บท 44
การห้ามพายุที่น่ากลัวให้สงบ
พระเยซูทรงหมกมุ่นกับการงานตลอดวัน รวมทั้งการสั่งสอนฝูงชนที่ชายหาดและหลังจากนั้นยังได้อธิบายอุทาหรณ์แก่สาวกเป็นส่วนตัวอีก. ตกเย็น พระองค์ตรัสว่า “ให้พวกเราข้ามไปฝั่งฟากข้างโน้นเถิด.”
ฝั่งตะวันออกของทะเลฆาลิลายคือแคว้นเดคาโปลีส์ จากคำกรีก เดʹคา แปลว่า “สิบ” และ โปʹลีส์ แปลว่า “เมือง.” เมืองต่าง ๆ ในแคว้นเดคาโปลีส์เป็นศูนย์วัฒนธรรมกรีกแห่งหนึ่ง ถึงแม้ว่าคงมีชาวยิวมากมายตั้งบ้านเรือนอยู่ในเมืองเหล่านี้ด้วย. อย่างไรก็ดี พระเยซูทำงานในแคว้นนี้ไม่มากนัก. แม้แต่การเยี่ยมคราวนี้ พระองค์จะประทับนานไม่ได้ ดังที่เราจะทราบภายหลัง.
เมื่อพระเยซูทรงขอร้องสาวกให้ข้ามไปอีกฝั่งหนึ่ง พวกเขาได้พาพระองค์ลงเรือ. แต่การไปครั้งนี้ก็ไม่วายมีคนเห็น. ไม่ช้าคนอื่น ๆ ก็ลงเรือตามไป. ทะเลช่วงนั้นไม่กว้างมาก. ที่จริง ทะเลฆาลิลายเป็นเพียงทะเลสาบขนาดใหญ่ มีความยาวประมาณ 21 กิโลเมตร และส่วนกว้างที่สุด 12 กิโลเมตร.
มีเหตุผลพอเข้าใจได้ว่าพระเยซูทรงเหน็ดเหนื่อย. ดังนั้น ไม่นานหลังจากออกเรือ พระองค์ได้ทอดกายที่ท้ายเรือ หนุนพระเขนยบรรทมหลับสนิท. อัครสาวกหลายคนเป็นกะลาสีที่ชำนาญงาน เคยออกเรือหาปลาทั่วท้องทะเลฆาลิลายอย่างโชกโชน. ฉะนั้น พวกเขาจึงรับเป็นธุระในการแล่นเรือ.
แต่การออกเรือเที่ยวนี้ไม่ง่าย. เนื่องมาจากอุณหภูมิบนพื้นผิวทะเลสาบซึ่งอยู่ต่ำกว่าระดับน้ำทะเล 210 เมตรนั้นสูงกว่า และอากาศตามชายเขาใกล้เคียงนั้นเย็นกว่า บางครั้งจึงเกิดลมแรงพัดลงมาจากชายเขาและเกิดพายุโดยฉับพลันที่ทะเลสาบ. ตอนนั้นเป็นอย่างนี้. คลื่นซัดสาดเรือจนเกือบจะจม. กระนั้น พระเยซูไม่ตื่น.
ชาวเรือผู้ช่ำชองเหล่านั้นพยายามคัดท้ายเรือสุดกำลัง. พวกเขาคงเคยเจอพายุมาก่อนอย่างไม่สงสัย. แต่คราวนี้เขาได้พยายามอย่างเต็มที่แล้ว. ด้วยความกลัวจะเป็นอันตรายถึงชีวิต เขาจึงปลุกพระเยซู. เขาร้องลั่นว่า ‘อาจารย์เจ้าข้า พระองค์ไม่ทรงเป็นห่วงบ้างหรือ? พวกเราจะจมน้ำอยู่แล้ว! โปรดช่วยด้วย พวกเรากำลังจะจมน้ำตายอยู่แล้ว!’
ครั้นตื่นบรรทม พระเยซูทรงห้ามลมและทะเลว่า “จงสงบเถิด!” แล้วพายุที่พัดแรงก็หยุด และทะเลก็สงบ. พระองค์ทรงหันไปถามสาวกว่า ‘ทำไมพวกท่านจึงกลัวนักหนา? ท่านไม่มีความเชื่อแม้แต่น้อยหรือ?’
พอได้ยินพระองค์ตรัสเช่นนั้น พวกสาวกเกิดความกลัวอย่างผิดปกติ. เขาถามกันว่า ‘ท่านนี้เป็นผู้ใดหนอ? เพราะท่านออกคำสั่งห้ามลมและทะเลได้ และมันก็ฟังท่าน.’
พระเยซูช่างมีฤทธิ์อำนาจอะไรอย่างนี้! น่าอุ่นใจเพียงไรที่รู้ว่ากษัตริย์ของเราทรงมีอำนาจเหนือธรรมชาติ และเมื่อพระองค์ทรงมุ่งพระทัยเอาใจใส่แผ่นดินโลกของเราเต็มที่ระหว่างการปกครองในราชอาณาจักรของพระองค์นั้น ทุกคนจะอยู่อาศัยอย่างปลอดภัย ไม่มีภัยธรรมชาติที่น่ากลัว!
หลังจากพายุได้สงบลงแล้ว พระเยซูและบรรดาสาวกก็มาถึงฝั่งตะวันออกโดยปลอดภัย. บางทีเรือลำอื่น ๆ ไม่ต้องฝ่าพายุที่ร้ายแรงอย่างนี้และกลับถึงบ้านอย่างปลอดภัย. มาระโก 4:35–5:1; มัดธาย 8:18, 23–27; ลูกา 8:22-26.
▪ เดคาโปลีส์คืออะไร และตั้งอยู่ที่ไหน?
▪ ลักษณะทางธรรมชาติอันเป็นเหตุให้เกิดพายุรุนแรงในทะเลฆาลิลายนั้นเป็นเช่นไร?
▪ เมื่อความช่ำชองในการแล่นเรือช่วยเขาไม่ได้ พวกสาวกทำประการใด?