เรื่องที่ 94
พระองค์รักเด็ก ๆ
ดูพระเยซูเอาแขนโอบตัวเด็กชายคนนี้ซิ. เธอคงเห็นได้ว่าพระเยซูสนใจในพวกเด็ก ๆ อย่างแท้จริง. คนที่กำลังตั้งตาดูอยู่นั้นคือพวกอัครสาวก. พระเยซูบอกกับเขาว่าอย่างไร? ให้เราพิจารณาดู.
พระเยซูและพวกอัครสาวกเพิ่งกลับจากการเดินทางไกล. พวกอัครสาวกโต้แย้งกันระหว่างที่เดินมาตามทาง. เมื่อมาถึงแล้วพระเยซูถามเขาว่า: ‘เมื่อมาตามทางนั้นพวกท่านเถียงเรื่องอะไรกัน?’ แท้จริงพระเยซูรู้เรื่องที่เขาโต้เถียงกันนั้นแล้ว. แต่ที่ถามก็เพื่อดูว่าเขาจะบอกพระองค์หรือไม่.
พวกอัครสาวกไม่ตอบ เพราะขณะที่มาตามทางนั้นเขาโต้เถียงกันว่า คนไหนในพวกเขาจะได้เป็นใหญ่. อัครสาวกบางคนอยากจะเป็นคนสำคัญยิ่งกว่าคนอื่น ๆ. พระเยซูจะบอกเขาอย่างไรว่า การที่อยากเป็นใหญ่เช่นนั้นไม่ถูก?
พระองค์จึงเรียกเด็กชายคนนี้ให้มายืนอยู่ต่อหน้าพวกเขา แล้วตรัสกับสาวกว่า: ‘เราอยากจะให้พวกท่านรู้แน่นอนถึงข้อนี้. ท่านจะเข้าในราชอาณาจักรของพระเจ้าไม่ได้ จนกว่าท่านเปลี่ยนใจเป็นเหมือนเด็กเล็ก ๆ. ผู้ที่เป็นใหญ่ที่สุดในราชอาณาจักรคือผู้ซึ่งเป็นเหมือนเด็กคนนี้.’ ทำไมพระเยซูจึงตรัสเช่นนี้ เธอรู้ไหม?
เอาละ เด็กเล็ก ๆ จะไม่กังวลถึงการเป็นใหญ่หรือสำคัญกว่าคนอื่น. พวกอัครสาวกควรเรียนถึงการเป็นอย่างเด็กในแง่นี้และไม่เถียงกันเรื่องการเป็นใหญ่หรือเป็นคนสำคัญ.
ในโอกาสอื่นเช่นกันที่พระเยซูแสดงว่าพระองค์สนใจในเด็ก ๆ มากแค่ไหน. ไม่กี่เดือนต่อมามีบางคนพาเด็ก ๆ ของตนมาหาพระเยซู. พวกอัครสาวกพยายามคอยดูให้เด็ก ๆ อยู่ห่าง ๆ. แต่พระเยซูบอกว่า: ‘จงยอมให้เด็กมาหาเรา และอย่าห้ามเขาเพราะราชอาณาจักรของพระเจ้าเป็นของคนที่เป็นเช่นเด็ก ๆ.’ แล้วพระเยซูก็อุ้มเด็กและอวยพรเขา. เราดีใจมิใช่หรือที่รู้ว่าพระเยซูรักเด็ก ๆ?
มัดธาย 18:1-4; 19:13-15; มาระโก 9:33-37; 10:13-16.