บท 26
กลับบ้านที่เมืองกัปเรนาอูม
ขณะนี้ชื่อเสียงของพระเยซูเลื่องลือไปทั่วและผู้คนมากมายเดินทางไปยังสถานที่สงัดที่พระองค์ประทับอยู่. อย่างไรก็ตาม จากนั้นไม่กี่วัน พระองค์เสด็จกลับยังเมืองกัปเรนาอูมทางทะเลฆาลิลาย. ข่าวแพร่สะพัดไปรวดเร็วในเมืองว่าพระองค์เสด็จกลับแล้ว และหลายคนมาหาพระองค์ที่บ้านที่พระองค์พักอยู่. พวกอาลักษณ์และฟาริซายมาจากกรุงยะรูซาเลมด้วยซ้ำ.
ฝูงชนออกันแน่นตรงทางเข้า จนไม่มีช่องว่างที่คนจะเดินเข้าข้างใน. เป็นโอกาสที่ดีสำหรับเหตุการณ์ที่น่าทึ่งจริง ๆ. สิ่งที่อุบัติขึ้นในโอกาสนี้มีความสำคัญอย่างยิ่ง เพราะทำให้เราเข้าใจว่าพระเยซูทรงมีอำนาจขจัดต้นเหตุแห่งความทุกข์และให้สุขภาพดีแก่ทุกคนที่พระองค์ทรงเลือก.
ขณะที่พระเยซูทรงสอนฝูงชนก็มีชายสี่คนหามชายอัมพาตใส่เปลมาที่นั่น. เขาต้องการให้พระเยซูรักษาเพื่อนของเขา แต่เนื่องจากคนอยู่แน่น เขาจึงไม่สามารถเข้าไปในบ้าน. พวกเขาผิดหวังเพียงใด! แต่เขาไม่ยอมแพ้. เขาปีนขึ้นไปบนดาดฟ้า ทำให้เป็นช่อง แล้วหย่อนเปลคนป่วยลงมาใกล้ ๆ กับพระเยซู.
พระเยซูทรงกริ้วเพราะการขัดจังหวะเช่นนั้นไหม? เปล่าเลย! พระองค์ทรงรู้สึกประทับใจที่เห็นเขามีความเชื่อขนาดนั้น. พระองค์ตรัสแก่คนป่วยนั้นว่า “ความบาปของเจ้าทรงโปรดยกเสียแล้ว.” แต่พระเยซูทรงยกบาปได้จริงหรือ? พวกอาลักษณ์และฟาริซายมิได้คิดอย่างนั้น. เขาคิดในใจว่า “คนนี้พูดหมิ่นประมาทเช่นนี้ทำไมเล่า? ใครจะยกความบาปได้เว้นแต่พระเจ้าองค์เดียว?”
เมื่อทรงทราบความคิดของเขา พระเยซูตรัสว่า “เหตุไฉนท่านทั้งหลายมาคิดในใจอย่างนี้เล่า? ซึ่งจะว่ากับคนง่อยว่า ‘ความบาปของเจ้าทรงโปรดยกเสียแล้ว’ หรือจะว่า ‘จงลุกขึ้นยกที่นอนของเจ้าเดินไปเถิด’ อย่างไหนจะง่ายกว่า?”
ครั้นแล้ว พระเยซูทรงโปรดให้ฝูงชน รวมผู้วิพากษ์วิจารณ์พระองค์ เห็นการสาธิตอันน่าทึ่งซึ่งแสดงให้เห็นว่าพระองค์มีอำนาจที่จะยกบาปบนแผ่นดินโลก และที่ว่า แท้จริง พระองค์เป็นบุรุษผู้ใหญ่ยิ่งที่เคยมีชีวิตอยู่. พระองค์ทรงหันไปสั่งกับชายอัมพาตว่า “จงลุกขึ้น ยกที่นอน ไปยังบ้านของเจ้าเถิด.” ทันใดนั้น เขาลุกขึ้น ยกที่นอนของตน เดินออกไปต่อหน้าคนทั้งปวง! ผู้คนสรรเสริญพระเจ้าด้วยความประหลาดใจและเปล่งเสียงว่า “เราไม่เคยเห็นเช่นนี้เลย.”
คุณสังเกตไหมว่าพระเยซูตรัสเรื่องบาปเกี่ยวข้องกับความเจ็บป่วยและการอภัยบาปเกี่ยวข้องกับการมีสุขภาพทางกายดี? พระคัมภีร์ชี้แจงว่าอาดามบิดาคนแรกของเราทำบาปและทุกคนได้รับผลตกทอดมา คือ ความเจ็บป่วยและความตาย. แต่ภายใต้การปกครองแห่งราชอาณาจักรของพระเจ้า พระเยซูจะยกบาปโทษของทุกคนซึ่งรักและรับใช้พระเจ้า ครั้นแล้วความเจ็บป่วยจะถูกขจัดออกไป. นั้นช่างวิเศษสักเพียงไร! มาระโก 2:1-12; ลูกา 5:17-26; มัดธาย 9:1-8; โรม 5:12, 17–19.
▪ ฉากเหตุการณ์อันน่าทึ่งนั้นเป็นเช่นไร?
▪ คนอัมพาตเข้าถึงพระเยซูโดยวิธีใด?
▪ ทำไมเราทุกคนมีบาป แต่พระเยซูทรงให้ความหวังอย่างไรว่าการอภัยบาปและสุขภาพสมบูรณ์นั้นมีทางเป็นไปได้?