บท 23
ทำการอัศจรรย์ในเมืองกัปเรนาอูมอีก
ในวันซะบาโตหลังจากพระเยซูทรงเรียกสาวกสี่คนแรกของพระองค์คือเปโตร, อันดะเรอา, ยาโกโบ, และโยฮันแล้ว เขาทุกคนไปยังธรรมศาลาในเมืองกัปเรนาอูม. พระเยซูทรงเริ่มสั่งสอนที่นั่น และประชาชนรู้สึกอัศจรรย์ใจเพราะพระองค์ทรงสอนเขาเหมือนผู้มีอำนาจ ไม่เหมือนพวกอาลักษณ์.
วันซะบาโตครั้งนี้ มีชายคนหนึ่งถูกผีสิงมาอยู่ที่นั่น. เมื่อเวลาผ่านไปไม่นาน เขาตะโกนเสียงดังว่า “พระเยซูชาวนาซาเร็ธ เรากับท่านมีอะไรเกี่ยวข้องกัน? ท่านมาทำลายพวกเราหรือ? เรารู้ว่าท่านเป็นผู้ใด ท่านเป็นผู้บริสุทธิ์ของพระเจ้า.”
อันที่จริง ผีที่บงการชายผู้นี้เป็นทูตสวรรค์ฝ่ายซาตาน. พระเยซูตรัสห้ามผีนั้นว่า “จงนิ่งเสีย และออกมาจากเขาเถิด!”
ผีเล่นงานชายผู้นี้จนชักดิ้นชักงอ และร้องสุดเสียง. แต่ผีก็ออกไปจากชายคนนั้นโดยไม่ทำอันตรายแต่อย่างใด. ทุกคนประหลาดใจ! เขาถามว่า “นี่อะไรกัน? ท่านนี้มีอำนาจสั่งผีโสโครกและมันยอมฟัง.” ข่าวนี้แพร่สะพัดไปทั่วดินแดนที่อยู่รอบ ๆ.
ครั้นออกจากธรรมศาลาแล้ว พระเยซูพร้อมกับสาวกของพระองค์ไปยังเรือนของซีโมนเปโตร. ที่นั่นแม่ยายเปโตรป่วยหนักมีไข้สูง. เขาอ้อนวอนทูลพระเยซูว่า “ขอทรงโปรดช่วยเธอ.” พระเยซูจึงเสด็จไป จับมือและพยุงนางให้ลุกขึ้น. นางหายป่วยทันที แล้วเริ่มทำอาหารให้พวกเขา!
ครั้นตะวันตกแล้ว ผู้คนจากที่ต่าง ๆ ได้พาคนป่วยมาที่บ้านของเปโตร. ไม่นานคนทั้งเมืองก็มาออกันอยู่หน้าประตู! พระเยซูทรงรักษาคนป่วยทุกคน ไม่ว่าเขาเป็นโรคอะไรก็ตาม. กระทั่งคนผีสิงพระองค์ก็ทรงรักษาเขา. ขณะที่ผีจะจากคนที่มันเข้าสิง ก็ตะเบ็งเสียงว่า “ท่านเป็นพระบุตรของพระเจ้า.” แต่พระเยซูทรงห้ามไม่ให้พูด เพราะมันรู้ว่าพระองค์เป็นพระคริสต์. มาระโก 1:21-34; ลูกา 4:31-41; มัดธาย 8:14-17.
▪ ภายหลังที่พระเยซูทรงเรียกสาวกสี่คน เกิดอะไรขึ้นที่ธรรมศาลาในวันซะบาโต?
▪ เมื่อออกไปจากธรรมศาลาแล้ว พระเยซูเสด็จไปที่ไหน และพระองค์ได้ทรงกระทำการอัศจรรย์อะไรที่นั่น?
▪ เกิดอะไรขึ้นตอนค่ำของวันนั้น?