บท 80
ฝูงแกะต่าง ๆ กับผู้เลี้ยง
พระเยซูประทับอยู่ที่กรุงยะรูซาเลมในคราวเทศกาลฉลองวิหารหรือที่เรียกว่าฮานุคกา เป็นการฉลองเพื่อระลึกการอุทิศวิหารแด่พระยะโฮวาอีก. ในปี 168 ก่อนสากลศักราช ประมาณ 200 ปีก่อนหน้านั้น อันติโอคุส ที่สี่ เอพิฟาเนส ยึดกรุงยะรูซาเลม แล้วได้ทำให้วิหารกับแท่นบูชาเป็นมลทิน. อย่างไรก็ดี สามปีต่อมา ได้มีการยึดกรุงยะรูซาเลมคืน แล้วจึงได้มีการอุทิศพระวิหารอีก. หลังจากนั้นจึงมีการฉลองระลึกการอุทิศใหม่ซึ่งมีขึ้นเป็นประจำทุกปี.
เทศกาลฉลองการอุทิศนี้ตก ณ วันที่ 25 เดือนชิสเลฟ ตามปฏิทินของยิวซึ่งตรงกับปลายเดือนพฤศจิกายนต่อต้นเดือนธันวาคมตามปฏิทินของเรา. ฉะนั้น คงเหลือเวลาเพียง 100 กว่าวันก่อนจะถึงปัศคาครั้งสำคัญในปีสากลศักราช 33. เนื่องจากตกในฤดูที่มีอากาศหนาวเย็น อัครสาวกโยฮันจึงเรียกช่วงนั้นว่า “ฤดูหนาว.”
ตอนนี้พระเยซูทรงใช้อุทาหรณ์เรื่องหนึ่งซึ่งพระองค์ตรัสถึงแกะสามฝูงและบทบาทของพระองค์ในฐานะที่เป็นผู้เลี้ยงที่ดี. แกะฝูงแรกที่พระองค์ตรัสถึงตรงกันกับการจัดเตรียมคำสัญญาไมตรีที่เกี่ยวกับบัญญัติของโมเซ. พระบัญญัติเสมือนเป็นรั้วที่กั้นพวกยิวไว้จากกิจปฏิบัติที่เสื่อมทรามของชนเหล่านั้นที่มิได้เข้าอยู่ในคำสัญญาไมตรีพิเศษกับพระเจ้า. พระเยซูทรงชี้แจงว่า “ผู้ที่มิได้เข้าไปในคอกทางประตูนั้น แต่ปีนขึ้นไปทางอื่น ผู้นั้นเป็นขโมยและโจร. แต่ผู้ที่เข้าทางประตูก็เป็นผู้เลี้ยงแกะ.”
มีบางคนได้แสดงตัวอ้างว่าเขาเป็นพระมาซีฮาหรือพระคริสต์ แต่พวกเขามิได้เป็นผู้เลี้ยงแกะแท้ซึ่งพระเยซูตรัสถึงผู้นั้นว่า “นายประตูจึงเปิดให้แก่ท่านนั้น และฝูงแกะย่อมฟังเสียงของท่าน และท่านเรียกแกะของท่านตามชื่อ และนำออกไป . . . . ผู้อื่น [คนแปลกหน้า, ล.ม.] แกะจะไม่ตามเลย แต่ย่อมหนีจากเขาเพราะไม่รู้จักเสียงของผู้อื่น.”
“นายประตู” ของแกะคอกแรกได้แก่โยฮันผู้ให้รับบัพติสมา. ในฐานะเป็นนายประตู โยฮัน ‘เปิดให้’ พระเยซูโดยการชี้ตัวพระองค์แก่บรรดาแกะโดยนัยซึ่งพระองค์จะทรงนำออกไปเลี้ยง. แกะเหล่านี้ที่พระเยซูทรงเรียกตามชื่อและได้นำออกไปนั้น ในที่สุดจะถูกรับเข้าเป็นแกะอีกคอกหนึ่ง ดังที่พระองค์ทรงอธิบายว่า “เราบอกท่านทั้งหลายตามจริงว่า เราเป็นประตูของแกะทั้งหลาย” กล่าวคือประตูของคอกใหม่. เมื่อพระเยซูทรงตั้งคำสัญญาไมตรีใหม่กับเหล่าสาวกของพระองค์ และทรงเทพระวิญญาณบริสุทธิ์จากสวรรค์ลงมาเหนือพวกเขาในวันเพ็นเตคอสเตครั้งถัดมา พวกเขาถูกรับเข้ามาในคอกใหม่นี้.
