนุษย์ให้ปลอดภัย แม้แต่ในกรณีที่เกิดภัยธรรมชาติ. อาจเปรียบการตัดสินใจของเขากับคนไข้ที่ไม่ยอมรับการรักษาจากแพทย์ที่เชี่ยวชาญและมีประสบการณ์. ถ้าคนไข้คนนั้นไม่รู้ถึงอันตรายและความเสี่ยงทางสุขภาพซึ่งแพทย์รู้ดี เขาอาจต้องทนทุกข์จากการที่เขาตั้งใจจะไม่รับรู้เรื่องดังกล่าว. คล้ายกัน การบริหารจัดการแผ่นดินโลกอย่างผิด ๆ ของมนุษย์นั่นแหละซึ่งบ่อยครั้งเป็นสาเหตุสำคัญของภัยธรรมชาติ. สิ่งนี้รวมไปถึงการก่อสร้างที่ไม่ปลอดภัยและการไม่ใส่ใจพลังธรรมชาติของโลก. อย่างไรก็ตาม พระเจ้าจะไม่ยอมให้โลกเป็นอย่างนี้ตลอดไป.
“ผู้ปกครองโลก”
ทำไมพระเจ้ายอมให้ซาตานปกครองโลกหลังจากการกบฏของมัน? หนังสือเล่มหนึ่งกล่าวว่า “รัฐบาลชุดใหม่ไม่ว่าในระบอบใดจะมีช่วงเวลาสั้น ๆ ในตอนแรกซึ่งพวกเขาสามารถกล่าวโทษรัฐบาลชุดเก่าสำหรับปัญหาต่าง ๆ.” ถ้าพระยะโฮวาโค่นล้ม “ผู้ปกครองโลก” ก่อนเวลาอันควร ซาตานก็สามารถกล่าวโทษว่าปัญหาต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในช่วงที่มันปกครองนั้นเกิดมาจากพระเจ้าซึ่งปกครองก่อนหน้ามัน. (โยฮัน 12:31) อย่างไรก็ตาม การยอมให้เวลาผ่านไปเพียงพอที่ซาตานจะแสดงอำนาจการปกครองอย่างเต็มที่เหนือแผ่นดินโลกได้พิสูจน์แล้วว่ามันเป็นผู้ปกครองที่ล้มเหลว. กระนั้น ยังมีคำถามที่ว่า เราจะแน่ใจได้อย่างไรว่าความทุกข์จะสิ้นสุดลง?