หนุ่มสาวถามว่า
ลูกผู้ชายเป็นอย่างไร?
“พ่อเสียชีวิตตอนผมอายุสามขวบ. บางครั้งผมรู้สึกอิจฉาคนที่มีพ่อ. ดูเหมือนว่าพวกเขามีความมั่นใจมากกว่าผมเยอะ.”—อะเล็กซ์ a
“ผมแทบไม่รู้จักพ่อเลย. ผมต้องเรียนรู้ด้วยตัวเองว่าลูกผู้ชายเป็นอย่างไร.”—โจนาทาน
คุณเคยรู้สึกคล้าย ๆ กับสองคนนี้ไหม? ลูกผู้ชายเป็นอย่างไร? ใครจะตอบได้? คุณกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ไหม?
ถ้าอย่างนั้น ให้ดูว่าคุณจะเอาชนะข้อท้าทายสองอย่างที่กล่าวถึงในบทความนี้ได้โดยวิธีใด.
ข้อท้าทายที่ 1: มีความคิดผิด ๆ ในเรื่องลูกผู้ชาย
สิ่งที่คนพูด:
ลูกผู้ชายต้องแข็งกร้าว; ไม่ร้องไห้.
ลูกผู้ชายจะไม่ให้ใครมาบอกว่าเขาต้องทำอะไร.
ผู้ชายดีกว่าผู้หญิง.
มองอีกมุมหนึ่ง: นิสัยของลูกผู้ชายตรงข้ามกับนิสัยของเด็ก. คริสเตียนอัครสาวกเปาโลเขียนว่า “ตอนที่ข้าพเจ้าเป็นเด็ก ข้าพเจ้าเคยพูดอย่างเด็ก คิดอย่างเด็ก หาเหตุผลอย่างเด็ก แต่ตอนนี้ข้าพเจ้าเป็นผู้ใหญ่แล้ว ข้าพเจ้าจึงได้เลิกนิสัยอย่างเด็ก.” (1 โครินท์ 13:11) พูดอีกอย่างหนึ่ง เมื่อคุณเลิกคิด พูด หรือทำตัวอย่างเด็ก และเริ่มคิด พูด หรือทำตัวอย่างผู้ใหญ่ นั่นแหละแสดงว่าคุณเป็นลูกผู้ชายจริง ๆ.b
ลองทำอย่างนี้: เขียนว่าคุณจะตอบคำถามต่อไปนี้อย่างไร.
ผมเลิก “นิสัยอย่างเด็ก” อะไรไปบ้างแล้ว?
ผมจะปรับปรุงตัวในแง่มุมใดได้บ้าง?
แนะให้อ่าน: ลูกา 7:36-50. จากเรื่องที่ได้อ่านไป พระเยซูพิสูจน์พระองค์เองอย่างไรว่าทรงเป็นผู้ชายที่เข้มแข็งโดย (1) ยืนหยัดในสิ่งที่ถูกต้อง และ (2) ปฏิบัติต่อผู้อื่นด้วยความนับถือ รวมทั้งต่อผู้หญิง.
“ผมชื่นชมเพื่อนคนหนึ่งมาก เขาชื่อเคน. เขาเป็นคนเข้มแข็งและขยันรับใช้ แต่ขณะเดียวกันก็อ่อนโยน. ตัวอย่างของเขาสอนผมว่าการเป็นลูกผู้ชายไม่ได้หมายความว่าคุณต้องดูถูกคนอื่นเพื่อให้ตัวเองดูดี.”—โจนาทาน
ข้อท้าทายที่ 2: ไม่มีพ่อเป็นแบบอย่าง
สิ่งที่คนพูด:
ถ้าพ่อของคุณไม่ค่อยสนใจครอบครัว คุณไม่มีวันรู้ว่าลูกผู้ชายเป็นอย่างไร.
ถ้าพ่อของคุณวางตัวอย่างไม่ดี คุณจะทำตามอย่างพ่อ.
มองอีกมุมหนึ่ง: หากคุณมีประสบการณ์ในวัยเด็กไม่ค่อยดี ไม่ได้หมายความว่าชีวิตคุณต้องล้มเหลว! ชีวิตคุณขึ้นอยู่กับคุณ. (2 โครินท์ 10:4) คุณอาจทำตามคำแนะนำที่กษัตริย์ดาวิดให้แก่โซโลมอนราชบุตรที่ว่า “จงเข้มแข็งและสำแดงตัวของเจ้าให้เป็นลูกผู้ชาย.”—1 กษัตริย์ 2:2, พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับ 1971
จริงอยู่ การเติบโตขึ้นโดยไม่มีพ่อหรือมีพ่อที่แทบจะไม่เอาใจใส่ดูแลคุณอาจเป็นเรื่องยาก. อะเล็กซ์ ซึ่งกล่าวถึงในตอนต้น บอกว่า “การไม่รู้จักพ่อถือเป็นปมด้อย. ผมอายุ 25 ปีแล้ว แต่เพิ่งรู้ว่าควรวางตัวอย่างไรทั้ง ๆ ที่ควรจะรู้ตั้งนานแล้ว.” คุณจะทำอย่างไรถ้ามีความรู้สึกคล้าย ๆ กับอะเล็กซ์?
ลองทำอย่างนี้: หาใครสักคนที่เป็นแบบอย่างที่ดีที่จะช่วยให้คุณรู้ว่าผู้ชายควรวางตัวอย่างไร.c ถามเขาว่าลูกผู้ชายควรจะมีลักษณะนิสัยอย่างไร และขอคำแนะนำจากเขาว่าคุณ จะมีลักษณะนิสัยเหล่านั้นได้อย่างไร.—สุภาษิต 1:5
แนะให้อ่าน: สุภาษิตบท 1-9. สังเกตคำแนะนำที่พ่อคนหนึ่งให้แก่ลูก ซึ่งจะช่วยเขาให้เติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่มีความสุขุมและยำเกรงพระเจ้า.
“แม้ว่าไม่มีพ่อ แต่ผมดีใจที่ผมโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ที่มีความรับผิดชอบ. ผมมองอนาคตในแง่ดีและมั่นใจว่าชีวิตผมจะไม่มีวันล้มเหลว.”—โจนาทาน
a บางชื่อในบทความนี้เป็นชื่อสมมุติ.
b ดูกรอบ “เด็กกับผู้ใหญ่.”
c อาจเป็นผู้ปกครองในประชาคมก็ได้.
ลองถามพ่อแม่ของคุณดูสิ
พ่อแม่คิดว่า ลูกผู้ชายควรมีคุณลักษณะอะไรบ้าง? และผมต้องปรับปรุงตัวอย่างไรเพื่อจะเป็นผู้ใหญ่?