เพื่อชี้แจงต่อไปถึงบทบาทของพระองค์ พระเยซูตรัสว่า “เราเป็นประตู ถ้าผู้ใดเข้าไปทางเราผู้นั้นจะรอด เขาจะเข้าออกได้โดยสะดวกแล้วจะพบอาหาร. . . . เราได้มาเพื่อเขาทั้งหลายจะได้ชีวิต และจะได้ชีวิตนั้นครบบริบูรณ์. . . . เราเป็นผู้เลี้ยงอันดี เรารู้จักแกะของเราและแกะของเรารู้จักเรา เหมือนพระบิดาทรงรู้จักเรา และเรารู้จักพระบิดา และชีวิตของเรา ๆ สละเพื่อฝูงแกะนั้น.”
ก่อนนั้นไม่นาน พระเยซูทรงปลอบประโลมใจพวกสาวกของพระองค์ โดยตรัสว่า “ฝูงแกะเล็กน้อยเอ๋ย อย่ากลัวเลย เพราะว่าพระบิดาของท่านชอบพระทัยจะประทานแผ่นดินนั้นให้แก่ท่าน.” ฝูงแกะเล็กน้อยนี้ ซึ่งในที่สุดจะมีจำนวน 144,000 คน ประกอบกันขึ้นเป็นฝูงใหม่ หรือคอกที่สอง. แต่พระเยซูทรงให้อรรถาธิบายต่อไปว่า “แกะอื่นซึ่งมิได้เป็นของคอกนี้เราก็มีอยู่ แกะเหล่านั้นเราต้องพามาด้วย และแกะนั้นจะฟังเสียงของเรา และเราจะรวมเป็นฝูงเดียว และมีผู้เลี้ยงผู้เดียว.”
เนื่องจาก “แกะอื่น” “มิได้เป็นของคอกนี้” เขาจึงต้องอยู่อีกคอกหนึ่ง คือคอกที่สาม. แกะสองคอกหลังมีบั้นปลายต่างกัน. “ฝูงแกะเล็กน้อย” ในคอกหนึ่งจะปกครองร่วมกับพระคริสต์ในสวรรค์ และ “แกะอื่น” อีกคอกหนึ่งจะมีชีวิตอยู่บนแผ่นดินโลกที่เป็นอุทยาน. กระนั้น แม้จะเป็นแกะอยู่ในสองคอกก็ตาม แกะเหล่านี้ไม่มีการอิจฉากัน ทั้งไม่คิดว่า เขาถูกแบ่งแยกจากกัน เพราะพระเยซูตรัสว่า พวกเขา “เป็นฝูงเดียว” ภายใต้ “ผู้เลี้ยงผู้เดียว.”
พระเยซูคริสต์ ผู้เลี้ยงแกะที่ดี ทรงสละชีวิตของพระองค์เพื่อแกะทั้งสองคอกนั้นอย่างเต็มพระทัย. พระองค์ตรัสว่า “เราสละชีวิตนั้นโดยใจสมัครของเราเอง. เรามีสิทธิที่จะสละชีวิตนั้น และมีสิทธิที่จะรับเอาคืนอีก. สิทธินั้นเราได้รับมาจากพระบิดาของเรา.” เมื่อพระเยซูตรัสถ้อยคำเหล่านี้ ก็เกิดการแตกแยกกันท่ามกลางชาวยิว.
หลายคนในกลุ่มชนพูดว่า “เขามีผีสิงและคลั่งไป. ฟังเขาทำไม?” แต่คนอื่นตอบว่า “คำพูดอย่างนี้มิใช่คำของผู้ที่มีผีสิงหรอก.” และดูเหมือนว่าเขาพูดเรื่องย้อนหลังพาดพิงถึงการที่พระองค์รักษาชายตาบอดแต่กำเนิดเมื่อสองสามเดือนก่อน พวกเขาจึงพูดต่อว่า “ผีจะเปิดตาของคนตาบอดได้หรือ?” โยฮัน 10:1-22; 9:1-7; ลูกา 12:32; วิวรณ์ 14:1, 3; 21:3, 4; บทเพลงสรรเสริญ 37:29.
▪ เทศกาลที่ระลึกการอุทิศวิหารหมายถึงอะไร และฉลองกันเมื่อไร?
▪ แกะคอกแรกได้แก่อะไร ใครเป็นนายประตูของคอกนั้น?
▪ นายประตูเปิดรับผู้เลี้ยงแกะโดยวิธีใด และหลังจากนั้นฝูงแกะถูกรับเข้าไปยังที่ใด?
▪ ใครประกอบกันเป็นแกะสองคอกของผู้เลี้ยงที่ดี และพวกเขากลายเป็นกี่ฝูง?